Tek başına itiraz etmenin sonucu işsizlik oluyor
Bir süre işsiz kaldıktan sonra şimdi yine sekreter olarak SSK+yemek+1300 TL maaş şartları ile çalışmaya başladım. Ne diyeyim, direnen işçi kazanır!
Ailem Mardin’in Mazıdağı ilçesine bağlı Meşeli köyünden 1987 yılında zorunlu göç ettiğinde ben iki yaşında imişim. Ailem kendilerine dayatılan köy koruculuğunu kabul etmeyince gördükleri baskı karşısında Adana’ya göç etmek zorunda kalmış. Çocukluğum bu zorunlu göç sebebiyle yaşanan zorluklarla geçti. Taşındığımız şehirde yaşadığımız maddi zorluklardan ötürü beş çocuklu ailenin ikinci çocuğu olarak ilkokul beşinci sınıfa kadar okutuldum. Ailemin maddi durumunu bildiğim için çok istediğim halde okumaya devam edemedim.
İlkokul biter bitmez 12 yaşında bir kadın kuaföründe çırak olarak çalışıp aileme destek olmaya başladım. 14 yaşında tekstil sektöründe çalışmaya başladım. Tekstilde çalıştığım 12 yılın sonunda ağır yük taşımaktan, sürekli ayakta durmaktan dizimde menüsküs, topuğumda taban çökmesi gibi yaşadığım sağlık sorunları nedeniyle işten ayrıldım.
İşten ayrıldıktan sonra çalıştığım 12 yıllık sürenin sadece 8 yılının sigorta primlerinin yattığını öğrendim. O güne kadar primlerimi kontrol etmek aklıma bile gelmemişti. İşyerine sorduğumda ‘muhasebecinin hatası’ deyip konuyu kapattılar.
Kısa bir süre sonra bir çerezcide çalışmaya başladım. Burada da ağır çerez çuvallarını taşıyordum, ama en azından müşteri olmadığı zaman oturma fırsatım oluyordu. Çalışmaya başlayalı 6-7 ay olmuştu, işverenim Kürt olduğumu öğrenince elemana ihtiyaç olmadığını söyleyerek işime son verdi. Ben işten ayrıldıktan bir hafta sonra yerime yeni birini aldılar. Burada da SSK primlerim yatmadı.
Artık sağlık sorunlarım nedeni ile uzun süreli ayakta duramadığımdan dolayı uzak bir akrabamızın işyerinde sekreter olarak çalışmaya başladım. İşe girdiğim ilk gün evraklarımı getirmem istendi, İŞKUR’a bağlı personel olacağım ve ilk 3 ay 1000 TL maaş ve SSK primimin İŞKUR tarafından ödeneceği söylendi. Üç ay çalıştım ama işe girişim bir türlü yapılmadı. Üçüncü ayın sonunda asgari ücret 1300 TL oldu. Artık işe girişimin yapılmasını istedim, bana işe girişimin yapılmayacağı ve maaşımın 1000 TL olarak devam edeceği söylendi. Artık emeğimin karşılığını almadığım hiçbir işte çalışmayacağımı söyleyerek işten ayrıldım.
18 yıllık çalışma hayatıma rağmen 3100 gün sigorta primim var. Her ne kadar çalışmaya ihtiyacım olsa da bizleri ucuz işgücü olarak gören, sırtımızdan para kazanan, bizi sömüren bu düzende tek başıma itiraz etmenin bir anlamı olmadığını öğrendim. Birlikte karşı çıkar, mücadele edersek emeğimizin karşılığını alabiliriz, yoksa tek başımıza itiraz etmenin sonucu sadece işsiz kalmak oluyor.
Bir süre işsiz kaldıktan sonra şimdi yine sekreter olarak SSK+yemek+1300 TL maaş şartları ile çalışmaya başladım. Ne diyeyim, direnen işçi kazanır.
ADANA
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
