Denizi hayal eden kadınlar!
Ayşen AKSAKAL
Geçen hafta kenarda köşede kalmış, içinde şiddet, içinde kavga, küfür, dram, ölüm savaş olmadığı için kimsenin dikkatini çekmemiş bir haber vardı yerelde pek az, dünyada pek çok mecrada. Bizde haberi İtalya’dan Pınar Övgü servis etmiş.
İtalya’nın dağlık bölgesinde, Alp dağları eteğinde yaşayan ve yaşları 70 ila 93 arasındaki 12 kadın, buluşup muhabbet ettikleri bir gün; hayatlarında hiç birinin denizi görmediğini fark etmişler.
Emin olun o yaş skalasında bu önemli bir kayıptır.
Sonra demişler ki; denemekten ne çıkar? Bu bizim hayalimiz olsun ve hemen onun için çabalamaya başlayalım.
Önce kendilerine bir isim bulmuşlar: Funne, kendi lehçelerinde “kadınlar” demekmiş.
Önce turta satmışlar, tombala düzenlemişler. Alp eteklerinde bir İtalya köyünde ne yapılabilirse ilk akla gelen onu yapmışlar.
Alp eteklerinde bir İtalya köyünde demek ki bildik yöntemlerle ancak bir kaç yüz euro toplanabiliyormuş ki o kadar toplayabilmişler.
Filmlerdeki gibi, orada da itfaiyeciler için bir takvim hazırlanırmış. Oradan feyz almışlar. Bir fotoğrafçı da destek olmuş.
12 kadının her birine bir sayfa ayrılmış, her sayfada bir kadının hayaline yer verilmiş.
Birisi en iyi domates sosunu yapabilmeyi, biri aşk gemisine binebilmeyi, diğeri iyi örgü örebilmeyi hayal etmiş ve canlandırmış.
Bu muhteşem çalışma maalesef istenilen karşılığı görememiş, satışlar beklendiği gibi gitmemiş.
Sonra 12 kadından birinin torunu; “Crowdfounding” ile yani internetten açık bağış toplama yolunu önermiş.
“12 kadın deniz görsün diye kim neden para versin ki?” demişler.
Demek ki insan 70-93 yaşları arasında olsa da insanlığa dair öğrenecekleri bitmiyor; 1 ay içerisinde 6.000 Euro toplanmış.
12 kadın ay başında Hırvatistan’ın Ugljan adası’nda denizi görmeye muvaffak olmuşlar.
Haberde altını çizmek istediklerim var; hayallere inanmak zorundayız, bir adım atmak, imkansızı hedeflemek zorundayız.
Çünkü zafer ancak hayal etmekle ve bir adım atmakla geliyor.
Bir başkasının hayali deniz olabilir bir diğerinin ki devrim ama her zafer mutlaka bir hayal ile başlar. Hayal etmezsek yok oluruz, ot oluruz.
İnsanlıktan medet ummaya devam etmeliyiz çünkü dünya bir avuç yaşlı kadının denize girebilmesini önemseyen insanlarla dolu.
Etrafta yumruklar da konuşsa, silahlar da dünya büyük, dünya güzel. Bir yerlerde nefes alan güzel insanlar adına yaşamaya ve “iyi” olmaya devam etmeli.
Cehaletten ve kötücüllükten kaçmalı, cehalet ve kötücüllük akımına kapılmak mutlu etmez hiç bir insanı.
Parayı ve hayatı paylaşmalıyız çünkü bazen bir kadının 93 yaşındaki ayaklarının suya değmesi, manzaralı restauranttaki naneli limonata tadından daha keyifli.
Ayağı çıplak bir çocuğun ülkesi yoktur, en önemli şey ayağının çıplak kalmaması olmalı. Bir okulun tuğlasına, bir tiyatronun koltuğuna, bir barınağın yemek deposuna, bir evsizin hafızasına adımızı yazdırmak önemli, sertifikalar ve diplomalar bu dünyada kalıyor ve arkamızdan gözyaşı dökmüyor çünkü.
Herkes dünyaya bir iz bırakabilir yeter ki cesareti olsun; şimdi bu kadınların yaşamı bir belgesel olmakta mesela.
Adı da “Denizi Hayal Eden Kadınlar: FUNNE - Le ragazze che sognano il mare”
Bir kırmızılı kadın resmi defter kapaklarımızı süslüyor, duvarlarda stencile dönüşüyor, Havva Ana peşine binler takıyor. Şafak Pavey meclise pantolon giyme hakkı ile gururla giriyor.
Ve bir de tabi; dünyayı kadınlar değiştirecek.
Kadınlara iyi bakın!
İyi Pazarlar.
‘Boş tencere’ iktidarın neresinde?
Tehlike nedir?
Yeni anayasa tartışmaları, AKP’ye can suyu olur mu?
Erdoğan'ın Irak ziyaretinin 3 sebebi ve değişim rüzgarı!
Özgürlükçü Anayasa
1 Mayıs ve sonrası
Galatasaray kaparak, Fenerbahçe kaptırmayarak…
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
