Zapatistalar ne yapıyor? (2)

Subcomandante Marcos, asıl adıyla Rafael Sebastián Guillén Vicente eski bir öğretmen. Edebiyat fakültesinin edebiyat ve felsefe eski öğrencisi.
1992 yılından beri kimse onun yüzünü görmedi. Sürekli olarak kar maskesi kullanan Marcos için, Jorge Ramos bir söyleşide şöyle diyor: “Marcos ölen bir arkadaşımızın ismi, her zaman bu ismi kullanıyoruz, bu her zaman mücadeleye devam edecek birisi olduğunu gösteren bir düşüncedir.”
Marcos’un yayınlanan kendi kitaplarının yanı sıra, onun hakkında yayınlananlar da var. “Renklerin Tarihi “ başlıklı bir Maya efsanesinden esinlenen bir çocuk kitabı da var. 1995 yılının 2 mayıs gününde, bir çocuk günü kutlamasında  Uruguaylı Yazar Eduardo Galeano’ya bir mektup yazdı (Carta del Subcomandante Marcos a Eduardo Galeano):
“Hükümet, birçok çocuğu evlerinden çıkardı ve binlerce askeri onların topraklarına yerleştirdi. Askerler bölgeye, fuhuş, işkence, taciz, hırsızlık ve içki getirdiler. Hükümet bunu, ulusal egemenlik adına yaptığını söylüyor. Ne zaman yağmur yağsa ve gökyüzü bulutlarla kaplansa, çocuklar şu şarkıyı söylemeyi seviyorlar:
Ufku görebiliyorum
Savaşçı Zapatista
Değişime işaret edecek olan
Tekrar hoş geldin!”
2001 yılında Zapatistalar başkent Meksiko City’e binlerce kilometrelik bir yürüyüş başlattılar ve on beş gün sonunda ulaştıkları başkentte, yaklaşık iki yüz bin kişi onları karşıladı. Marcos, burada halka yönelik bir konuşma yaparak isteklerini sıraladı.
Aynı yıl Meksika hükümeti, Zapatistalarla tekrar görüşme yapmak ve soruna bir çözüm bulmak istediğini açıkladı. Ancak bu öneriyi  EZLN, “Hükümet silahlı güçlerini bölgeden çekmeden” tekrar görüşme yapmayacaklarını açıklayarak reddetti. Bazı Meksika hükümetleri ve bazı başkanlar sorunu diyalogla çözmek istediklerini tekrarladılar, ancak barışa giden yolda yerine getirilmesi gereken talepleri dikkate almadılar. Bu yüzden bir barış anlaşması yürürlüğe giremedi.
2005 yılında EZLN, ülkenin önde gelen bazı sanatçıları, sol örgüt ve partileri, yerli halkların örgütleri, sosyal  ve hükümet dışı örgütleriyle görüşerek  Altıncı Deklarasyonu yayınladı. Örgüt, silah bırakacağını ve politik mücadeleye devam edeceğini açıkladı. Bu bağlamda bir komisyon da kuruldu.
EZLN taraftarlarının çıkardığı “Rebeldia = İsyan” adlı derginin 2003’ten 2011’e kadar olan sayıları İspanyolca olarak İnternet’te mevcut. (http://revistarebeldia.org/)
EZLN’nin resmi sitesinde komutan yardımcısı Marcos’un yazdığı bir mektuba yer verilmiş. Marcos mektuba, Uruguaylı Ünlü Yazar Eduardo Galeano’dan alıntı yaparak başlamış ve şöyle devam etmiş: “O günleri özlüyorum, erkek ya da kadın şeflerimi, günleri ve geceleri, sessizliği, bütün gezegenin tanıdığı Ejército Zapatista de Liberación Nacional’ın gücünü... Sözlerimizin bütün gezegen tarafından işitildiği günleri... Kahkahalar ve gerçek vardı. Birlikte ortak bir yol bulmak için endişelenen ciddi yüzler de vardı. Bu, gelecek için bir nostaljidir.” (http://enlacezapatista.ezln.org.mx/)
Rodrigo Olvera, 7 Ocak 2012 tarihinde sítioAtrio websitesinde yayınlanan yazısında şöyle diyor: “Zapatizm, kendisini satmaz ve teslim de olmaz. Seattle, Cenova ve Dünya Sosyal Forumu daha kurulmadan önce, EZLN insanlık için neoliberalizme karşı intergalaktik bir toplantı çağrısında bulundu.”

Bu toplantı “İnsanlık için Neoliberalizme karşı İntergalaktik Konferans “ başlığı adı altında Chiapas’ta 1996 yılında düzenlendi.
Zapatistalar son yıllarda insan hakları, kültür ve politik yönde çalışmalara da ağırlık veriyorlar. Örneğin bu etkinliklerden birisi “Barış, adalet ve onur için yaşayan sesler.” Müzik konserlerinden sanatsal sergilere kadar birçok etkinlik yapılıyor. 2011 yılında, Şair Javier Sicila’nın başlattığı barış yürüyüşüne destek verdiler ve 20 bin Zapatista yürüdü.
Zapatistalar hâlâ bir güç, Chiapas eyaletinde mücadele yürütüyorlar. Gerillalar, son olarak 2007 yılında Chiapas eyaletindeki bir hapishaneye saldırdılar. Adaletsizlik, sömürü,neoliberalizm ve baskı olduğu sürece EZLN’ler ve halk hareketleri de olacaktır.

evrensel.net