Kayseri’de unutulmuş mahalleler

Veli ŞAHİN
Kayseri

Kayseri, AKP’nin gözbebeği… AKP iktidarı döneminde belediyecilik bakımından model olarak gösterilen kentlerden biri. Uzunca denebilecek bir dönemdir de aynı gelenek tarafından yönetiliyor. 90’lardan itibaren Milli Görüş ve AKP tarafından yönetilen Kayseri’de belediyecilik için herkesin “İyi ama bir de şu var…” diyeceği şeyler var…
Kayseri bundan önceki seçimlerde olduğu gibi bu seçimlere de ‘raylar üstünde’ giriyor. Tramvay, Sivas Caddesi’nin hali, unutulan mahalleler, ulaşımdaki zorluklar, sosyal yaşamın sınırlılığı, mantar gibi türeyen toplu konutlar, belli çevrelere sağlanan rantlar…

Merkeze bağlı üç mahallede yaşayan vatandaşlara ve üniversite öğrencilerine sorduk belediyeyi. Bir de, zabıtalar tarafından “La Ressamçı adamın asabını bozma” denilerek kovalanan sokak ressamı Uygur Orhan’a…

BATTALGAZİ MAHALLESİ: HEM YAKIN HEM UZAK

Battalgazi Mahallesi merkeze çok yakın olmasına rağmen bir o kadar da uzak. Büyük binaların arasında kalmış gecekondu mahallesi… Mahalleye girer girmez çökmüş yollar, su birikintileri içinde oynayan çocuklar, sahipsiz çöpler, gecekondu evlerinden tüten duman gözümüze çarpıyor. Biraz ilerledikçe şehir merkezinden koptuğunuzu hemen fark ediyorsunuz, çünkü şehirde görmediğimiz sıcaklık ve samimiyet karşılıyor sizi.

Mahallede ilk karşılaştığımız Fadime Teyze oluyor. “Unutulmuş bir mahallede yaşadıklarını” dile getiriyor Fadime teyze. “Her kış yeni zorluklarla geliyor, küçücük çocuklar okula gitmekte zorlanıyor, halk otobüslerinden faydalanmamız kısıtlı olduğu için şehir merkezine gitmekte zorlanıyoruz. Bize en yakın markette çok uzakta. Yöneticiler bizi seçimden seçime hatırlıyor, beş senedir yolların onarılmasını bekliyoruz. Çocukların bir oyun parkı yok. Kadınları beraber oturup sohbet edecekleri, evlerinden başka bir yerleri yok. Büyük binaların kafesinde yaşamaya çalışıyoruz” diye sitem ediyor. Ona göre mahalleyle kasıtlı olarak ilgilenilmiyor. “Çünkü yoğunlukla Aleviler ve Kürtler yaşıyor. Altı senedir cem evimizin yapılmasını bekliyoruz” diyor.

Mahallenin gençlerinden Mesut Ördek, üç dönem önce çocuklar için park sözü verilmesine rağmen yapılmadığını, yollar dar olduğu için otobüslerin mahalleye giremediklerini anlatıyor. CHP döneminde evlerinde su, elektrik, kanalizasyon bile olmadığını söyleyen Ördek, Özhaseki döneminde bu sorunların giderildiğini belirtiyor.

Küçük bir bakkal sahibi olan Hüseyin Akyol, Battalgazi’de esnaf olmanın zor olduğunu söylüyor. “İnsanların geliri iyi olmadığı için veresiye ile alıyorlar” diyen Akyol, özellikle yolların durumundan şikâyetçi. “Yedi yaşındaki kızım okula patika yoldan gitmek zorunda kalıyor. Kış olduğunda yollarımız açılmıyor” diye yakınıyor.

Evlerin çok kötü durumda olduğunu söyleyen Mesut Kara, “Yardım istediğimizde ise arsamızı alıp beton yığınları dikiyorlar” diyor. Ceza Sokak’ta oturan Kara’nın en büyük sıkıntısı her yağmur yağdığında kanalizasyon giderinin tıkanması ve lağım suyunun sokağı basması. “Defalarca söylememize rağmen belediye yapmadı veya yapamadı” diyor.

MİMARSİNAN MAHALLESİ: ULAŞIM KATLANILMAZ HALDE

Mimarsinan Mahallesi’nde ulaşım büyük sıkıntı. Şaban Mersin, mahallenin merkeze 45 dakika-1 saat uzaklıkta olduğunu belirterek, otobüslerin az geçmesinin vatandaşı mağdur ettiğini söylüyor. “Otobüsler önceden 5 dakika aralıklarla geliyordu, çok zorluk çekmiyorduk. Şimdi ise belediye 20 dakika arayla geleceğini söylüyor. Ama en aşağı yarım saat ile bir saat arasında geliyor” diyen Mersin’in bir başka şikâyeti de mahallede hiçbir sosyal faaliyet alanının olmaması.

Öğrenci Ahmet Keğin da ulaşımdan yakınıyor. Okuldan 12.05’te çıktığını, 2 saat sonra ancak evde olabildiğini anlatan Keğin, “Sınava hazırlanıyorum, vaktim yollarda geçiyor. Belediye bu duruma bir çözüm bulmalı” diye konuşuyor.

Kayseri Büyükşehir Belediyesi, her yerden şehir merkezine tek araçla gidilebilmesiyle övünüyor. Ancak Mimar Sinan Mahallesi gibi, TOKİ, İldem, Fatih, Beyazşehir, Erkilet mahalleleri de ulaşım probleminden, az sayıda otobüsün geniş zaman aralıklarında çalışmasından rahatsız. Bu durumdan da en çok öğrenciler ve hastalar muzdarip.

ZİYA GÖKALP MAHALLESİ: HAVA KİRLİLİĞİNDE ÖRNEK!

Ziya Gökalp Mahallesi sakinleri arasında belediyeyi beğenen de var, beğenmeyen de. Ancak mahallenin havasının kirliliği konusunda pek çok kişi hemfikir.

Ailesi ile birlikte Ziya Gökalp’de yaşayan Seda Karakoyun, üniversite öğrencisi. “Şehir merkezinden mahalleye doğru yaklaştığımızda bile havanın pis olduğu belli oluyor hemen” diyen Karakoyun, hasta babasının kirli hava nedeniyle evden dışarı çıkmamaya özen gösterdiğini söylüyor.

Özel bir şirkette finansman müdürü olarak çalışan Güler Çiçek, belediyenin çalışmalarını ‘yap-sök’ olarak tanımlıyor. Çalışmaların “göz boyama” amacı taşıdığını düşünen Çiçek, “Mahallemizin havası çok pis. Belediye bununla ilgilenmeyecek de neyle ilgilenecek?​” diye soruyor.

Ahmet Fedai emekli…  “Kayseri’nin zengin mahallelerine yatırım yapan, yalnızca o mahallelerle sınırlı kalan başkan istemiyoruz. Alparslan mahallesine yapılan yol bir hafta sürüyorken, bizim mahallede iki ay sürüyor” diyor.

Çiftçi Nuh Yuvanç ise Kayseri Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Özhaseki’nin işini çok iyi yaptığını düşünüyor. Yuvanç “Kayseri çok gelişti. Yollar, parklar çok temiz. Kaymek gibi kursların olması da birçok kültürel faaliyetin önünü açtı” diyor.  

“On senedir Kayseri’deyim, 6 yıldır bu mahalledeyim” diyen İlknur öğretmen de belediyenin Kayseri genelindeki çalışmalarından memnun. Ama Ziya Gökalp Mahallesi’nin kenarda bırakıldığını düşünüyor.

Sema, ev kadını… O da belediyenin görsel olana önem verdiğini düşünenlerden. “Yollar yapıyorlar, parklar yapıyorlar. Ama bir işçiye imkân tanımıyorlar” diyen Sema, belediyenin ‘kendi adamları’nı zenginleştirdiğini, herkesin de bunun farkında olduğunu söylüyor. 

ERCİYES ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİ: OKUL İÇİ ŞANTİYE ALANI OLDU

Nil Kahramanoğlu: Tramvayın Talas ve Anayurt bölgelerine kadar götürülmesi öğrenciler açısından iyi bir şey. Ancak bu çalışmaların yaz tatilinde yapılması gerekirdi. Şu an kampusun olduğu yer şantiye gibi. Bazı şehirlerde kampus içinden merkeze veya öğrencilerin çoğunlukta yaşadığı bölgelere belediyeler tarafından ücretsiz seferler düzenlendiğini duymuştum, maalesef bizim üniversitemizde böyle bir uygulama mevcut değil. Belediyenin öncelikle bu işlere el atması, üniversite öğrencileri açısından çok daha yararlı olacaktır.

SON OTOBÜSÜ KAÇIRDIN MI İŞİN ZOR!

Süleyman Değirmenci: Tramvayın yapılmasıyla birlikte hat üzerinde kazalar artmaya başladı. Biz yıllarca Sivas Caddesi’nde oturduk. Şimdi oradan tramvay geçiyor ve ben yıllarca o caddenin bu kadar arabayla dolu olduğunu görmedim. Tramvay iyi bir şey elbette ama tramvayı yaparken araç yolunu ve yaya yolunu da dikkatli düzenlemek lazım. Bir de şu an oturduğumuz semte giden otobüs seferleri saat 21.40’da bitiyor. Son otobüsü kaçırdın mı eve gidemiyorsun. Üstelik semtte ışıklandırma yetersiz. Hava kararınca önünü göremezsin. Ayrıca öğrencilerin ağırlıklı olduğu bir semt olan Talas’a giden otobüsler duraklardan hep dolu geçiyor. Bir sonraki otobüsü beklemek zorundasın. Bunun düzeltilmesi gerekiyor. Bir de şehir dışından gelen öğrenci arkadaşlarımız ev bulmakta sıkıntı yaşıyor. Belediyeler, mahalle muhtarlıkları aracılığıyla bu soruna da yardımcı olursa üniversite öğrencileri adına güzel bir iş yapılmış olur.

BELEDİYEYİ GÖRMEDİM
Güven Can: Yaklaşık dört aydır Kayseri’deyim ve belediyenin üniversite öğrencileri olarak, bizlere hiçbir katkısını görmedim. Merkezde oturuyorum ve sürekli belediye otobüslerini kullanıyorum. Yollar sürekli inşaat halinde, biri bitmeden diğeri başlıyor. Herhalde yaptıkları yollar sağlam değil ki kısa zamanda düzeltme gereği hissediyorlar.

KADINLAR: MUHTARLIK VE BELEDİYE YÖNETİMLERİNE TALİBİZ

Ezgi Aksoy (Kayseri Kadın Dayanışma Derneği Girişimi Sözcüsü): Büyükşehir Belediyesi, kadınların çalışma yaşamı ve toplumsal yaşama katılımlarını desteklemek noktasında eksik kalıyor. Sadece kendi çalışanlarının durumuna baktığımızda bile bunu anlamak mümkün, Kayseri Büyükşehir Belediyesi’nde 861 erkek çalışırken sadece 64 kadın çalışan var. KAYMEK’ler ya da kadınlar için açılan hasta ve yaşlı bakımı gibi sertifikalı meslek edindirme kursları, zaten eve mahkûm bırakılmış kadınları eve daha da hapsediyor. Artık sesimizi daha çok çıkarma ve sokağa çıkma zamanıdır. Kadınlar olarak kentimizin yönetiminde söz sahibi olmak istiyoruz. Kendimizi de kentimizi de biz yönetmek istiyoruz. Muhtarlık ve belediye yönetimlerine talibiz.

LA RESSAMÇI ADAMIN ASABINI BOZMA!

Sizin bir sokak sanatçısı olduğunuzu biliyoruz. En son bir “La ressamçı” adlı bir öykü yazdınız ve ödül aldınız. Sanırız belediyenin zabıtalarıyla ilgiliydi…

Kayseri’de ilk portremi depremzedelerin yararına bir bankanın önünde oturarak yaptım. Daha sonra bu eylemi Kayseri halkına savunmak için çizimlerime devam ettim. En büyük tepki belediye görevlilerinden geldi, seyyar satıcı muamelesi yapılarak itildim kakıldım. “Vergi vermiyorsun bari kalabalık yapma, arka sokağa geç” denilerek birçok engellemeyle karşılaştım. Belediye arabasından bana bir anons geldi: “La Ressamçı adamın asabını bozma!” O anons Kayseri Büyükşehir Belediyesi’nin sanata ve sanatçıya nasıl baktığının özetiydi aslında.

Belediyenin kent kültürüne katkısı sizce nasıl olmalı?
Bu kentin nüfusuna oranla sanatsal etkinlikler çok az. Kent kültür ve sanatla var olduğu kadar vardır. Ayrıca bir önerim daha var; Kayseri’de Mimarsinan’ın kullandığı o özel yontu taşı, ulusal ya da uluslararası bir heykel sempozyumuna öncülük edebilir. Bu yumuşak taşla çok özgün çalışmalar çıkabilir. Heykeltıraşlar çağırılıp bir etkinlik düzenlenebilir ve ürünler şehrin meydanında sergilenebilir. Edirne’de, Mersin’de, Antalya’da ve Çanakkale’de belediyelerin öncülüğünde böyle etkinlikler düzenleniyor ve olumlu tepki alıyor.