Büyük direnişten grevlere

KESK ve bağlı sendikaların salı günü başlattığı, çarşamba günü de DİSK, TMMOB ve TTB’nin katılması, Sendikal Güç Birliğine bağlı sendikaların da desteklemesiyle sürdü.
Kuşkusuz bu sefer kamu emekçilerinin grevi, Taksim-Gezi Parkı direnişiyle başlayıp tüm ülkeye yayılan AKP Hükümetinin baskıcı, özgürlükler karşıtı, faşizan uygulamaları ve polis terörünü hedef alan büyük halk direnişiyle birleşen yanıyla ayrı bir öneme sahip oldu.
Yine nakış işçilerinin ücret ve çalışma koşullarının iyileştirilmesi için giriştiği grev, emek cephesiyle direnişleri birleştiren bir başka önemli eylem olarak gündemdeydi.
Burada diğer önemli bir şeyse, elbette KESK’li kamu emekçilerinin, bir yandan hükümetin baskıcı tutumunu öte yandan emek cephesini sorunlarını dikkate alan önümüzdeki dönemi bir genel grev ve genel direnişler dönemi olacağına işaret ederek, işçileri, emekçileri mücadeleye çağırmasıydı.
Şu bir gerçek ki, Gezi Parkı merkezli direniş sürerken kamu emekçilerinin, zayıf da olsa işçi sendikalarından da gelen destekle greve çıkması ve büyük halk direnişinin bayrağını alarak ilerleme niyetini ortay koymuş olması elbette ki önemli olmuştur. Bu grev, direnişi ve mücadelenin geleceğini Gezi Parkı talepleriyle sınırlı görmeyen ve bu büyük halk direnişinin yarattığı imkanları daha ileriye taşımak isteyen herkes için önemliydi. Dahası emek cephesinde biriken devasa sorunlar, öyle bir KESK’in bir günlük greviyle ya da metal iş kolunda Türk Metal’in TİS imzalamasıyla ortadan kalkacak, hatta azalacak gibi değildir. Tersine KESK’in grevi zaten, hükümetle kamu emekçisi sendikaları arasında yapılacak TİS görüşmeleri öncesinde sorunların ne kadar büyüdüğüne dikkat çekip; hem de kamu emekçilerini büyük mücadelelere hazır olmaya çağırmak, hem de eğer sorunlar çözülmezse nasıl bir mücadele yolu izleneceğine hazır oldukları konusunda uyarı mahiyetindedir.
Türk Metal’in TİS’e imza atmış olması (Birleşik Metal görüşmeleri sürdürüyor) iş kolunda sorunların çözüldüğünü değil tersine bu sözleşmeyle biraz daha rahatlayacağını düşünen işçileri hayal kırıklığına sürüklemiştir. Bu hayal kırıklıkları şimdi “homurtular” biçimindedir ama yarın hangi biçimde ve nasıl bir boyut alacağını kimse bilemez. Çünkü işçiler Türk Metal’in yüzde 18-24 zam talebinin arkasında duracağı beklentisine girmişti. Ne var ki sözleşme yüzde 7’yle imzalanmış böylece işçilerin sıkıntısı TİS’in imzalanması öncesine göre daha da büyümüştür. Yani düne göre bugün metal işçileri içindeki patlama unsurlarını daha da artırdığını söylemek bir abartı olmaz.
Öte yandan;
- Önceki gün Çalışma Bakanı ve Türk-İş arasında başlayan kamu işçilerinin TİS görüşmelerinde “masada bitecek” diye sinyal verilse de bu görüşmeler masa başında kaldığı sürece işçileri hoşnut edecek bir sözleşme beklenmiyor.
- Taşeron işçilerinin hiçbir sorunları çözülmüş değil.
- Sayısız işyerinde patronların işçiler üstündeki baskıları sınır tanımıyor, sendikasız, sigortasız, kuralsız çalışma yaygınlaştırılmaya devam ediliyor.
Bu gelişmeler, hele de Gezi Parkı direnişi ve sonrasında gelişmeler dikkate alındığında, işçi hareketinin büyük halk direnişinin açtığı yoldan ilerleyip o yola yeni ve sınıfsal niteliğin öne çıktığı bir karakter kazanması da beklenmez değildir.
Diyarbakır’ın tuğla işçilerinin grevi, İzmir’in ayakkabıcılarının eylemleri, İstanbul’un nakış işçilerinin bir direniş biçiminde, patronların tutumuna göre de şekil alır biçimde süren öğretici grevi, kamu emekçilerinin grevi, bu greve destek veren işçilerin eylemleri, havacılık iş kolunda süren grev, Güçlü Tekstil işçilerinin üç ayı aşan direnişi, … birbirinden bağımsız gelişmeler değil, bu emek cephesinde daha büyük mücadelelerin öncü girişimleri olarak görülmelidir.