5 saatlik uyku dışında kendime ayırdığım hiçbir vakit yok
Eskişehir Organize Sanayi’den bir metal işçisi, 2 yıldır çalıştığı fabrikadaki çalışma koşullarının kendisinde bıraktığı etkiyi yazdı.
Bir metal işçisi
Eskişehir
Merhaba Evrensel okurları,
25 yaşında bir metal işçisiyim, Eskişehir Organize Sanayi’de bir metal fabrikasında 2 yıldan beri çalışmaktayım. İşe başladığım ilk yıl işverenimden hiçbir şey talep etmedim. 2 yılda asgari ücrete yapılan gülünç zamdan sonra iyileştirme talebinde bulundum fakat hâlâ bir karşılığını alamadım. Fabrikadan aldığım ücretin yetersiz olması beni banka kredileriyle boğuşur hale soktu. İş arkadaşlarımla beraber ısrarla konuştuğumuz halde hiçbirimize iyileştirme yapılmadı. Ben de çözümü ek iş yapmakta buldum. Fabrikada sadece gündüz vardiyasında çalışıyorum. Sabah 06.40’ta uyanıp fabrikaya gidiyorum, 16.00’da işten çıkıyorum, 16.30’da evde oluyorum, 17.00’de ise diğer işte işbaşı yapıyorum oradan da 01.00’de işten çıkıyorum. 5 saatlik uyku dışında kendime ayırdığım hiçbir vakit yok. Fabrikadaki her molamda 10 dakika bile olsa uyuyorum, ayakta kalmak çok zor oluyor. Bu yoğun iş temposu sinirlerimi çok yıprattı. Aşırı yorgunluk ve uykusuzluk hali bende sinir bozukluğu yaratıyor.
Geçtiğimiz günlerde bölüm müdürüm ek iş yaptığımı öğrendi ve bana zaten burada çalışmadığımızı ve buranın dinlenme yeri olduğunu söyledi. Bu yoğun iş temposu dışında üstlerimle sürekli olarak çatışıyorum. Onlara iyileştirme yapmayacaklarsa bile, en azından hem işlerimizi rahatlatması açısından hem de maddi sorunlarım yüzünden beni ara ara mesaiye bırakmalarını söyledim. Fakat onlar bana bunun mümkün olmadığını çünkü bir arkadaşımızın zaten sürekli çift vardiya çalıştığını söylediler. Bunların yanı sıra fabrikaya yatırım yapılmaması, iş gücünün yetersiz olması ve bununla gelen ekstra iş yükü fabrikayı daha çekilmez bir hale getiriyor.
Geçtiğimiz yıl gözlerimden sorun yaşamaya başladım. Kullandığım damlalar ve ilaçlar pek fayda etmedi. Doktor bunun için sürekli gözlük kullanmam gerektiğini söyledi. Devletin verdiği gözlüğü temin ettim fakat o kadar kullanışsız ve dayanıksız ki iki gün sonra kullanılmayacak hale geldi. Çok daha iyi bir gözlük şu an için temin edemiyorum, hem borçlarım hem de gözlük fiyatlarının çok pahalı olmasından ötürü. Göz problemim bu temponun içinde büyük bir engel yaratıyor.
Yani sizin anlayacağınız diğer insanlar gibi bizi de bir geçim sıkıntısı almış gidiyor. Bu mektubu Türkiye’nin başka yerlerinde benim gibi insanların olduğunu bildiğim için yazıyorum ve en içten dileklerimle bu düzenin değişmesini istiyorum.
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
