Yine doymam ama olsun…
Artık üniversiteli olduk.Yeni bir şehir.Yeni insanlar.Yine Karadeniz. Denizsiz yapamıyoruz biz Lazlar. Şehir güzel, insanlar sıcakkanlı. Okula kayıt oldum buraya kadar her şey yolundaydı. Öyle olmasına öyleydi fakat yatacak yerim yok yahu.Devlet yurdu çıkmadı. Devlet yurdu sınırlı sayıda öğrenci alıyor. Sanki biz devletin ü
Yeni bir şehir.
Yeni insanlar.
Yine Karadeniz. Denizsiz yapamıyoruz biz Lazlar. Şehir güzel, insanlar sıcakkanlı. Okula kayıt oldum buraya kadar her şey yolundaydı. Öyle olmasına öyleydi fakat yatacak yerim yok yahu.
Devlet yurdu çıkmadı. Devlet yurdu sınırlı sayıda öğrenci alıyor. Sanki biz devletin üniversitesinde öğrenci değiliz. Özel yurtlara başvurmak için kapılarına gittiğimde başımdan aşağı kaynar su dökülmüş gibi oldum. Fiyatlar uçuk mu uçuk sanki şatoda kalacağım arkadaş. Yurda giderimizi azaltmak için başvuruyoruz güya ama bizi soymak istiyorlar resmen. Zaten soyuyorlar da ya. Başbakan da çıkıp diyor ya eğitimi bedava yaptık. Gel de sinirlenme. Ulan başbakan gerçekten bir şeyler yapsa zoruma gitmeyecek ama o da yok arkadaş. Çıktı gazetecilerin önüne “birinci öğretimlerin harçlarını kaldırdık” dedi. Öyle olunca eğitim parasız mı oldu? Öyle olduğunu sananlar yanılıyorlar. Bir öğrencinin aylık 400 lirayı kalacak yere verebilmesi olanaklı bir şey değil.
Nerde kalmıştık, yurt arıyordum. İlk sorduğum yurt yarı özel yarı devlet yurdu. Artık öğrenci almadıklarını söyledi. Boynumuz bükük ayrıldık. Bu arada ip gibide yağmur yağıyor. Sırılsıklam olmuşum. Küfür ede ede yürüyorum. Özel yurda geldim. Sordum fiyatı ne kadardır diye. Sormaz olaydım. 390 lira dediler. Hayde yerleştik diyelim; 390 lira yurt parası, okula gitmek için dolmuşa binmek gerekiyor; 1.10 Lr dolmuş 2.20 Lr yapar gün içinde. Aylık dolmuş giderini yirmi beş günden hesaplarsak 55 lira yapar Okulda yemek yiyeceğim desen 2-3 lira yemek fiyatları. O yemek de az olur doymam ama olsun. Aylık yemek gideri; o da yirmi beş günden 75 lira yapar. Bunun birde sosyal aktiviteleri var sinema, tiyatro, halı saha maçları nerden baksan bunlarda 100 lira tutsa aylık 620 lira yapar. Bir de sevgili işin içine girerse hepten battık demektir. bu kısım işin şakası olsun tabii. Ama bir öğrencinin giderleri de sadece okul, ulaşım ve ya barınmayla bitmiyor ki insanız sonuçta. Eve çıkacağım desem tek başıma, daha çok masraf oluşturacak. Bir ev arkadaşı bulmam gerek veya birden fazla.
Ha bir de parasız eğitimin pahalı kitapları var. On tane kitaptan oluşan bir liste var. İki yüz liradan fazla tutuyor hepsini almaya kalksak. Geçen yılın öğrencilerinden ayarlayacağız artık bir şeyler. Anlaşılıyor ki sadece harçların kalkması eğitimin parasız hale geldiği anlamını taşımıyor. Kitaplardan tutun ulaşıma, yurda kadar her şey eskisinden daha pahalı. İnsan sormadan yapamıyor nerede bu parasız eğitim diye. İkinci öğretimlere uygulanan muamele de işin başka bir kısmı.
Yeni şehir, yeni insanlar dedik yazıya başlarken ama yeni şehre giden öğrencilerin yaşadıkları sorunları yıllardır hep aynı. parasız, nitelikli, bilimsel, anadilde eğitim istiyoruz demek her zaman en yakıcı talebimiz oluyor. Öğrenciler böyle sorunlarla boğuşurken eğitim için bütçe isterken hükümetin tavrı ortada. Savaşa ayıracak bütçe var ancak laf öğrenciye emekçiye gelince zamlar huzuru arttırıyor oluyor. Kıssadan hisse bir öğrencinin hayatı da aşağı yukarı böyle işte tıpkı diğerleri gibi...
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
