12 Mart 2002 22:00
'Yeni bir siyasi güçten korkuyorlar'
GÜNÜN YAZILARI
Arjantinli gazeteci Osvaldo Bayer, ülkesindeki siyasi ortamı anlattı. Bayer, ülkeyi yönetenlerin, halen devam etmekte olan protesto gösterilerinden yeni bir siyasi gücün doğmasından korktuklarını dile getiriyor.
Junge Welt: Ülkenizdeki krizi neden "Arjantin trajedisi" olarak adlandırıyorsunuz? Osvaldo Bayer: Ülkenin sadece politik değil, genel ekonomik durumu da trajedi. İşsizlik şu ana kadar hiç yaşanmamış boyutlara ulaştı. İnsanlar ümitsizlik içinde. Orta sınıf bile yoksulluğa yuvarlandı. Arjantin'de işsizlik yardımı da yok. Fabrikalar kapatılıyor ve insanlar sokağa atılıyor. Bu insanların ailelerini besleyebilmeleri dahi mümkün değil. Bugünlerde başkent Buenos Aires'in dış mahallelerine doğru giderseniz her yerde terk edilmiş fabrikaları görürsünüz. Bir zamanlar buralar ülkenin en büyük endüstiri bölgesiydi. Benim gençliğimde bizler o bölgelere alışverişe giderdik. Binlerce işçi ailesi, buralarda oldukça bakımlı evlerde otururlardı. Her yer ekiliydi. Şimdi orada tek bir ağaca bile rastlayamazsınız. Bütün bunlar, özelleştirmeler sonucu oldu. Ve tabi kendilerini her türlü sorumluluktan muaf tutan politikacılar sayesinde.
- Yoksulluğun böylesi arttığı bir durumda, sendikalara ve sol partilere ciddi bir yöneliş beklenir. - Eğer onların sunacakları bir alternatifleri olsaydı, evet. Peronizm önceden de olduğu gibi en baskın güç ve soldan sağa her türlü talebin temsilcisi olarak ortaya çıkıyor. Sol bunun karşısında ya dağıldı, ya da yozlaşarak uzlaştı. Sendikalar için de durum farklı değil. Arjantin'in geçmişinde sendikalar çoğunlukla sosyalist, komünist veya anarşist oldu. Bugün ise var olan üç büyük sendika Peroncu mafyaya bağlılıklarını sundular. Halk arasında CGT sendikasının yöneticilerine, "Şişmanlar" anlamına gelen "Gordos" adı takılmış. Ateş olmayan yerden duman çıkmaz. İşçi hakları patronların çıkarlarına kurban edilirken, sendika yöneticileri limuzin kullanıyor. - Etkili olan iki partiye karşı da öfke ve hoşnutsuzluk çok güçlü görünüyor. Devlet Başkanı Duhalde'nin Peroncu hükümeti ne kadar sağlam? - Duhalde seçimle gelmedi. Bizdeki Anayasaya göre sadece geçici bir başkanlık mümkün, ancak Duhalde gelecek seçimlere kadar, yani yaklaşık iki yıl yönetimde kalmayı istiyor. Bu da yöneten kliğin korktuğunu gösteriyor. Bu protestolardan yeni bir siyasi gücün doğabileceğinden korkuyorlar ve o yüzden de seçim istemiyorlar.
- Askeri diktatörlükden sonra ordunun tecrit olduğunu, halkın askeri bir darbeyi asla onaylamayacağını söylemiştiniz. Buna rağmen böyle bir gelişmeye ilişkin kaygılarınız da var sanırım... - Bence, aftan sonra politikaya atılan faşist generallerin yeni bir sağcı parti kurmaları olası. Arjantin'de şu anda siyasi bir kaos var. Siyasi partiler hiçbir alternatif sunamadıkları gibi, yeni aktörlerin ortaya çıkmasının da önünü almaya çalışıyorlar, insanlar ise aralıksız protestolar için sokaklara çıkmaya devam ediyor. İşte bu kaos ortamında aşırı sağcı bir güç "düzen getirici" olarak kendini kabul ettirebilir. - Peki neden bir sol parti ortaya çıkamıyor? Yoksa bu yönde gelişmeler var mı? - Sol kendi arasında sürekli kavgalıydı. Seçimlerde hepsi ayrı ayrı kendi adaylarını çıkardılar ve yüzde 1-2 oy aldılar. Yalnız geçen seneki parlamento seçiminde Buenos Aires'te eski bir Troçkist olan Luis Zamora, bir sol ittifakın adayı olarak seçimlere katıldı ve yüzde 10 oranında oy aldı. Sol için iyi bir başarı. Bu ittifak o zaman solun en önemli kesimlerini bir araya getirebilmişti. Hatta Komünist Parti de ittifaka katılacağını açıklayınca, De la Rua'nın Radikal Parti'si sol kanadını kaybetmişti.
(Junge Welt)
Junge Welt: Ülkenizdeki krizi neden "Arjantin trajedisi" olarak adlandırıyorsunuz? Osvaldo Bayer: Ülkenin sadece politik değil, genel ekonomik durumu da trajedi. İşsizlik şu ana kadar hiç yaşanmamış boyutlara ulaştı. İnsanlar ümitsizlik içinde. Orta sınıf bile yoksulluğa yuvarlandı. Arjantin'de işsizlik yardımı da yok. Fabrikalar kapatılıyor ve insanlar sokağa atılıyor. Bu insanların ailelerini besleyebilmeleri dahi mümkün değil. Bugünlerde başkent Buenos Aires'in dış mahallelerine doğru giderseniz her yerde terk edilmiş fabrikaları görürsünüz. Bir zamanlar buralar ülkenin en büyük endüstiri bölgesiydi. Benim gençliğimde bizler o bölgelere alışverişe giderdik. Binlerce işçi ailesi, buralarda oldukça bakımlı evlerde otururlardı. Her yer ekiliydi. Şimdi orada tek bir ağaca bile rastlayamazsınız. Bütün bunlar, özelleştirmeler sonucu oldu. Ve tabi kendilerini her türlü sorumluluktan muaf tutan politikacılar sayesinde.
- Yoksulluğun böylesi arttığı bir durumda, sendikalara ve sol partilere ciddi bir yöneliş beklenir. - Eğer onların sunacakları bir alternatifleri olsaydı, evet. Peronizm önceden de olduğu gibi en baskın güç ve soldan sağa her türlü talebin temsilcisi olarak ortaya çıkıyor. Sol bunun karşısında ya dağıldı, ya da yozlaşarak uzlaştı. Sendikalar için de durum farklı değil. Arjantin'in geçmişinde sendikalar çoğunlukla sosyalist, komünist veya anarşist oldu. Bugün ise var olan üç büyük sendika Peroncu mafyaya bağlılıklarını sundular. Halk arasında CGT sendikasının yöneticilerine, "Şişmanlar" anlamına gelen "Gordos" adı takılmış. Ateş olmayan yerden duman çıkmaz. İşçi hakları patronların çıkarlarına kurban edilirken, sendika yöneticileri limuzin kullanıyor. - Etkili olan iki partiye karşı da öfke ve hoşnutsuzluk çok güçlü görünüyor. Devlet Başkanı Duhalde'nin Peroncu hükümeti ne kadar sağlam? - Duhalde seçimle gelmedi. Bizdeki Anayasaya göre sadece geçici bir başkanlık mümkün, ancak Duhalde gelecek seçimlere kadar, yani yaklaşık iki yıl yönetimde kalmayı istiyor. Bu da yöneten kliğin korktuğunu gösteriyor. Bu protestolardan yeni bir siyasi gücün doğabileceğinden korkuyorlar ve o yüzden de seçim istemiyorlar.
- Askeri diktatörlükden sonra ordunun tecrit olduğunu, halkın askeri bir darbeyi asla onaylamayacağını söylemiştiniz. Buna rağmen böyle bir gelişmeye ilişkin kaygılarınız da var sanırım... - Bence, aftan sonra politikaya atılan faşist generallerin yeni bir sağcı parti kurmaları olası. Arjantin'de şu anda siyasi bir kaos var. Siyasi partiler hiçbir alternatif sunamadıkları gibi, yeni aktörlerin ortaya çıkmasının da önünü almaya çalışıyorlar, insanlar ise aralıksız protestolar için sokaklara çıkmaya devam ediyor. İşte bu kaos ortamında aşırı sağcı bir güç "düzen getirici" olarak kendini kabul ettirebilir. - Peki neden bir sol parti ortaya çıkamıyor? Yoksa bu yönde gelişmeler var mı? - Sol kendi arasında sürekli kavgalıydı. Seçimlerde hepsi ayrı ayrı kendi adaylarını çıkardılar ve yüzde 1-2 oy aldılar. Yalnız geçen seneki parlamento seçiminde Buenos Aires'te eski bir Troçkist olan Luis Zamora, bir sol ittifakın adayı olarak seçimlere katıldı ve yüzde 10 oranında oy aldı. Sol için iyi bir başarı. Bu ittifak o zaman solun en önemli kesimlerini bir araya getirebilmişti. Hatta Komünist Parti de ittifaka katılacağını açıklayınca, De la Rua'nın Radikal Parti'si sol kanadını kaybetmişti.
(Junge Welt)
Evrensel'i Takip Et