‘Halbuki nasıl hak etmişlerdi yaşamayı’

Adnan GÜRKAN
Yol İşçisi/Didim

“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
En güzel dünyaları
                             yaktık ellerimizle”
                                       N. Hikmet

Halkın evlatları ölüyor 1’er 1’er, 10’ar 10’ar. “400 vekil verseydiniz, bunlar olmazdı” diyor kan gölünün ortasındaki sarayında bir uzun adam. Yüzüne taktığı üzüntü maskesinin arkasında gülüyor yüzü. Ellerini ovuşturuyor hayasızca, parmaklarını şıkırdatıyor “geliyor 400 vekil.” Utanç verici, insanlığını yitirmiş, insanımsı birisi.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
Sahile vurmuş insanlığın aynasında yatıyor Aylan bebe.“Sormuştu belki kıytırık bota binerken: ‘Nereye gidiyoruz anne?’”
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
Ekmek almaya giden çocuklar vuruluyor, güpegünüz sokak ortasında. Cizre’de keskin nişancıların vurduğu ağır yaralı bir çocuk, battaniyeye konulmuş taşınırken unutmuş kurşunun acısını, uzattığı sıkılı elinin iki parmağıyla dünyayı selamlıyor direnen insanlık.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
16 gencin cenazesi geliyor yoksulluğun vurduğu mahallelere. Uzun adamın bacakları arasından kafasını uzatmış savaşa devam diyor küçük adam, çözüm çağrılarını kulaklarını tıkamış tepiniyor “O dağlar temizlenecek”. Yüzyıllardır mazlumları bağrında saklamış dağlardan cesetleri topluyor yurttaşlar, birbirine kırdırılan mazlum halkın çocuklarının.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
Erzurum’un Karaçoban ilçesine bağlı Kırımkaya Mahallesi’nden kardeşten öte iki arkadaş, biri gerilla biri asker, cenazeleri geliyor birinin Dersim, birinin Siirt’ten. Yan yana yatıyor ikisi şimdi mahalle mezarlığında. Birisinin amca diğerinin dayı oğlu Ömer Bulur ise, cenazede söylediği sözler için, cumhurbaşkanına hakaretten yatıyor cezaevinde.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
Yoksul evlerinde ocaklara ateş düşerken, anne babaların, eş ve kardeşlerin yüreklerini acı mengene gibi sıkarken, kan ve gözyaşından nemalanan güruhlar, başka yoksulların evlerine ateş düşürme derdinde.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
İstanbul’da bir genç, Kürtçe konuşuyor diye telefonda, elleriyle kurt işareti yapan 6 insanımsı tarafından, bıçaklanarak öldürülüyor otobüs durağında. Biz hatırlıyoruz o işareti Özgecan’ın katilinden, Sivas’tan, Çorum’dan, Maraş’tan.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
Ankara Beypazarı’da yoksul tarım işçilerinin yaşadığı evlere saldırıyor, Goebbelsçi propagandayla kafası karıştırılmış kalabalık. Evler kundaklanıyor, ateşe veriliyor araçlar.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.”
Puslu havada Ortadoğu Rulman Sanayi (ORS) patronuna yardıma koşuyor jandarma. Direnen işçiler darbediliyor eşleri ve çocuklarıyla. Koşuyor bir işçi kucağında gazdan bayılmış çocuğuyla.
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
Düşman haşin
                      zalim
                               ve kurnaz.
Ölüyor çarpışarak insanlarımız
halbuki nasıl hak etmişlerdi yaşamayı”