05 Ekim 2012 10:08

Gerçeğe gözünü dikmenin adıdır Evrensel

Fotoğraf: Envato

Paylaş

Ertuğrul Ünlütürk

Tüm yazıları

Gazetemizin yarın 18. yaşını kutlayacağız dostlar..
İlk sayısında, “Evrensel, gerçeğe gözünü dikmenin adıdır” diyerek başladığı yayın hayatını, bütün baskılara rağmen sürdüren gazetemiz, yarın halkla buluşup kutlama yapacak.
Kendimize güzellemeler yapmak bizim işimiz değil ama, bu yolda ne badireler atlatıldığını hatırlatmakta yarar var, çünkü bugün gazetemizi sizlerle buluşturan gençlerimizin çoğu, bu gazeteyle aynı yaştalar..
Devrimciler düşleyen ve kuran insanlardır; bilenler iyi bilir, inşa etmeyi severiz biz. Gazetemiz Evrensel de, kan ter içinde yükselen onurlu bir inşaatın öyküsüdür.
Bizim ülkemizdeki inşaatlarda genelde malzemeden çalarlar; demiri eksik koyarlar, deniz kumu kullanırlar, bunların tümü 1999 depreminde ortaya döküldü biliyorsunuz. Ama o devrimcilerin, o dönemin sınırlı olanaklarıyla yaptığı inşaat, onca darbelere ve depremlere rağmen hâlâ dimdik ayakta duruyorsa, oturup iyi bir düşünmek gerekiyor. O inşaatta kullanılan her malzeme, devrimcilerin ve halkın özverisi, iradesi ve sabrıyla harman edilmiştir; orada çürük malzeme bulunmaz.. O inşaatın sahibi, betonun harcını karan halktır, inşaat ruhsatını veren de halktır, onun için bina güvenlidir. O inşaatın bedeli, emekçilerinin özverisiyle ödenmiştir, şu andaki değerinin ise matematiksel ifadesi yoktur.
İktisatta “net bugünkü değer” olarak tabir edilen tutar, kuruluş değerinin üzerine, kuruluştan itibaren kazanılmış bütün değerlerin eklenmesiyle ortaya çıkan toplamdır. Mühendislikte de, her imalatın bedeli rakamla ifade edilebilir, sayılıp dökülebilir. Ama bizim inşaat, hem iktisatçıların, hem de biz mühendislerin ezberini bozuyor, hiç kimse ona değer biçemiyor.
O inşaatın ortaya çıkardığı “net bugünkü değer”; gazetesiyle, yayınevi ve televizyonu ile; ölçüsü, tarifi ve hazzı imkansız olan bir değerler yumağıdır. İnşaata faşist diktatörlüğün yaptığı saldırılar, sağdan soldan yapılan tacizler, yapının temellerini milim oynatmamıştır; yapı kendisini yenileyerek ortada sapasağlam duruyor…
Doğanın diyalektiği değişimi, diyalektik materyalizm ise gelişimi öngörür. Değişim ile gelişim arasındaki farkı doğru yorumlayan devrimciler, içinde bulundukları yapıları toplumsal devinimin ihtiyaçlarına göre geliştirir. O inşaat yıkılmadığı sürece binanın tabelası değişir, dış cephesi değişir; ama binaya girip çıkanlar sonuçta halkın kardeşleridir, onların ise sadece yaşları değişir.. Birçok yasaklamalar ve kapatmalar nedeniyle ismini defalarca değiştirmek zorunda kalan gazetemizin, kuruluş ilkelerinden hiçbir şey yitirmeden yeni bir nesil tarafından sahiplenilmesi, bunun en güzel örneğidir..
Var olanla, ortada duranla öğünmek hakkımızdır, ama onlarla yetinmeye hakkımız bulunmuyor.. Bize bu değeri yaratıp sunan devrimcilerin anılarından ve izlerinden giderek inşaatı geliştirip büyütmek, hatta site kurmak zorundayız; çünkü biliyoruz ki o binaya sığmayacağız..
Gururumuz, halkın sahibi olduğu o yapıdır, o yapının “net bugünkü değeri” dir, hiçbir maddi ölçeğe sığmayan o muhteşem değerdir. Selamımız ise yürüdüğümüz yolda yanı başımızda düşen, yitirdiğimiz yoldaşlarımıza ve o inşaatın emekçilerinedir.
Hep birlikte nice yıllara sevgili dostlar, gözümüzü gerçeklerden ayırmadan nice nice yıllara.

evrensel.net

YAZARIN DİĞER YAZILARI