18 Ocak 2006 23:00
Vedalaşmaların şiiri...
GÜNÜN YAZILARI
Aydın Öztürk "Ne Çok Vedalaştık" şiir kitabıyla, yüreğimizde sevinci, acıyı, hüznü, kederi ve direnmeyi yeniden tazelerken, edebiyat hayatımızın hoş bir tadı olmaya devam ediyor.
Ne zaman, nerede biteceği belli olmayan kısacık yaşam öykümüze, ön dört kitap sığdırmayı başaran ender şairlerden birisidir. Kendi şiiri ile kavrulup duruyor Aydın Öztürk.
Anlaşılır şiir Aydın Öztürk şiirini iki açıdan ele almak istiyorum: Birincisi 'Ne Çok Vedalaştık' şiir kitabında ve diğer şiir kitaplarında olduğu gibi, direnen, umudu besleyen, kırılgan, acıyan, acınan, incinen ve önemlisi anlaşılır şiiri diri tutmaya çalışan yanı... İkincisi, yine 'Ne Çok Vedalaştık' şiir kitabında, kendisinin de ifade ettiği gibi, şarkı sözlerini şiirden ayırt etmesidir. Beste olmuş birçok şiirini, şarkı sözü formatından uzak bulmama rağmen. Türk müziğine çok sayıda beste kazandıran sevgili Aydın Öztürk, şiiri müziğe, müziği şiire yedirebilen önemli bir yeteneğini de açığa vuruyor. 'Ne Çok Vedalaştık' şiir kitabına 77 şiir sığdırmış Aydın Öztürk. Kitapta yer alan şiirlerin ortak teması "ayrılık" olsa da, imge belirgin bir şekilde "veda"dır. Kendisiyle, ülkesiyle, okuruyla, sevgilisiyle... dünyayla sürekli vedalaşan yanını söylüyor şiirleri aracılığıyla bize. Kalmak veya gitmek, giderken kalmak, kalırken gitmek... Yok yok hiçbirisi değil tabi; kalmak ile gitmek arası bir duygu daha çok şiirdeki yerini bulur diye düşünüyorum. Hepimizin ortak damarımıza basıyor üstelik farkında olarak. Yani "Ne çok vedalaştık, ne çok yerden ayırdık kalan yolumuzu" dizesinde olduğu gibi... Birçok kitabı dört baskıya ulaştı. Şiirlerinin hammaddeleri olan sevinç, acı, hüzün, kavga ve umudu örgütleyerek yeni bir şey söylemeyi başarıyor Aydın Öztürk. Sanatçının yeni bir şey söyleme zorunluluğu vardır. Aksi durumda kendini tekrar, çürümeyi de beraberinde getirir. Bütün kitaplarında olduğu gibi, bu kitapta da tarihe tanıklık yapmaya ve savaşlara karşı olan tavrını koymaya devam ediyor şair. Haritada bir yer adlı ilk şiirinde, "Bütün korkuları kırbaçlayan bir büyük kamçı dövüyor haritaları" dizesinde anlaşılacağı gibi, yanı başımızda devam eden bir savaşı hatırlatırken, aynı zamanda dünyayı istila eden emperyalizm canavarını da işaret ediyor. Yine bu şiirde "İnsanları acılarıyla baştan çıkaranlar zalim ise eğer, ne kalır geriye" dizesinde de, bir zamanlar faşizmin kurbanı olan halkların, geçmişini tamamen unutup, başka halka veya halklara zülüm yapabilmesini, anlama noktasında, insanın nasıl zorlanabileceğini vurguluyor. Bu hal insani ilişkilerimizde de ciddi sıkıntılara yol açmaktadır. Aydın Öztürk üretken yanlarıyla, edebiyat dünyamızın önemli sanatçılarından biri olmaya devam edecek. Şiirlerinde gözlerle yapılmış bir zaman vardır. Her türlü kaygılardan, telaşlardan, ayak oyunlarından uzak, kendine has bir duruşuyla tarzını bulmuştur. Şiirleri anlam ve içerik kaybına uğramadan, uzun yıllar edebiyat mutfağımızda, halkın sazında, sözünde yer etmeye devam edecektir. En önemli tararafı, kendi içimdeki bilinmezle, dizeleriyle yüz yüze bırakmasıdır.
Anlaşılır şiir Aydın Öztürk şiirini iki açıdan ele almak istiyorum: Birincisi 'Ne Çok Vedalaştık' şiir kitabında ve diğer şiir kitaplarında olduğu gibi, direnen, umudu besleyen, kırılgan, acıyan, acınan, incinen ve önemlisi anlaşılır şiiri diri tutmaya çalışan yanı... İkincisi, yine 'Ne Çok Vedalaştık' şiir kitabında, kendisinin de ifade ettiği gibi, şarkı sözlerini şiirden ayırt etmesidir. Beste olmuş birçok şiirini, şarkı sözü formatından uzak bulmama rağmen. Türk müziğine çok sayıda beste kazandıran sevgili Aydın Öztürk, şiiri müziğe, müziği şiire yedirebilen önemli bir yeteneğini de açığa vuruyor. 'Ne Çok Vedalaştık' şiir kitabına 77 şiir sığdırmış Aydın Öztürk. Kitapta yer alan şiirlerin ortak teması "ayrılık" olsa da, imge belirgin bir şekilde "veda"dır. Kendisiyle, ülkesiyle, okuruyla, sevgilisiyle... dünyayla sürekli vedalaşan yanını söylüyor şiirleri aracılığıyla bize. Kalmak veya gitmek, giderken kalmak, kalırken gitmek... Yok yok hiçbirisi değil tabi; kalmak ile gitmek arası bir duygu daha çok şiirdeki yerini bulur diye düşünüyorum. Hepimizin ortak damarımıza basıyor üstelik farkında olarak. Yani "Ne çok vedalaştık, ne çok yerden ayırdık kalan yolumuzu" dizesinde olduğu gibi... Birçok kitabı dört baskıya ulaştı. Şiirlerinin hammaddeleri olan sevinç, acı, hüzün, kavga ve umudu örgütleyerek yeni bir şey söylemeyi başarıyor Aydın Öztürk. Sanatçının yeni bir şey söyleme zorunluluğu vardır. Aksi durumda kendini tekrar, çürümeyi de beraberinde getirir. Bütün kitaplarında olduğu gibi, bu kitapta da tarihe tanıklık yapmaya ve savaşlara karşı olan tavrını koymaya devam ediyor şair. Haritada bir yer adlı ilk şiirinde, "Bütün korkuları kırbaçlayan bir büyük kamçı dövüyor haritaları" dizesinde anlaşılacağı gibi, yanı başımızda devam eden bir savaşı hatırlatırken, aynı zamanda dünyayı istila eden emperyalizm canavarını da işaret ediyor. Yine bu şiirde "İnsanları acılarıyla baştan çıkaranlar zalim ise eğer, ne kalır geriye" dizesinde de, bir zamanlar faşizmin kurbanı olan halkların, geçmişini tamamen unutup, başka halka veya halklara zülüm yapabilmesini, anlama noktasında, insanın nasıl zorlanabileceğini vurguluyor. Bu hal insani ilişkilerimizde de ciddi sıkıntılara yol açmaktadır. Aydın Öztürk üretken yanlarıyla, edebiyat dünyamızın önemli sanatçılarından biri olmaya devam edecek. Şiirlerinde gözlerle yapılmış bir zaman vardır. Her türlü kaygılardan, telaşlardan, ayak oyunlarından uzak, kendine has bir duruşuyla tarzını bulmuştur. Şiirleri anlam ve içerik kaybına uğramadan, uzun yıllar edebiyat mutfağımızda, halkın sazında, sözünde yer etmeye devam edecektir. En önemli tararafı, kendi içimdeki bilinmezle, dizeleriyle yüz yüze bırakmasıdır.
Evrensel'i Takip Et