Halkın koalisyonu

Mağlubiyetin bile balkon konuşmasıyla kutlandığı, koalisyon görüşmelerinin dizi film senaryolarına taş çıkarttığı genel seçimlerin çiçeği burnunda vekilleri bugün mecliste yemin ederek görevlerine başlayacaklar. Ardından meclis başkanı seçimi ve onun da ardından resmi koalisyon görüşmeleri olacak. Gayriresmi görüşmeleri zaten geçen hafta sermaye örgüt temsilcileri bir koalisyon halinde (TÜSİAD ve MÜSİAD Koalisyonu) siyasi partilerle gerçekleştirmişti. Geri kalan teşrifat, iftar çadırı açılış törenleri, görüşmeler, resmi twitter açıklamaları(!) falan da işin süsü olacak.
***
Seçimin daha buharı üzerinde tütse de, geniş halk kesimlerine dağıtılan bol kepçe vaatlerin çoktan unutulduğu da aşikar. Acaba emekçiler, sermaye cephesi gibi hayırlı olsuna gitmedi diye alındılar mı?
Daha önemli işleri olmalı! Şimdi tüm burjuva siyasetçilerin yegane derdi, devleti (ve dolayısıyla milleti!) kurtarmak için hükümetin içinde yer almak!
Anlaşılıyor ki, 25. Dönemde de işçi sınıfı ve emekçiler için parlamento bekleme odasında kalacak. Ya da emekçiler ileri demokrasimizin bekleme odasında kalacak. Tabii HDP vekillerinin önemli kısmı ve bazı CHP vekillerinin olası bireysel gayretlerini saymazsak.
***
Sermayenin kritik anlarda sergilediği ortak sınıf bilinç ve tutumu, burjuva siyasetinin gündelik hayatın yönlendiricisi değil, günlük üretim ilişkilerinin yansıması olarak sınıfsal bir temsiliyet sergilediğini de her defasında yeniden hatırlatmaktadır.
***
Koalisyon görüşmelerinin resmen başlamasıyla birlikte hükümet senaryolarının da temel konusunu yeniden şekillenecek ekonomi politikaları oluşturacak. Aslında bu konuda seçim öncesinde AKP-CHP koalisyonu oluşturulmuş ya da oluşturulduğu izlenimi verilmişti. Kemal Derviş de bu koalisyonun akil insanıydı. Ancak, seçim sonuçlarını görür görmez Cumhurbaşkanının “erken seçim” sopasını göstermesi, partiler açısından koalisyon ortağı olmak ile muhalefette kalmanın fayda ve maliyetlerinin titizlikle karşılaştırılmasını zorunlu kıldı. Şimdi koalisyon için tabanı birbirine daha yakın olan AKP-MHP koalisyon ihtimali çok daha güçlü gözüküyor. İkisi birlikte hükümet olduğunda, birbirlerini ortak seçmenlerine şikayet etme ihtimalleri azalacaktır.
Siyasetteki orta oyunlarının türlü varyasyonları kimi zaman Hacivat- Karagöz tadında olsa da Ali Baba ve Kırk Haramiler’e daha yakındır. Mesele kapının açılmasına kalmıştır.
***
Siyasetin hikayesi ne olursa olsun, ekonominin gerçekleri de yaşanmaya devam ediyor.
Sermaye sınıfının koalisyon turlarını anlamak için birkaç veriye bakalım:
İşsizlik erkeklerde yüzde 9.5’e, kadınlarda ise yüzde 13’e çıkmış durumda. Gençlerde -resmi haliyle- yüzde 20’ye dayanmış durumda. İşsizlik en çok kadın ve gençleri vuruyor!
İlk çeyrek büyümesi yüzde 2.3 gerçekleşti. Geçen yıl bu oran yüzde 4.9 idi. Mevcut performans dikkate alındığında, yıl sonunda yüzde 1’lik büyüme bile hayal.
İhracat yüzde 10, ithalatta yüzde 15 daraldı. Dış ilişkilerde olmasa da izlenen politikalar dış ticareti sıfırlamakta. Dış ticaret hacmi aydan aya daralıyor.
Gemi su alıyor!
Standart&Poors, Fitch ve Moody’s gibi uluslararası kredi derecelendirme örgütleri Türkiye ile ilgili ardı sıra “risk” açıklamaları yapıyor. Riskin bedeli belli. Kısa vadeli sermaye girişi yapacak finans-kapital’e daha fazla kazanç garantisi! Daha yüksek faiz. Daha fazla dikensiz gül bahçesi!
***
Koalisyon tartışmalarını, sermaye sınıfının ortak bilince dönüşmüş tavrını da dikkate alarak değerlendirmek gerekmektedir. Mevcut tartışmaların geniş halk kesimleri için “yarar sağlayacak” bir yanı yoktur. İşçi sınıfı, emekçiler, gençler, kadınlar ve yoksul halk kesimleri açısından ortak kazanımların tek yolu demokrasi ve hak mücadelesinin ortaklaştırılarak güçlendirilmesidir. Halkın koalisyonu budur!