Sendikayı sendika yapan işçileridir

Tuzla organize sanayi bölgesinde Rimaks kot fabrikasında çalışan bir işçiyim. Teksif Sendikası’nın örgütlü olduğu iş yerimizde bu sıralar fabrikamız epey olaylı geçiyor. 2 hafta önce bir işçi arkadaşımız amcasının oğlunun cenazesine katıldığı için patron tarafından işten atıldı. Biz işçiler yaptığımız toplantı sonucu yapılan bu haksızlığın son bulması için fabrika önünde direniş kararı aldık ve fabrikanın önünde direniş devam ediyor. 15 aydır bu fabrikada çalışan arkadaşımızın bir kez olsun işe gelmemezliği ya da bir vukuatı bulunmamaktadır. Daha önce de cenazesi olan ve işe gelmeyen arkadaşlarımız oldu ama herhangi bir işlem yapılmadı.
3 ay önce bu fabrika önünde yine direniş yaşanmıştı gene patron hukuk yasa tanımadan 30 işçiyi işten atmıştı. Biz işçiler birleştik mücadele ettik ve 8 arkadaşımızın işe geri dönmesini sağladık. Biz işçiler şimdi sorguluyoruz; Teksif Sendikası Yedikule Şubesi vicdanen rahat mı? Gerçekten merak ediyorum, haksız yere atılan üyesini sahiplenmemek nasıl bir sendikacılıktır? Bunu sorgulayacağımızı ve bu işin peşini bırakmayacağımızı buradan duyuruyoruz.
Biraz işyerinde bu direniş başladıktan sonra neler oldu onu anlatmak istiyorum. Direnişe sahip çıkan her işçiye mobbing uygulaması yapılıyor. Patron biz işçilere şefler aracılığıyla baskı tehdit uyguluyor. Mesaileri zorunlu kılıyorlar, her fırsatta işçileri tazminatsız işten atacaklarını söylüyorlar. Tutanaklar tutarak işçileri yıldırmaya çalışıyorlar, yalancı şahitler bularak işçilerin çalışmadığını iddia ederek dayanışma yapan işçiler hakkında soruşturma açıyorlar. Patron özel kameraman tutarak direnişe çay poğaça veren işçileri tespit ederek haklarında işlem yapıyor.
Biz bu yaşananları sendikamıza anlatıyoruz; Diyoruz ki biz işçilere mobbing uygulanıyor direnişe sahip çıkmıyorsun ey sendika! İçerde çalışan işçilere neden sahip çıkmıyorsun diyoruz. İşyerindeki temsilciler kimin temsilcileri artık anlaşılması zor. İşyeri temsilcilerinin bir kez olsun bir işçiyi savunduklarını daha görmedik. Allah razı olsun patronun bir dediğini iki yapmıyorlar.
İşyerimizde temsilcilerin işçilerle arası yok. İşçilerle bir diyalogu yok. Baş temsilci daha bir gün şahit olmadık ki bir işçinin sorunun çözsün yada çözme girişiminde bulunsun. Ne söylesen yapacak bir şey yok yasa izin vermiyor cevabı alırsın. Bu temsilciler kapıdaki direnişi de doğal olarak desteklemedikleri gibi destekleyen işçileride geri püskürtmeye çalışıyorlar.
Sendikamızı nasıl sendikacılar yönetiyor anlatmaya çalıştık. Doğal olarak biz işçiler imza toplayarak arkadaşımızı geri aldırmak için Teksif Yedikule Şubesine gittik sendikanın bu direnişe sahip çıkmasını istedik, ama her zamanki gibi yapacak bir şey yok. Yasalar belli diyerek o başkan bizleri başından savurdu. 12 ayda toplu sözleşmeye giden fabrikamız tam da patron ve sendikanın isteğine uygun gidiyor. Ama biz işçiler bu oyunu bozacağız. Üzülerek söylüyorum ama sendikal bürokrasiye yenik düşmüş temsilcilerimiz ve şubemizle karşı karşı karşıyayız, hep patrona hem sendikal bürokrasiye karşı sürdürdüğümüz bu mücadelede siz kamuoyunun desteğine ihtiyacımız var yoksa bizleri tek tek harcayacaklar. Bu çok açık. Tuzla’da bu kadar örgütsüz işyerleri varken sendikalaşmak isteyen işçiler varken sendikacılarımızın bu tutumlarıyla sınıf mücadelesinin karşısında büyük bir engel olduklarını söylemek istiyorum. Rimaks isçilerinin sendikalı olmakla ilgili bir problemleri yok ama sendikacıların bu tutumları karşısında devamlı bir mücadele içinde olacağını buradan belirtelim, çünkü sendikayı var eden işçilerin kendisidir.

*TUZLA