İşsizlik köye döndürdü

Nurcan ve Ergün Doğan, 5 yıllık evliler ve 4 yaşında bir oğulları var. Ankara’da evlenen Doğan çifti, evlenmeden önce de Ankara’da yaşıyordu. Şimdi ise işsizlik nedeniyle yıllardır yaşadıkları şehri terk etmek zorundalar.
Ergün Doğan, Ankara Siteler’de camcı olarak çalışırken 2 yıl önce işinden oldu. Aradan geçen zaman içindeyse, arada bir yaptığı geçici işler dışında sürekli bir iş bulamadı. Boş durmamak için İstanbul’dan kıyafet ve çorap getirip satmaya çalıştı, ancak elinde kaldı. Ev kirası, elektrik, su derken bu kadar masrafın altından kalkamayacağına karar veren ve düzenli bir iş bulma umudunu da kaybeden Doğan ailesi, Sivas Kangal’daki köylerine dönmeye karar verdi.
İşsizlikle geçen iki yıl çok zor şartlarda yaşadıklarını anlatan Nurcan Doğan, “Kimse doğup büyüdüğü yerleri bırakıp gitmek istemez. Ama gitmeye mecburuz. Burada zor şartlarda kaldık. Yeri geldi bir ay boyunca sadece makarna ve çorba pişirdik. Evimiz kiraydı; elektrik, su, çocuğun masrafları derken, nereye kadar böyle gidecek dedik ve köye dönmeye karar verdik” diyor.
Nurcan Doğan, eşi işsiz kalmadan önce kendisinin de Gimat’ta çalıştığını, çocuğuna kayınvalidesinin baktığını, ancak kayınvalidesi köye dönünce çocuğa bakabilecek kimse kalmadığını söyledi. Böyle olunca Nurcan Doğan, yüzlerce kadın gibi çocuğunun bakımı için işini bırakmak zorunda kalmış.
3 AYDIR EŞİNDEN AYRI
Doğan ailesi köye dönmeye karar verdiğinde, Ankara’daki eşyalarını parça parça eşe dosta bırakarak Sivas Kangal’daki köylerine gitmek zorunda kalmış. Nurcan Doğan, eşyalarını almak için 3 ay önce çocuğu ile birlikte Ankara’ya geldiğini, ancak eşinin henüz geri dönemediğini anlatıyor. Ankara’da amcasının yanında kalan Doğan, “Onu da sık sık ücretsiz izne çıkarıyorlar. 3 aydır dönemedim, çünkü eşyaları köye gönderecek parayı bulamadım. O yüzden 3 aydır bekliyorum” diyor. Sonunda bir tanıdıklarının yardımıyla eşyaları götürecek arabayı ayarladığını belirten Nurcan Doğan, en kısa zamanda eşinin yanına dönecek olmanın sevincini de gizlemiyor.
Nurcan Doğan’a, “köye gittiklerinde kendilerini neyin beklediğini” sorduğumuzda ise “en azından gidebilecek bir köyleri olduğu için şanslı olduklarını” söylüyor ve “Hadi biz zorla da olsa, istemesek de yerimizi yurdumuzu bırakıp gidiyoruz, dönebileceğimiz bir yer var. Ya olmayanlar?..” diyor. İş bulamadığı için psikolojisi bozulan, hatta intihar edenleri örnek gösteren Doğan, kendilerinin şanslı bile sayılabileceğini ifade ediyor.
Köyde çobanlık yapmaya başlayan eşi Ergün Doğan’ın, şu an bir okulun lojmanında kaldığını, eşinin sigortası olmadığını ve yeşil kart başvurularından da sonuç alamadıkları için endişeli olduğunu söyleyen Nurcan Doğan, işsizliğin çözümü konusunda geleceğe dair umutları olmadığını dile getiriyor. Gidecekleri köyde okul olmadığını ve iki yıl sonra oğlunun okula başlaması gerektiğini hatırlatan Nurcan Doğan, çocuğun okulu için iki yıl sonra tekrar düzenlerini bozmak zorunda kalacaklarını ifade ediyor. Nurcan Doğan, “Belki de eşimi bırakarak oğlumla birlikte ilçeye taşınmak zorunda kalacağım” diyor. (Ankara/EVRENSEL)

---

YARDIM DEĞİL İŞ VERSİNLER

İşsiz kaldıkları dönemde Mamak Belediyesi de dahil birçok yere yardım için başvuruda bulunduklarını, ancak hiçbir yerden yanıt alamadıklarını belirten Nurcan Doğan, yetkililerin “İhtiyacı olan herkese yardım ediyoruz” açıklamalarını inandırıcı bulmuyor. Verilen yardımları da eleştiren Doğan, “İnsanlara sadaka verir gibi yardım vereceklerine iş versinler. İş olduğu zaman insan ekmeğini zaten çıkartır. Önemli olan iş” diye konuşuyor. Tek çocuğunun geleceğinden bile endişeli olan Nurcan Doğan, Başbakan’ın sözlerine hatırlatarak “3 çocuk doğurun diyorlar, hani nerede büyütüyoruz o üç çocuğu, geleceklerini nasıl garantiye alıyoruz” diye soruyor.
Aylin Akçay