Tuzla’dan ders almadılar

Merhaba sevgili okurlar. Bir hayli zaman oldu kalemi elime almayalı. Ülkemizde gelişen olaylar ve güncel gelişmeleri izledikçe ve okudukça fikirlerimi sizlerle paylaşmak istedim.  

Ülkemizde gelişen siyasi gelişmeler, çıkarılan yasalarla gasp edilen haklar, iktidar ve muhalefet arasındaki gerginlikler, bizlerin kafasını epeyce karıştırmışa benziyor. Hükümet de bunu fırsat bilerek, uygulamaya sokacağı torba yasalarla biz işçilerin kazanılmış haklarını toptanyekün elimizden almak istiyor. Biz işçiler de buna seyirci kalıyoruz. Bu dediğim konu tersane işçileri ve bu gelişmelere seyirci kalan işçiler içindir.

Biliyorsunuz, Tuzla Tersanelerinde bir dönem yaşanan iş cinayetleri, yurdun dört bir yanına yayılmıştı. Peki, bunun sebebi neydi? Patronların gözünü para bürümüştü. Alınmayan iş güvenlik önlemleri ve fazla çalıştırılma, ardından gelen iş kazaları, birçok arkadaşımızı aramızdan aldı. Ocakları söndürdü. Ama bu cinayetlerin sorumlularının bir çoğu cezalandırılmadı. İş yerlerinin denetlenmemesi yüzünden Ostim’de 20 işçiyi kaybettik. Peki, bunun sorumlusu kim? Belli mi? Yok. Bu böyle bu şekilde giderse kimse müdahale etmezse daha çok işçi arkadaşımızı kaybedebiliriz.

Bu demektir ki Tuzla Tersanelerinde yaşananlardan hiç mi hiç ders çıkarmamışız. Kriz bahanesi ve yasaların boşluğu nedeniyle denetime ara verildi diyeceğim ama, sanırım bu gerekçeler Ostim’deki kaza ile aynı döneme denk gelmemiştir. Eğer denetimler olsaydı, bu arkadaşlarımızı kaybetmeyecektik ve onlar aramızda olacaklardı.

Biraz da tersanelerden bahsedelim. Arkadaşlar, krizden dolayı işler durma noktasına gelmişti fakat tamir işleri gemiciliği ayakta tutmaya çalışıyor. Bunu fırsat bilen patronlar da yevmiyeler ve maaşları aşağı çektiler. Bir usta 50-60 TL arasında yevmiye alıyor. Yardımcılar ise 25-30 TL arasında bir para alıyorlar. Ben ve bir kaç arkadaş yeni başladığımız işte yevmiyelerimizi 75 TL’ye çıkarttık. Yardımcılar için de 50 TL’ye anlaştık. Bununla beraber birlik halinde olursak başaramayacağımız hiç bir iş yoktur. Ama bazı arkadaşlarımızın dediği gibi “ne yapalım kriz var, ne iş olursa olsun da çalışalım “ diyerek geçiştirmek olmaz.  

Kendi gücümüzü ve emeğimizin karşılığını istemeyi bilmemiz gerekir. Bunu da ancak birlik ve beraberliği sağlayarak başarabiliriz, bunun için de sendikal hareketi yeniden canlandırmamız gerekmektedir arkadaşlar. Onun için diyorum, arkadaşlar gelin birlik olalım.Güçlü olalım. Haklarımıza sahip çıkalım.  

Tuzla Tersane İşçisi