Dostumuz, yoldaşımız Engin’in anısına

Yıldız Eren

Paris — Seni birkaç sözle, kareyle anlatmak mümkün değil; ama kısacık hayatının önemli kesitlerinden bazı dönemleri öne çıkararak Paris’te bizlerle paylaştığın mücadele, dostluk, yoldaşlık, kardeşliği dile getirmek gerekiyor. Göçmenlerin haklı davasının bir neferi oldun. 

Sevgili Engin, Türkiyeli on binlerce genç gibi 90’lı yıllarda hayatını daha iyi sürdürebilmek için Fransa’ya geldin. 

Kısa sürede bir yandan başka bir ülkede yeni bir yaşam kurmaya çalışırken, kendi köşene çekilip sıradan bir göçmen gibi yaşamaktansa ülkedeki sınıf kardeşlerinin davasına destek sunarken hem de buradaki kardeşlerinin insanca yaşama – eşit haklara sahip olma mücadelesinin yön veren Türkiyeli işçi ve gençlik federasyonu derneklerinin (DİDF) saflarında yer aldın.

Kısa sürede bu mücadelenin ihtiyacı olan alanlarda görev alırken, Türkiye’de ilk defa işçi ve ezilen halkların sesi olarak çıkan Evrensel gazetesinin muhabiri oldun… Bir tekstil işçisi olarak işçilerin gazetesine fotoğrafçılık ve muhabirlik yapmak senin için onurlu bir görevdi… 

Buradan Fransız işçi ve emekçilerin mücadelesinin karelerini gazeteye ilettin.

Türkiye’de bir eylemi izlemeye giderken görevi başında katledilen yoldaşın Metin Göktepe davasının burada Paris’te takip edilmesinin ve dayanışma kampanyasının önde gelen izleyicisi ve takipçisi oldun. 

Türk, Kürt göçmenlerin Fransız sınıf kardeşleriyle sermayenin saldırılarına karşı durma haklı mücadelesine mitinglerinin izleyicisi ve katılımcısı oldun. 

Her göçmen işçi ve emekçi gibi tekstil alanında çalıştın, sigortasız sendikasız çağdışı çalışma koşullarına karşı yıllarca mücadele ettin, Türkiyeli göçmen işçilerin bu alanda sendikalaşma çabalarına katıldın. 

Sporun birleştirici yanıyla gençleri kolektif bir araca yönlendirdin. 

İyi bir futbol severdin ama sadece kendi köşesinde futbol seveni değil, bunu dostlarınla, gençlerle paylaşmayı tercih ederdin. 

Çok sevdiğin ve yaşamının bir dönemini paylaştığın ve 2017’de kaybettiğimiz sevgili yoldaşımız Siho Düzgün ile Umut Spor’u kurmayı başardınız. 

Umut Spor etrafında onlarca genci bir araya getirdiğin gibi aynı zamanda yaz futbol turnuvalarının yönetici ve düzenleyicisi oldun… Geride gençlerde paylaşma, dostluk ve sporu, futbolu sadece bir hobi olarak görme değil daha derin duyguları paylaşmayı öğrettiniz. 

Dostluğu, yoldaşlığı ve yaşamı dolu dolu, içtenlikle seninle paylaştık. 

Sevgili Engin’i Paris’te tanıyan herkes bunu içtenlikle gördü ve paylaştı. 

Hayatı istediği gibi ve kimlerle neleri paylaşmayı bilen sevgili yoldaşımız, dostluğu ve yoldaşlığı, güzel anları içten ve dolu dolu yaşayan birisiydi… Turnuvalarda, etkinliklerde yoldaşları ve dostlarıyla zaman geçirmeyi severdi… 

Bir ezgi dinlerken onu hep birlikte söylemeyi, ağız dolusu kardeşçe türküleri paylaşmayı severdi. Karadeniz’in asi genci olarak geldiği Paris’te yaşamının önemli bir dönemini yaşadı… 

Geçtiğimiz ay gittiği Türkiye’de yaşadığı ani bir kalp kriziyle aramızdan ayrıldı… 

Sevgili hayat arkadaşı İmran ve canı kadar sevdiği kızları Ayşe ve Ada’ya güzellikleri paylaşmayı aktardı; çocuklarına ve ailesine zaman ayırma, onlara inandığı davayı aktarmaktan geri durmazdı. 

Şimdi geride boynu bükük iki fidan kalmadı, onlar aktardığın, paylaştığın prensiplerle, düşüncelerle insanlığın insanca, kardeşçe, özgür yaşama davasının takipçisi olmaya hazırlar ve bıraktığın tertemiz sayfada Ada ve Ayşe, sevgili hayat arkadaşın, dostun İmran, yoldaşlarıyla bu sayfayı dolduracaklar… 

Yitirdiklerimizin bize bıraktığı değerlerle ve inançlarına sımsıkı sarılarak hep sürecek bu kavga.