İZLENİM

Ankaralı işçiler, emekçiler, TEKEL işçilerinin 78 gün süren direnişlerinin bıraktığı mirasa sahip çıktı.
Sermayenin işçi ve emekçilerin kazanılmış haklarına yönelik saldırılarının, kriz bahanesiyle giderek arttığı, güvencesizliğin yaygınlaştığı, çalışma yaşamının 1880’li yıllardaki koşullara geri çekildiği bir dönemde 1 Mayıs gerçekleşiyor.
Hükümetin “açılım” ve “anayasa” tartışmaları arasında, işçiler ve emekçiler günlerdir sürdürdükleri hazırlıklarla, Ankara Tren Garı’nda toplanan işçiler, kamu emekçileri, işsizler, kadınlar, çocuklar, emekliler, Sakarya bar emekçileri, yöre dernekleri, Ankara Sıhhiye Meydanı’na yürüdü. İş için, ekmek için, güvenceli gelecek, parasız eğitim ve sağlık, barış ve kardeşlik için, eşitlik ve özgürlük için birlikte yürüdüler 1 Mayıs meydanına. Sıhhiye Meydanı’na ulaştıklarında “tek bir ağaç gibi hür ve bir orman gibi kardeşçe” alanı doldurdular.
Yıllar sonra altı emek örgütünün 1 Mayıs’ı birlikte tüm illerde kutlama kararı alması ve Taksim’in nihayet emekçilere açılmış olması, önemli gelişmeler oldu. Bu durum, dikkatleri Taksim’e çekse de, Ankara’da son yılların en kitlesel 1 Mayıs’ı kutlandı. Ankara’da Hak-İş ve T. Kamu-Sen’in katılımı olmazken, Türk-İş, KESK, DİSK ve Memur-Sen’in katılımı dikkat çekiyordu. Özellikle, ilk kez örgütlü olarak 1 Mayıs’a katılan Memur-Sen’lilerin önlük, flamalarının “bayramlık” gibi temiz ve ütülü olması dikkat çekiciydi. DİSK Birleşik Metal-İş üyesi Başkent Organize’de çalışan genç işçilerin, Mahle Mopisan Konya işçilerinin, Sosyal-İş’in genç üyelerinin katılımı ve coşkulu sloganları dikkat çekiyordu. “İş ekmek yoksa barış da yok”, “Antep işçisi yalnız değildir” sloganlarıyla kortejin en coşkulu “genç” işçileri, organize sanayi işçileriydi... İşçilerin diğer yıllara göre kitlesel katılmalarının nedenini son dönemdeki işçi emekçi eylem ve direnişlerinde aramak yanlış olmaz. Siyasi partilerden EMEP ve ÖDP’nin kitlesellikleri dikkat çekiyordu.
Türkülerle hep birlikte coşan emekçilerin yanında, Ankara Sanat Tiyatrosu, ozanlar, öğretim üyeleri; üniversiteli, liseli gençler, kadınlar, hep birlikte halaya durdular, horon teptiler. Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Alevi, Sünni, işçi sınıfının büyük ailesi, 1 Mayıs meydanında kardeşçe bir bayram coşkusu yaşadı. Umutlanmak, geleceğe güvenle bakmak için çok sebebimiz var. “İşçiden esiyor yel” bu yıl. Ve hep birlikte sözleştik. “Bundan böyle, yok ayrı gayrı durmak, hep birlikte olacağız, 78 gün süren TEKEL işçilerinin direnişinin mirasına sahip çıkacağız ve güzel günler göreceğiz...”
2010 1 Mayıs’ında, 25 Kasım kamu emekçilerinin grevi, demiryolu emekçilerinin grevi, TEKEL işçileriyle 4 Şubat dayanışma grevinden sonra işçi ve emekçilerin mücadelesinde daha ileri bir aşamaya gelindi. Şimdi sıra, Türk-İş, DİSK, KESK ve Kamu-Sen’in aldığı, 26 Mayıs’ta yapılacak genel eylem kararının “genel grev genel direniş”e dönüştürülmesinde...
DÖNDÜ TAKA ÇINAR