07 Ağustos 2017 01:00

Çocuklarımız

Fotoğraf: Envato

Paylaş

Cengiz Bektaş

Tüm yazıları

Ne yapıyoruz çocuklarımız için?

Hiçbir şey!

Yanıtım birden sert geliyor size değil mi?

Düşünün iyice bir düşünün: Ne yapıyoruz çocuklarımız için?

Büyüdüklerinde şaşırıp kalıyoruz: Bu çocuk kime çekti böyle? Bu çocuk neden böyle oldu?

Yıllarca önce de sordum bu soruyu! Hem hiçbir yanıt alamadım, hem de çocuklar için bir şey yapıldığını görmedim. Parası olan bilmem ne kolejine yolluyor. Orada ana babanın, bu ülkenin yaşama kültürü uyarında öğrenim, eğitim mi alıyorlar, el bebek gül bebek büyüttüğümüz çocuklarımız? Kimi Almanya, kimi Fransa, kimi İngiltere, kimi İtalya, kimi Amerika çıkarına çalışan okullar değil mi bunlar? Neden Türkiye’de çalışıyorlar? Bizi çok sevdikleri için mi? Karakaşımız kara gözümüz için mi? Hani yeniden bizim biz olmağa başladığımız günlerde kapattığımız okullar değil mi bunlar? Şimdi neredeyse övünülüyor çocuklarımızı bunlardan birine yollamakla.

Gelirleri, karı- koca çalışsalar da, geçimlerine ancak zar zor yetişenler ne yapıyorlar? Kamu okullarına yollamıyorlar mı çocuklarını? Başka bir seçenek var mı önlerinde? Oralarda da, neredeyse ilkokuldan önceki evrede Arapça öğretilmeğe çalışılmıyor mu? Çocuk Arapça öğrenince ne olacak? Arapça çağdaş matematik mi öğrenecek, bilgisayar mı, bilgisunar mı? Böylece Türkiye’yi paramparça etmiyor muyuz?

Batıdan tümüyle mi ayrılıyoruz? Ayrılırsak daha ileriye mi gideriz yoksa geri mi kalırız? Bizim Orta Çağ karanlığında kalmamız en çok kimin, kimlerin işine gelir? Bizi sömürgeleştirmek isteyenler sevinmezler mi buna en çok?

Ben size soruyorum, doğrudan size…

Siz ne yapıyorsunuz çocuğunuz için?

Kur’an kursuna mı yolluyorsunuz, spora mı, müziğe mi, yoksa sokaklarda mı kalıyor?

Komşularınızda eş durumda değil mi? Onlarla bir araya gelseniz, bu konuyu tartışsanız… Birlikte bir yol arasanız…

Ben çocukluk arkadaşlarımızı bu gün de unutmadım. Birlikte oynadığımız çeşit çeşit oyunları da… Şimdi bilmem ne kolejine gidenler her şeyden önce mahallelerinden, çocukluk arkadaşlarından kopuyorlar. Çoğu kez ailelerinden de…

Biliyor musunuz ben ne yaptım?

Betiklik kurdum çocuklar için.

Okul saatlerinden sonra orada ödevlerini yaptılar. Betik okudular. Oyun oynadılar. Başlarında bir ablaları vardı. Onu ben ödüyordum. Çünkü bana da yardımcı oluyordu. Siz de ona veri-lecek aylığı paylaşabilirsiniz.

Olmaz mı?

Olur! Hele bir inanarak deneyin.

YAZARIN DİĞER YAZILARI