Burada bir yanlış var

Merhaba Ekmek ve Gül okurları,
Ben tekstilde çalışan bir kadın işçiyim. Maalesef iyi bir eğitim alamadığım için 1984’den beri tekstil emekçisi olarak hayat mücadeleme devam ediyorum. Bugüne kadar çeşitli tekstil atölyelerinde, fabrikalarında vasıfsız eleman olarak görev aldım. Geçmişimi, yaşadıklarımı irdelediğimde bugün çalıştığım işyerindeki çalışma koşullarıma şükrediyorum. Kayıtdışı çalıştırılma, sigortanın yatırılmaması, hakkını aradığında, en ufak bir şeyde kapı önüne konulma, en doğal hakkımız olan sendikalı çalışmaya karşı davranışlar vb.
İşyerimde sigortam yatırılıyor, bir sorunum olduğunda dinleme nezaketi gösteriliyor, hemen kapı önüne konulmaya çalışılmıyor. Ama birçok arkadaşım bu çalışma koşullarına sahip değil.
Günün yirmi dört saatinin on üç, on dört saati çalışıyorum ama hakkım olan mesai ücretini tam olarak alamıyorum. Kendimden çok fazla ödün vermeme rağmen patronu bir türlü tatmin edemiyorum. Bu sorunların dışında kadın olmaktan kaynaklı yaşadığımız birçok sorun da cabası. Kişisel olarak çok fazla yaşamadımsa da yaşananlara kayıtsız değilim, çevremde olanları görüyorum. Kadın işçiler her zaman erkek işçilerden daha fazla çalıştırılıp daha az ücret alıyorlar; işyerlerinde sözlü, fiziksel tacize maruz kalıyorlar, hakaretlere uğruyorlar... Fabrikadaki eziyet yetmezmiş gibi eve geldiğinde koca da hakaret ediyor. Birçoğumuz yaşadığımız bu sorunları hayatın bir getirisi olarak görüyor, doğal bir süreç gibi algılıyor ve kurtulmak için hiçbir mücadelenin içine girmiyoruz.
Ben tekstilde çalışan bir kadın işçi olarak bu mektubumla tüm kadın işçi arkadaşlarıma sesleniyorum. Kendinize olan saygınızı hiçbir zaman yitirmeyin. Yeri ve zamanı geldiğinde eşinize de, patronunuza da, mesai arkadaşınıza da karşı durmayı bilin; tacize, hakaretlere karşı sessiz durmayın. Eğer birçok sorunla karşı karşıyaysak ve bunları doğal bir süreç gibi algılıyorsak burada bir yanlış var demektir. Kendine saygısı olmayan, kendine yetemeyen biri anne olarak çocuklarına, kadın olarak da çevresine nasıl yetebilir? Her şeye rağmen umutla geleceğe bakıp birlik ve beraberlik içinde, mücadele içinde sorunlarımızın üstesinden gelebileceğimize inanıyorum. Kadın işçiler olarak haklarımıza sahip çıkalım ve unutmayalım ki hak verilmez alınır. Sevgiyle kalın…

Cera Tekstil’den bir kadın işçi
Körfez / KOCAELİ