Yeni mücadelelerin sinyali: Boydak işçileri!

Mehmet PEKER
Kayseri

Kayseri’de yaşayan bir genç olarak, Organize Sanayi Bölgesi’nde Boydaklara bağlı Boytaş fabrikalarında, işçilerin, ücretlerine yapılan zamma ve patronun safında olan sendikalarına tepki göstererek iş bıraktığını öğrendiğimde apar topar fabrika önüne gittim. Akşama kadar işçilerle birlikte orada bekledim. Gözlemlediğim ve işçilerin yüzünden gördüğüm kadarını dergimiz Genç Hayat’ta paylaşmak istedim.

Organizeden içeri girdiğimde, her yerde polislerin olduğunu gördüm. Fabrikanın çevresi ablukaya alınmıştı adeta. Daha sonra fark ettiğim şey işçilerin hem sendikaya, hem patronlara karşı attığı sloganlarla fazlasıyla öfkeli olduğuydu. Yıllardır zam vaadiyle patron yanlısı sendika ve patronun oyalamasına karşı mücadelede işçilerin birbirinden cesaret aldığını gördüm.
Holding CEO’su Memduh Boydak’ın, “Bu isteklerinizi vermek şirketi kapatmak demek, iş yapmayanlar hakkında işlem başlatılacaktır” tehdidine karşı, “biz yıllarca dişimizi sıktık sizi büyüttük sıra bizim büyümemizde” dediğine şahit oldum.
İşte tam orada işçilerin birleştikleri zaman, önüne kim çıkarsa çıksın karşılarında eridiklerini yeniden anlamış oldum. 
Sonrasında süren bekleyiş esnasında yaptığımız röportaj ve şahit olduklarımız işçilerin yaşadığı zorlukları, uğradığı haksızlıkları ve ne kadar haklı olduklarını ortaya koyar nitelikteydi. 

BİR EKSİK VARDI...

17 yıldır Boytaş’ta alın teri döken işçinin sadece 1100 lira maaş alması, 3 çocuk okutan işçi babanın oğluna karne hediye alamaması, birçok işçinin kira parasını ödeyememesi, kredi borçlarının gırtlağa dayanmış olması bunların sadece bir kaç örneği.
Bekleyiş sırasında konuşmalar yapan sendika yetkililerine “satılmış sendika” sloganları atılırken, işçilerin ellerindeki pet şişelerin hedefi de sendikacıların kafası oldu. Pazarlığa gelmediklerini, istediklerini almadan dönmeyeceklerini dile getiriyorlardı. Çok kararlıydılar. 

Ancak örgütlü bir mücadele olmadığından iletişim kopukluğu ve toplu hareket etme sorunlarının yaşandığını da gördüm. Belki Boydak işçisinin o gün tek eksiği örgütlü olmamaktı!
Saatler ilerledikçe evine giden işçiler de oldu. İşçilerin onca çağrısına rağmen Boydak Holding cephesinden bir açıklama gelmedi. Daha sonra eve gidelim tartışması gündeme geldi. İşçiler fikir birliği yapıp ortak karar alarak “şimdi evlere gidip sabah tekrardan fabrikalarda buluşup iş başı yapılmadan burada buluşuyoruz” diyerek oradan ayrıldı. Kimi işçiler servislere, kimileri gelenlerin arabalarına sıkışarak gittiler. Yürüyerek, otobüs durağına giden işçilerin sayısı da bir hayli fazlaydı.

MÜCADELE BÜYÜYECEK

Sabahın erken saatlerinde KOSB’ine doğru yola çıktığımızda işçilerin bazı yerlerde iş başı yaptığı, bazı yerlerde dışarı çıkmak isteyişlerinin güvenlikler tarafından engellendiğinin haberini aldık. Fakat içeride birçok yerde iş yavaşlatma olduğu haberleri de geliyordu. Gece ne yaşandı ne tür baskılar yapıldı bilinmez. Belki bu duruma, “örgütlü olunsa kararda ısrara devam edilebilirdi” eklemesini yapabilirim. Ama ben bu durumunda bir başlangıç ve kazanım olduğunu düşünüyorum. Kayseri işçisi bu deneyimiyle yeni mücadelelere girişecektir.Yaşanan bu gelişmelerin daha güçlü ve örgütlü bir mücadele için umut ışığı sayabiliriz.

‘SENİN YERİN CAMİ’

Akşam olmaya doğru işçilerin tabiriyle “grev ateşleri” yakılmaya başladı. Ateş etrafında çemberler oluşturan işçiler bekleyişe devam ediyor, bu sırada renkli görüntüler de ortaya çıkıyordu. İşçiler bekleyişten bir arada olmaktan gayet memnundular. Havanın soğuğuna aldırmadan şakalaşıyorlardı. Akşam saatlerinde bir imam çıktı ve işçilere seslendi “Burada bizim muhatabımız yok,evlerimize gidelim” çağrısı yaptı. İşçilerin dini duygularını istismar etmek üzere, “imam konuşursa işçiler dağılır” diye düşünülen bu plan işçilere sökmedi. İmama, “senin yerin cami oraya git” 
cevabını verdiler.