İnşaat işçisi Hakan Ottaş fotoğraf sergisi açtı

Halil POLAT
Mersin

İnşaat işçisi Hakan Ottaş kadrajının merkezine işçileri alıyor ve basıyor deklanşöre... Demir kesen, harç karan, sokakları temizleyen kısacası hayatı güzelleştiren ve yeniden yaratan işçileri çektiği fotoğraflarla ölümsüzleştiriyor. Sınıfsal ve sanatsal kimliğini birleştirerek...

Ottaş’ta fotoğraf çekmek bir tutku... Bu tutkunun oluşmasında Özcan Yaman’ın Ottaş’a verdiği destek ve teşvik çok etkili olmuş... Sınıf sanatı yapma konusunda ise Şair Sennur Sezer ve Tiyatro Sanatçısı Fahri Bozbaş’tan etkilenmiş. Sonra fotoğraflar arka arkaya gelmeye başlamış.

‘CESARETLİ VE ÖZGÜVENLİ OLMALIYIZ’

Ottaş, uzun zamandır çektiği fotoğraflardan bir sergi açtı. Hem de çalıştığı inşaatta... Verdiği mesaj ise net: “Sanatın asıl sahiplerinin işçiler emekçiler olduğunu göstermemiz gerekiyor. İşçilerin sanata uzak durmadığını göstermek için öne çıkmak zorundayız. Daha cesaretli ve özgüvenli olmalıyız.”

Ottaş, harç karar gibi, demir büker gibi, sıva yapar gibi fotoğraflar çekiyor. Fotoğraf çekmenin görme meselesi olduğunu dikkat çeken Ottaş, “Elinde çok iyi makine olsa dahi sen çekemedikten sonra makinenin hiçbir anlamı kalmıyor, ben bunun farkına vardım. Şimdi bir kareyi telefonla fotoğraf makinesinden çok daha iyi çekebiliyorum, çünkü görebiliyorum” diyor.

‘İNŞAATTA SERGİLE DEDİLER’

Çektiği fotoğrafları inşaatta sergilemeyi nasıl düşündüğünü soruyoruz Ottaş’a:
“İşçi arkadaşlar ile bir gün sohbet ederken ‘sen fotoğraf çekiyorsun, gel bir gün de inşaatta sergile’ dediler. Bu nedenle sergi alanının özellikle inşaat olmasını istedik.”

Kendi sergisinin alışılmış sergilerden farklı olduğunu ifade eden Ottaş, sergilenen fotoğraflarda işçilerin kendilerini göreceğini dile getiriyor. Ottaş, yaptığı işten ticari amaç gütmediğini, amacının işçilere, emekçilere sanatsal anlamda bir cesaret vermek olduğunu belirtiyor.

‘UMARIM BAŞKA YERLERDE DE AÇILIR’

Sergide konuştuğumuz Mehmet Taşçı, bir işçinin sanatla ilgili böyle bir sergi açması takdire değer bir durum olduğunu söylüyor. Taşçı, “Sergiyi gezdiğimizde doğadan tutalım da insan yaşamına kadar bütün özellikleri yansıtan bir fotoğraf sergisi olmuş. Ülkemizde bu tür etkinlikleri düzenleyen işçileri, emekçileri desteklemek gerekiyor. Umarım buna benzer sergiler başka yerlerde de açılır. Umarım işçiler böylesi sergilerde yaşadıkları problemleri ve sıkıntıları fotoğraflara bakarak bire bir kendi yaşamlarını görür ve bunun çözümünü de birlikte düşünüp çözmeye çalışırlar’’ diyor.

DOĞAYA SAHİP ÇIKMADIĞIMIZI ÇEKERKEN GÖRÜYORUM

Ottaş sadece işçi ve emekçileri anlatan fotoğraflar çekmiyor. Aynı zamanda doğayı da fotoğraflıyor. Doğa fotoğrafları çekerken biz doğaya gerçekten sahip çıkıyor muyuz diye kendi kendine sorduğunu ifade eden Ottaş, şunları dile getiriyor:
“Doğa HES’lerle, çarpık yapılaşma ile elimizden gidiyor. Her taraf taş bina oldu, biz şuan kalanların fotoğrafını çekiyoruz. Belki bundan on yıl sonra bu şehrin içinde çektiğim fotoğrafları da çekemeyeceğim, bu ağaçları bulamayacağım.”

Çektiği doğa fotoğraflarından bazılarının hikayesini bizle paylaşıyor Ottaş:
“Bir kumru konacak dal bulamadığı için elektrik direğinin tepesine konmuş. Şehir merkezinde ağaç kalmamış. Bizlerin doğayı koruması gerekiyor. Bir başka örnek verecek olursam, çektiğim bir fotoğrafta bir balıkçı kayık ile kıyıya yaklaştıktan sonra geriye dönüp denize bakıyor. Çünkü beş yıl öncesinde 30-40 kg balık ile dönerken bugün 3-5 kg ile dönüyor. Bunun nedeni denize atılan atıklar değil midir? Biz işçiler bunları da görüyoruz, bunları da çekiyoruz, bizim fotoğrafladığımız bunlar işte.”