07 Nisan 2017 12:29

ERLKÖNIG

Şimdi ne yapmak gerek, görmüyorlarsa gerçeği ve sadece bir hışırtı sanıyorlarsa bu gürültülü kaosu. O zaman hayır demek gerek tüm gücümüzü toplayıp.

Paylaş

Ozan Özgün ÇÖRDÜK

Pamukkale Üniversitesi

Not: Franz Schubert’in Erlkönig adlı bestesi şiirin duygu temasını oldukça güçlü yansıtmaktadır. Şiiri okurken bir yandan da bu besteyi dinlemenizi öneririm.

https://youtu.be/JS91p-vmSf0

Kim bu atıyla karanlıkta rüzgarlara karşı duran?
Çocuğuyla bir baba;
Yavrucağı sıkıca kolunda,
Sarmalıyor onu güvenlice, sıkıca.

“Oğlum, yüzündeki bu korku dolu ifade niye?”
“Baba, görmüyor musun Erl Kralını sen de?
Erl Kralı’nın tacı başında, uzanmış atının kuyruğu da?”
“Oğlum bu bir sis bulutu yalnızca.”

“Sen, güzel çocuk, gel benimle!
Güzel oyunlar oynarım seninle;
Sahilde renkli çiçekler var,
Hem annemin de hoş, upuzun bir elbisesi var.”

“Baba, baba duymuyor musun sesini,
Duymuyor musun Erl Kralı’nın bana fısıldadığı sözleri?”
“Sakin ol, yavrum, birazcık sakin olsana;
Yalnızca kuru yapraklar, hışırdıyor rüzgarda.”

“Benle gelmek ister misin ey yavrucak?
İnan kızlarım seni çok hoş karşılayacak;
Kızlarım geceleri Ren nehrini akıtırlar,
Seni sallarlar, senle dans edelerler, sana şarkılar söylerler.

“Baba, baba görmüyor musun, bak, orada?
Elr Kralı’nın kızını, karşıda, karanlıkta.”
“Oğlum tabi ki görüyorum oradakini,
Görüyorum oradaki gri renk söğütleri.”

“Seviyorum seni, yaradılışın cezbeder beni;
Ama kendi isteğinle gelmezsen, üzerim seni.”
“Baba, baba, dokunuyor şimdi ama!
Erl Kralı, galiba, bir kötülük yaptı bana!”

Ürperir babanın tüyleri, baba yol alır daha bir hızlı,
Tutar kollarında baba, o inleyen yavrucağı;
Varır avluya zahmetle, kaygı dolu,
Kollarındaki yavrucak, artık, sadece bir ölü

                                                           (Wolfgang von Goethe)

Goethe’nin Der Erlkönig adlı şiirinde hasta bir çocuk ve babası bir atın üzerinde ormandan geçmekteler. Ormandan geçerken ateşler içerisindeki hasta çocuk Erlkönig denilen Erl Kralını (biz ona gulyabani de diyebiliriz) görüyor. Şiir; hasta olan çocuk, babası ve Erl Kralı arasındaki üçlü diyaloglar şeklinde kurgulanmış. Ateşler içindeki hasta çocuk dehşetle babasına Erl Kralının orada durduğunu söylüyor, babası inanmıyor ve bunun sadece sis olduğunu söylüyor. Erl Kralı gecenin tüm karanlığıyla çocuğa vaatlerde bulunuyor. Çocuk yine dehşet içinde babasını uyarıyor, babası bunun sadece yaprak hışırtısı olduğunu söylüyor. Erlkönig önce vaatler ile kandırmaya çalışır hasta çocuğu, eğer çocuk kendisi gitmez ise onu zorla alacağı tehdidini savurur. En sonunda çocuğu yanına alır ve baba kucağındaki ölüm ile baş başa kalır. 

Şimdi tekrardan söylemek lazım, bu kez Erlkönig bizi almadan dehşet evrenine.

Tüm bu vaatleri duyuyor musunuz, oyunlar, çiçekler ve güzel şeyler.

Bunlar ne bir yaprak hışırtısı, ne bir sis bulutu, ne de gri renkli söğütler.

İşte orada tam karşımızda duruyor kafasında tacı ile.

İnanmıyoruz onun kızlarına ve vaatlerine.

Göz bebeklerimiz büyüyor her seferinde daha çok dehşet ile.

Şimdi ne yapmak gerek, görmüyorlarsa gerçeği ve sadece bir hışırtı sanıyorlarsa bu gürültülü kaosu.

O zaman hayır demek gerek tüm gücümüzü toplayıp.

Yoksa alacak bizi bu dehşet verici karanlık en derinine kadar.

Karşı koymak gerek Erlkönig’e ve göndermek gerek çıktığı karanlığa bu dayanılmaz huzursuzluğu.

ÖNCEKİ HABER

HDP’li Konca ‘Kaçma şüphesi var’ denilerek tahliye edilmedi

SONRAKİ HABER

Neye Direndiler? Niye Direndiler?

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa