1 Mayıs: Güvenceli iş, ekmek ve özgürlük için!

Nereden, nasıl bakarsa baksın, işçinin 1 Mayıs’a ihtiyacı var. Halkın da. Ve ülkenin de.

Geceleri aç kalmadan, gündüzleri ve bütün vardiyalarda sömürülmeden insanca yaşayacaksa işçi ve bu halk, en başta birleşmeye ihtiyacı var. 1 Mayıs’tan daha iyi birleşme olanağı mı var? 1 Mayıs, sadece Türkiye’de değil, dünyada İşçilerin Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü.

Birleşmeden, dayanışmadan ve mücadele etmeden edebilir mi işçi? Emeğiyle geçinenler, emekçi halk birleşmeden durabilir mi?

Böyle mi gitsin? Değişmesin mi? İşçi ve emekçi halk üretsin kapitalistler mi semirsin? Hele şu tekelci patronlara bakın; işçi çalışsın onların kasaları mı tıka basa dolsun? Hem de şu salgının ortasında. Sömürülme bir yana, işçiler fabrikalarda Koronadan beşer onar ölürken kârlarına kâr katanlar işçinin ölüsünden bile beslenmeye devam mı etsinler?

Şaka değil. Geçtiğimiz kasımda hem de Türkiye’nin en büyük kapitalistlerinden biri olan Koç’un fabrikası Ford Otosan’da çalışan yaklaşık 10 bin işçinin 1383’ü koronaydı. 7 işçiden biri yani! Peki, tam da bu dönemde Koç Holding'in net kârı ne alemdeydi dersiniz? 1 milyarın üzerinde gerçekleşti ve tam 2 kat arttı. Koç’un yabancı ortaklı Türk Traktör’ü peki? Onun kârı patladı, tam 8 kat arttı. Tam bilinen bir atasözünün yeri: Ölür müsünüz öldürür müsünüz? Şimdi salgın daha da beter üstelik!

Sorun sadece Koç değil. Kimisi zorda olan küçük patronlar bir tarafa, tekeller, zordaki şirketleri de ucuza kapatarak, ama sözcüğün gerçek anlamıyla asıl işçilerin kanını emerek büyüdükçe büyüdüler. İşçi, filesiyle, midesiyle küçüldü; küçülmekle kalmadı, öldü. Kapitalistler banka hesaplarıyla, kasalarıyla büyüdü. Zorlu’nun Vestel’i örneğin net kârını tamı tamına 17 kat artırdı. Hem de salgın döneminde!

İşçi kapitalistlere karşı birleşmesin de ne yapsın? Birleşmeden edebilir mi? “Benim 1 Mayıs’ım” deyip, Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü’nü kaldıraç olarak kullanarak birliğini geliştirip pekiştirmekten başka çaresi var mı işçinin? Ve mücadele etmekten başka?

Nasıl dursun işçi? Çalışıp sömürülen sınıf kardeşleri bile en şanslıları. Ya işten atılıp çalışamaz halde olanlar? Sefaletin, açlığın ağzına atılanlar? Kapitalistler hiç işçiyi düşünüyorlar mı? Kollarından tutup atmıyorlar mı, milyonlarcasını atmadılar mı? Hem de utanmadan, 29. maddeden? Bir de ahlaktan söz ediyorlar, bu ahlaksızlık değil mi? Çalışma şansı bulabileniyle, işsiziyle işçi nasıl örgütlenip birleşmesin? Bir de üstüne binen zamlar. Hiç edilen İşsizlik Fonu. Nasıl “ya Allah”, “ya sabır” çeksin işçi ve emekçi halk? Sonu var mı? Koronadan ölümlerin yanında 2019’da örneğin 3 bin 406 da intihar yaşandı bu ülkede! Her gün bir de marifetmiş gibi, ekranlarda çöpten yiyecek toplayan yaşlı genç insanlarımızı gösteriyorlar!

Sabır taşı olsa çatlar! Çatlayacaktır. 1 Mayıs fırsattır.

Ne iş ve iş güvencesi bıraktılar, ne yiyecek ekmek! Özgürlükse sadece kapitalistler için. Hatta kapitalistlerin savunucularının bir kısmına bile yasaklar konuyor. Alın işte, ağzını açıp tekellere karşı tek laf etmeyen, sömürüyü, işçinin, emekçinin geçim derdini dert edinmeyen CHP’nin bile afişlerini söküyorlar. Haksızlık etmiyoruz; Kartal ve Kadıköy Belediye işçileri kendilerine AKP belediyeleri kadar ücreti reva görenleri tanıyorlar. CHP’nin afişini söken işçiye ne yapmaz! Elinden geleni ardına koymuyor zaten. Nefes aldırmıyor. İşçinin, işsizin rızkından kesip köprü, yol, havaalanı demeyip garanti geçiş paralarını yandaş kapitalistlere aktarıyor örneğin. Grev yasaklıyor. Ağzını açtırmıyor. Birlik olmasın diye bir yandan din-iman, millet-milliyet ne varsa kullanıp bölüyor. Yetmiyor, birlik ve mücadele gününü bile, işçi birlik olmasın diye yasaklıyor! Bir tek günü çok görüyor işçiye! Gerekçe, kargaları güldürür: Korona varmış! Yahu, fabrikalarda üretimi durdurun o zaman. Korona oradan yayılıyor işçiye. Koca kongrelerinizi yapmayın, bütün ülkeye korona yaydınız AKP kongresinden. Yasağı koyan İçişleri Bakanı, tarikat şeyhinin cenazesine katılmasın, binlerce kişiyle dip dibe.

Özgürlük için, kapitalistlerin zorba egemenliğinden kurtulmak için birleşmeye ve bunun için 1 Mayıs’a ihtiyacı var işçinin..