Bir saatlik koca mı?

Arte MİSİA

Efendim belediyecilik böyle olur. Açık seçik söylüyorum kıskandım. Moskova belediyesi başkent kadınlarına yeni bir hizmet sunmayı planlıyor. Bir saatlik koca. Moskovalı kadınlar geleneksel olarak “erkek işi” olarak bilinen işleri yapmaları için bir saatliğine koca kiralayabilecek. Zaytung değil, mavra değil sayın okur. Moskova Belediyesi Sosyal Koruma Bölümü Başkanı Andrei Besshtanko bizzat kendi açıklamış. Damlayan musluk mu var ya da yerleştirilmesi gereken bir raf. Kiralık koca kapıda. Dahası düşük gelirli kadınlar için ücretsiz olacakken diğerleri de makul bir ücret karşılığında bu servisten yararlanabilecek.
Gerçi özel sektör Moskova’da zaten böyle bir hizmet veriyormuş ama bunun halka yayılması açısından bu adımı biz çok önemli bulduk. “Bir Saatliğine Koca-Moskova” adlı şirket diğerlerinin arasında öne çıkmak için olacak kiralanan kocaların “genç ve güçlü” olması sözü de veriyormuş. Düşününce sıradan bir tamirciden ne farkı var acaba diye şirket şöyle cevap veriyor: “Tam da odanızın dekoruna uyan aydınlatma armatürü aldınız. Yardımınıza kim koşacak? Kendilerini bir saatliğine kocanız olarak adlandıracak iddialı erkekler evinize doğru yola çıktı bile.”

HA 60 DAKİKA HA BİR ÖMÜR!

Aslında fikir ne kadar güzel. Ütüsü yok, çamaşırı yok, yemeği yok. Kaynanası, görümcesi bilmem nesi yok. Ağız kokusu yok. Bir saatlik hizmeti var. ABD’de kadın bir sanatçı mankenden koca yapmıştı kendine bir projesi için. Ondan bile iyi. Hani pek olmaz ama çok lazım olursa, çağır gelsin tamirini yapsın. Ele güne karşı havanı da atarsın istersen. Altın gününde mahallenin kadınlarını topladığında sana servis yapsın. Çayları tazelesin misal.
Erkek işi-kadın işi cinsiyetçi ayrımının altını çizip bir kenara koyarak Türkiye’de böyle bir hizmet verilse ne olur diye beyin jimnastiği yapalım sayın okur, hadi gel. Bir kere hiçbir esprili şakaya ya da gülünçlü yoruma mahal vermeden söyleyelim gazetelerden şu başlık düşmezdi: “1 saatlik koca can aldı.” Zira bizde koca her şeyden önce öldürendir. Bir saatliği de bir ömürlüğü de aynı. “-Buyrun bayan ne yapılacaktı-Abajur vardı takılacak-Ne kadar verdin alla sen buna ya, parayı sokakta mı buluyorum ben?” 60 dakika dolu dolu söver de sayar da döver de. Koca değil mi?
Ya da diyelim kiralık koca tecavüzü söz konusu oldu. Hakim şöyle sorabilir mesela: “Tecavüz o 60 dakika içerisinde mi oldu. Hmmm o zaman ayrı, aile mahkemesi baksın buna, kadının kocasıymış canım.”
Aslında çok uzun söze de gerek yok. “Kadın müsaitmiş” deyiverse yeter. Bana inanmıyorsan sözlüğü açıp bak, koskoca TDK’dan daha iyi bilecek değiliz.
Ya da ya da “tecavüz ettim ama ne olacak orucu bile bozulmadı” diye savunsa kendini referansını bir üniversite hocasında, “tecavüz ettim ama hele bi sor niye ettim, başını örtmüyordu” dese bir lise hocasında bulabilir kolaylıkla.
Dişleye dişleye etini koparsa kadının, serbest kalabilir savcılıktan onaylı.

PARAMIZLA REZİL Mİ OLALIM?

Kısacası biz elin sosyalizm görmüş Rus’una benzemeyiz. Feodaliz, hamdolsun. Erillik akıyor hayatımızın paçalarından. 1 saatlik de olsa koca kocalığını yapacaktır. Yemek var mı diye soracak, o etek kısa değil mi karışacak, gerekirse bakkala bile göndermeyecek. Paramızla rezil oluruz anlayacağın sayın okur. Ben vazgeçtim, abajur da sevmem zaten.
Sanırım savcısıyla, öğretmeniyle, esnafıyla, bilim insanıyla bu ülkede kadına değer vermeyi öğrenene kadar erkek zihniyeti, koca figürü korku-gerilim gerçeğinin başrolü olarak en küçük, bir saatlik hayalleri bile, un ufak edip elinin tozunu da hayatımıza bulamaya devam edecek.