Çok mu Şey İstiyoruz?

Eylem Gedik
Otakçılar Lisesi
İstanbul

Küçükken kaç yaşındaydın, büyüyünce kaç yaşında olacaksın? Asıl önemli olan şu an on yedi yaşında, sayısal öğrencisiyim. Ve ayaklarımın üzerinde durabilmem için şuandan itibaren 341 gün-11 saat-41 dakika-30,28,26...1 saniye kaldı.
13 Mart 2016 -10:00'da başlayacak sınavda başarılı olmak için yüzlerce sınava girdim. Söylenenlere göre şu YGS denen illet şey için daha yüzlerce hatta binlerce soru çözmek, binlerce soru çeşidi görmek, elinden geleni ardına koymamak gerek. İşte bu hayal için ya kendi okulumda, ya da mahkum edildiğimiz temel liselerde son senemde deli gibi çalışmalıyım.Ya üç senedir tüm anılarımın biriktiği, tüm arkadaş çevremin oluştuğu, lise birden beri arkadaşlarla hayal ettiğimiz yıllıklarımızı ve balomuzu ayrıca balomuzda sınırsız milli içki, sınırsız yiyecek... Ayrıca  kapıların önüne kadar bırakılacak olan davetiyemi bile bir kenara bırakıp lise sonda temel liseye devam etme yolumun taşlarını diziyorum. Çünkü geleceğimi belirleyecek olan sınava bir sene kaldı. Gelecekte hayalimin mesleğini yapmak için hayattan kopup, sosyal hayatımın eksilere düşeceği koca bir yıl beni bekliyor.
Okuduğumuz okulların bu temelleri atamayacak olması düşünüldüğü için özel okul ve dershanelerden temel liselere geçiş sayısı artmış durumda. Zaten şu zamana kadar ne piyango vurmuşsa şu eğitime, öğrenciye de piyangosundan tattırmadan geçip gitmemiş, gidememiştir. Buda 'Son sene piyangosu'. Bu piyangonun vurduğu öğrencilerden biriyim, çok şanslıyım ki kafama henüz bir kuş bir şey yapmadan piyango vurmuş insanım ben.

SON ZAMANLARIN FENOMEN SORUSU; HANGİ TEMEL LİSE?

Herkes kendi temel lisesini ayakta tutmak için çabalarken öğrencilerin tek derdi "Beni hangi temel lise nereye götürür?"
Valla bir yere götürsün de nereye götürürse götürsün diyeceksin ama koca yılın emeği de har vurup harman savrulmaz ki arkadaşım. Sonuçta babanın hayrına çözmüyorsun o kadar soruyu. Temel liseler adımlarını attı şimdi adım atması gereken bizleriz.

SON ZAMANLARIN FENOMEN DİYALOĞU;

 Arkadaşlar bir dostluk yolunda gönlünü adamış insanların son zamanlardaki meşru diyalogu "Bizim dershane temel lise olunca böyle olacak, öyle iyi, böyle iyi kanka." Yani kısacası demek istiyor ki -bizim seninle üç yıllık arkadaşlığımız var, gel kıyma bu arkadaşlığa boş ver kendi dershanenin temel lise olmasını bizim temel liseye gel hem beraber oluruz. -Haksız mı bu kanka? Tabi ki de haksız değil. Sen üç seneni bir kankaya ada, sonra sizi bir temel lise uğruna ayırsınlar en depresyonlu zamanlarda. Yalnız kalın ve hiç tanımadığınız bireylerden oluşan bir sınıfa düştüğünüzü düşünün. Herkesin son sınıf klasiği olan soru çözmekten kendini alamadığı zamanda da öyle bir kaynaşır ki o sınıf sormayın gitsin. Neyse uzun lafın kısası herkesin dershanesi geleceğin en fenomen temel lisesi olacaktır.

DERSE BAŞLAMA SORUSU

Şu zamanlarda bile derse giren her hocanın öğrenciden farklı bir diyalogu yok. Hoca sınıfa girer, çantasını eşyalarını masanın üstüne bırakır ve sınıfa bir soru yöneltir.
"Kimler temel liselere geçiş yapacak?" "Bizim sınıfın bir klasiğidir ki herkes parmak kaldırır, hocalar bir kaç öğrenci için sevinirken diğer yandan kendi dersinde iyi olan öğrenciyi kaybedeceğinden üzüldüğünü belirtir. Bu diyalogun ardından her hocanın kafasında ben burada ne anlatıyorum, nasıl anlatıyorum acaba temel lisede ne anlatılacak, nasıl anlatılacak soruları(kafamda deli sorular).
OOO!EĞİTİM KREDİSİ ALIRIM BİR DAL!
Her şeyin paraya dayandırıldığı bir ülkede eğitimin ücretsiz olmasını beklemek; ışınlanmayı bulmak kadar imkansız. Tabiki de bir çözüm var. BANKALAR! Her şey için kredi çekilen bankalardan eğitim için kredi niye çekilmesin değil mi? Biz alışkınız krediye. Nasıl olsa aile yiyeceği yemeğin önceden yediğine kıyasla daha az yer ve kalkar masasından öder kredisini. Devletin değil, çocuğunu okutmak için çalışan işçi anne ve babanın yediğini, giyeceğini eksiltmesi gerekir artık. Çünkü çocuğu okuyacak anne ve babasına değil, kendi ülkesine, devletine hizmet verecektir.
Devlet büyükleri olmasa işçi ve emekçi anne, babaların hali pek yaman olacaktı. Bunun için eğitime 81 milyon bağış yapan devlet büyüklerime hürmet eder biz gençleri temel liselere teşvik etme bağışını imzalayan ellerinden öperim. Sonuçta eğitime 81 milyon bağışın yapıldığını gösteren popüler afiş her görüşten öğrenciye, her mezhepten aileye bağışlanacaktır.

EĞİTİM ZORKEN KURBANLIĞININ KOLAYLIĞI

Zor olan eğitimin, kurbanlığını yapmak da zor olmalı. Sonuçta eğitimin zorlaştırıldığı bir ülkede eğitimin kurbanlığı kolay harç olmamalı. Tüm öğrencilerin çabalayacağı lakin çabalarının karşılıksız kalacağı bir eğitim kurbanlığından bahsediyorum. YGS, LYS, ÖSS, ÖYS, ÜSS gibi bir zorluktan. Bunlar bu kadar zorken kurban olmak neden kolay? Sorumun yanıtı açık ve net; Öğrencilerin hayallerinin geçtiği eğitim bu kadar zorken, eğitim kurbanlığı öğrencileri sıkmamak için kolay kazanılacak bilinç haline gelmiş, alın öğrencilere verdiğimiz eğitim piyangosunun ekstrası tepe tepe kullanın deniyor. Biz öğrenciler lütfedilen piyangoları kaçırıyoruz da haberimiz yok. Öğrencilerin bu eğitim piyangolarından haberleri yokmuş gibi çek!
Uzun lafın kısası zor olan eğitim kurbanlığı, kolay olan eğitim istiyoruz! Allah aşkına çok mu şey istiyoruz?