03 Mart 2020 00:20

İşçilerden İdlib mektubu: Bizim olmayan bu savaşlar bize ne kazandırıyor?

Kocaeli'den bir Ford işçisi ve Manisa'dan bir metal işçisi dış politikaya ilişkin görüşlerini yazdı. İşçiler, "Bizim ne işimiz var İdlib’de, niye bizim gençlerimiz ölüyor?" diye sordu.

Fotoğraf: DHA (Arşiv)

Paylaş

Bir Ford Otosan işçisi
Kocaeli

Tüm ülke Suriye’deki olaylara üzülüyor ve bu yaşananlara bir anlam veremiyor. Bizim askerimiz neden Suriye’de? Bizim toprağımız olmayan bir yerde ne işimiz var? Bizim kimsenin toprağında gözümüz yok, bizim olmayan bir yer için bizim askerimiz ölmemeli. Teröre karşı savunma amaçlı İdlib operasyonu olduğunu söyleyenler, Mecliste olağanüstü toplantı yapılmasının gereği yok dedi. Ayrıca bu kişiler bu vahim olayın yaşandığı gün halkın bilgisi olmasını istemeyip sosyal ağları engellediler. Ayrıca bu olayı vali aracılığıyla halka duyurdular. Başka zaman kendileri ekrandan ayrılamayanlar bu sefer gerek duymadı bile. Ya bugün bu olanların tersi olsaydı. Erdoğan Cumhurbaşkanı iken “FETÖ” ülke yönetimini ele geçirmek için silahlı milisler oluşturup, devlete karşı çıksaydı, Esad “FETÖ”yü destekleyip bizim topraklarımıza müdahale etseydi, hem getiren, hem Erdoğan’ın yönetiminden memnun olmayanlar da bu savaşa karışmayıp kenarda dursaydı ama iki taraftan da baskıya maruz kalsaydı ne yaparlardı acaba? Bizim olmayan bu savaşlar bize ne kazandırıp ne kaybettiriyor, bir de ona bakmak lazım. Biz bu savaşta kimi ne diye destekliyoruz? Biz komşumuzun iç işlerine müdahale ediyoruz, bu bize şehitler, vergi yükü ve yabancı düşmanlığı kazandırmaktan başka bir şeye yaramıyor. Ne ABD’nin ne de Rusya’nın arasında kalmayalım ve de canımız yanmasın. Savaşa hayır diyelim.

"NEDEN ORADAYIZ, BU ISRAR NİYE?"

Bir Metal İşçisi
Manisa

Akşam vardiyasındayız ve üretmek için tezgah başındaki yerimizi almışız. Henüz yeni başlarken üretime, bir anda yüzler düşüyor ve arkadaş yanıma gelerek “Çok kötü, sosyal medya hesaplarına erişim yok” dedi. Ne oldu diye sorunca, İdlib’de saldırı olmuş, en az 90 ölü var diyerek hem üzüntüsünü hem de şaşkınlığını ve çaresizliğini dile getirdi.

Sonra diğer hattan arkadaşlar da gelip gidip son bilgileri paylaşmaya başladılar. Ben de Evrensel’de aldığım son bilgileri paylaşarak ortak oldum duruma.

Ancak biz işçiler bu durumu daha önce sohbetlerimizde konuşmuştuk ve ortak kanaatimiz şuydu: Bizim ne işimiz var İdlib’de, niye bizim gençlerimiz ölüyor?

Üzerine başka bir arkadaşımız gelip, “Savaş başlıyor galiba uçaklar kalkmış” dedi. Ben de “Ne savaşı, kimin savaşı, kimin çıkarı varsa onlar ve çocukları gitsin savaşsın” dedim. Dondu kaldı, hiç beklemediği bir cevaptı galiba. “Nasıl yani, ne demek istiyorsun sen” diye sordu. Ben de “İdlib neresi biliyor musun” diye sordum, “Bilmiyorum” dedi... “Peki Libya?” Daha çok şaşırdı... “Senin gibiler yüzünden” diyecekti ki biraz konuşup sert çıkınca, gitti. Yanındakiler de bana hak vererek “Ölen hep bizim gibi yoksul çocukları. Erdoğan’ın bir oğlu askerlik yapmadı, diğeri bedelli yaptı” dediler. Gerçekten işçiler buraya nasıl geldiğinin hem farkındalar hem de öfkeliler.

Beraber çalıştığım operatör arkadaşım bana, “Ağabey niye böyle oluyor neden biz oradayız, bu ısrar niye” diye, çok içten ama üzgün bir tavırla sordu. Ben de işçilerin bakış açısıyla anlamaya çalıştım. İnanın Manisa’daki işçilerin çoğu artık AKP ile manevi bağlarını yitirmiş durumda kanımca... Özellikle Tayyip Erdoğan’a karşı tepkiler artıyor: “Neyin ısrarı bu, neden Suriye’deyiz?”

Savaşın ve sonuçlarının bize yaramadığını anlatmak için konuşurken, kimlerin zararlı çıkacağını da yoksul ailelerin çocuklarının ölümleriyle bir kez daha yaşıyoruz.