Her gün iftar çadırı gerek

Rıdvan ÇİÇEK
Aydın YİĞİT
Adana
    
Ramazan ayının gelmesiyle birlikte bir çok yerde kurulan iftar çadırları, adeta ekonomik bir araştırma laboratuvarı! İşsizliği, yoksulluğu, muhtaçlığı birebir dinleyebileceğiniz bir laboratuvar.
Biz de, Adanalının ekonomisine ayna tutabilmek için İstasyon Meydanı’nda, Büyükşehir Belediyesi tarafından kurulan iftar çadırını ziyaret ettik. Kuyruktakilerin ağırlığını işsizlerin oluşturduğunu gördük. Her gün metroyla iftar çadırına geldiğini belirten 30 yaşındaki Ertan Kaya da işsizlerden biri.
İftar çadırına gelmezse aç kalacağını söyleyen Kaya, en büyük isteğinin doğru düzgün bir iş olduğunu belirtiyor. “İş bulma kurumuna gidiyoruz, iş vermiyorlar. 10 senedir gidiyorum, 2 defa iş verdiler. İş buldukları şirketler de ‘sicilim bozuk’ diye işe almadılar” diyor.

‘RAMAZAN DIŞINDA BİRÇOK GÜN AÇ YATTIM
Yoksulların da uğrak yeri iftar çadırları. Her gün iş çıkışından sonra iftar çadırlarına geldiğini söyleyen Selami Sağlam, hem mali sorunlardan hem de çadırların insanların kaynaşabildikleri yerler olduğuna olan inancından iftar çadırlarını tercih ettiğini belirtiyor.
İftar çadırına her gün geldiğini belirten Ev Kadını Emine Özdemir,  aylık geliri olmamasına rağmen kirada kaldığını ve aç kalmamak için buraya gelmek zorunda olduğunu belirtiyor. Devletin zor durumda olanlara yardım etmesi gerektiğini belirten Özdemir, ramazan ayı dışındaki aylarda bir çok gün aç kaldığını söyledi.  
Oto kiralayan bir firmada çalışan ve 50 yaşında olan Sağlam şu öneriyi getiriyor: “Aslında sadece ramazanda değil her zaman bu tarz yemek dağıtan çadırların olması gerekir. Mesela benim işim güzel ama gelirim kötü. Asgari ücret 800 lira olduğu için evimizde değil çadırda yemek yemeyi tercih ediyoruz. Bu ihtiyaç gözetilmeli” diyor.

SURİYELİLERİN UĞRAK YERİ
İftar çadırlarına en çok sevinenler Suriyeliler ve kağıt toplayan gençler.
‘Karın tokluğu’ diyebileceğimiz bir ücret bile almayan Suriyeliler iftar çadırlarına gelebilmek için kilometrelerce yolu, çoluk çocukla birlikte yürüyorlar.
Suriyeli işsiz, 3 çocuk babası, 30 yaşındaki Abdullah Sadıkali, çadırlara tüm ailesiyle geldiğini ve iş aradığını belirtiyor. Başka bir Suriyeli Abdullahfeytah Huyt, savaştan kaçarak geldiği Türkiye’de de aç kalmalarından yakınıyor.
Hayatını kağıt toplayarak geçirdiğini belirten Murat Demir, iftar çadırına her gün geldiğini ve maddi sıkıntılar nedeniyle burada olduğunu söylüyor. İşsizlerin ve kendisi gibi ağır yoksul olanların her zaman böylesi bir çadıra ihtiyaç duyduğunu vurguluyor.

SESLERİNİ DUYAN YOK!
İftar kuyruğunda bekleyenler, gazeteci olduğumuzu söylediğimizde, yoksulluklarını anlatmak için adeta bir birleriyle yarıştılar.
Malulen emekli olduğunu söyleyen birisi, yaşlı, dul, yetim, gazi, engelli maaşlarının artırılması gerektiğini söylüyor ve bu talebini şöyle gerekçelendiriyor: “3 ayda bir toplam 1000 lira bile alamıyoruz. Geçim imkansız hale geldi.”
Her gün ışıklarda su satarak geçinmeye çalıştığını ve ailesiyle olan tartışmasından dolayı 4-5 gündür dışarıda yattığını belirten 21 yaşındaki Murat Yusumat da iftar çadırının müdavimlerinden.
Maddi sıkıntılar yüzünden okuyamadığını söyleyen Yusumat, belediyeye kadar gidip iş istediğini ve hiçbir şekilde ilgilenilmediğini de belirtiyor .