Selçuk Altan'ın ardından
Fotoğraf: Envato
Tam elli yıllık arkadaşımdı. 1960’lı yılların başlarında, “Dünya” gazetesinin Ankara temsilcisiydi. Akşamın yakınlaştığı saatlerde gazetenin işleri bitince bu büro, başkentin önde gelen genç aydınları ve tiyatro sanatçılarının uğrak yerine dönüşürdü. Selçuk’u oradan tanıyorum; birkaç kez ben de gitmiştim bu gazetenin Ankara bürosuna. Ama asıl eğlencemiz, Ankara Sanat Tiyatrosundaki arkadaşların temsili bitince geceleri başlardı. Kızlı erkekli bu düzeyli gece sohbetlerine doyum olmazdı.
Selçuk, dönemin en başarılı gazetecilerindendi. Mesleğe “Ulus” gazetesinde başlamış, sırasıyla Akşam, Öncü, Yeni Sabah ve Dünya’da görev yapmıştı. Hukuk fakültesini bitirip lisansüstü programı da tamamlamış olarak dönemin “abur cubur” gazetecilerinden epey farklıydı. Bu fark, kültürel konulardaki kavrayışıyla kendini belli ederdi.
Bence Selçuk’un başta gelen niteliği, dünya tatlısı, iyi bir insan olmasıydı. Üstelik, “iyi” olmakla kalmaz, “iyilikseverlik” göstererek herkese yardım eder, yol gösterici yönüyle dostlarının sorunlarına çözüm bulmaya çalışırdı. Başka bir niteliği ise üstün bir aile babası olmasıydı. Eşi Feride ve kızı Ayşe’ye olan yürek bağları, derinlik taşıyan bir “örnek”ti.
Onu özetle niteleyecek olsam, “Ankara’nın en sağlam aydınlarındandı” derim. Dünya gazetesinin artık miyadını doldurduğu günlerde, TRT’nin açtığı sınavı kazanan Selçuk, TRT Haber Merkezinde yetkinlikle görev yaptığı nice yılların karşılığı olarak 12 Eylül 1980 darbesiyle TRT’den atıldı. İşte bizim bildiğimiz asıl Selçuk, yıldırılamayacak Selçuk, bu kez de direnmenin sağlam bir örneğini verdi: TRT’ye açtığı davayı kazanıp yeniden bu kuruma döndü, bir süre sonra da emekliliğini istedi.
Onun bir de “Radyo Anki” serüveni vardır: O zamanlar, Ankara Belediyesine “Büyükşehir” deniyor muydu, bilmiyorum, ama başkent belediyesinin çağdaş bir radyo istasyonuna gereksinimi olduğunu biliyorum. “Radyo Anki”yi kimler kurabilirdi? Başta Selçuk Altan ve demirbaş radyoculardan Jülide Gülizar gibi bu işin deneyimli öncüleri, kolları sıvayıp Radyo Anki’nin yayınını üstlendiler. Sağcı partilerin Ankara Belediyesini ele geçirdiği günlere kadar…
Sonunda o iğrenç, onulmaz hastalığa yakalandı Selçuk. İnsanoğlunun “direnme gücü” denen olgu, ancak bu denli dayanabilirdi: Bu hastalığa dört yıl direndi o.
Gariptir, onu anarken bile özlüyoruz…
YAZARIN DİĞER YAZILARI
- Veda yazısı 01 Nisan 2019 19:40
- İki konu bir de sav söz 11 Mart 2019 20:05
- Atabaş'ın ardından 04 Mart 2019 19:30
- Ceyhun Atuf Kansu 25 Şubat 2019 23:10
- Fenerbahçe’nin Hâl-i Pür Melâli 19 Şubat 2019 01:19
- Beyin Göçü 12 Şubat 2019 00:33
- ‘Selim Ağbi’yi hatırlarken 05 Şubat 2019 00:00
- İstanbul Müzik Festivali 21 Ocak 2019 23:40
- Fiyatlar yasayla düşer mi? 08 Ocak 2019 00:24
- Ankara’da yeni bir dönem mi? 01 Ocak 2019 00:34
- Erdal Erzincan'la halk müziğimiz üzerine (2) 25 Aralık 2018 00:05
- Erdal Erzincan’la halk müziğimiz üzerine (1) 18 Aralık 2018 02:47
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
