18 Roman aile çadırdan kurtuldu, evlerine yerleşti

Cemil MÜFTÜOĞLU
İstanbul

İstanbul’da, tenekeden, kartondan imal edilmiş, bu yüzden “Teneke Mahalle” olarak bilinen çadırlarda yaşayan, eğitim ve su gibi temel ihtiyaçlardan mahrum 18 Roman aile, Kelemet Çiğdem Türk ve Sosyolog Prof. Dr. Ferhat Kentel önderliğinde, ‘Ortak Hayaller Girişimi’ ile başlatılan iki yıllık çalışmaların sonucunda yeni evlerine yerleşti. Gönüllüler, Sultanbeyli, Pendik Belediyeleri, Pendik Kaymakamlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığıyla birlikte iki yıl süren çalışmaların somut sonuçları fotoğraf sergisi, müzik dinletisi ve belgesel gösteriminden oluşan bir etkinlikle kamuoyuyla paylaşıldı. 

Roman vatandaşların yaşadığı bölgede, Ortak Hayaller Girişimi’nden Kelemet Çiğdem Türk’ün 2015 eylül ayında gönüllü olarak başlayıp sürdürdüğü faaliyet, bir süre sonra kamu kurum ve kuruluşlarıyla ortaklaşarak büyüdü.

İki yıl süren Teneke Mahalle’nin öyküsü bir fotoğraf sergisi ve belgesel gösterimiyle anlatıldı. Sergi, müzik dinletisi ve belgesel gösterimi ile 10 Ocak’ta ziyaretçilere açıldı. Fotoğraf sergisi 10-20 Ocak tarihleri arasında Sultanbeyli Belediyesi Necmettin Erbakan Kültür Merkezinde ziyarete açık olacak.

TÜRK: SIRADA EMEKLİLİK VAR

Kampanyanın mimarlarından Kelamet Çiğdem Türk ile projenin başlangıcını ve iki yıl boyunca yaşananları ve yeni hedeflerini konuştuk.

Ortak Hayaller nedir?

K.Çiğdem Türk: Ortak Hayaller, eşim Ferhat Kentel ile birlikte kurduğumuz Anadolu coğrafyasında yaşayan eğitimden, insani yaşam koşullarından yoksun çocukların ve ailelerinin hayatlarına dokunup, toplumla bütünleşmelerini hedefleyen bir girişim. Bu girişimin ilk ortak çalışması da “Teneke Mahalle” oldu.

“Teneke Mahalle” çalışması nasıl başladı?

2015 yılında kurban eti dağıtımı sırasında karşılaştığımız çocuklar ve ailelerin olumsuz yaşam koşullarından etkilenerek bir şeyler yapma duygusu ile ortaya çıktı. Önce ailelerle 3 ay kadar birbirimizi tanıma süreci yaşadık. Ardından çocukların okula gitmesini sağlamak için harekete geçtik. Ben tüm çocukların okul kaydını yaptıran kişi olarak onların velisi olarak da görüldüm. Ve çocukların kalemtıraşından çorabına kadar her türlü ihtiyaçlarını her ay kenara koyduğum 500 lira ile karşılamaya çalıştım. Ancak bir süre sonra bu işi ortaklaştırabilmek adına birçok yere müracaat ettim. Bana ilk olumlu dönüş yapan Sultanbeyli Belediye Başkanı Hüseyin Keskin oldu. Bu ortak çalışma boyunca da yardımcı oldu.

Roman öğrencilerin okulda arkadaşları ve aileleri ile yaşadığı ayrımcılığın üstesinden nasıl geldiniz?

Bu topraklar ayrımcılık yüzünden büyük acılar yaşadı. Bazen yetişkinlerin okulda da ne kadar acımasız olduğunu görmek isyan ettiriyor. Ancak pes etmedik! Adeta okul personeli gibi okulda bulundum ve çocukların her şeyi ile ilgilendim. Roman çocuklar arka sıralara mı atılmış? Çöplerini çöp kutusuna atıyorlar mı? Yemeklerini nasıl yiyorlar? Her şeyleri ile ilgilenmeye çalıştım. Ve bir gün Okul Müdürü Songül Kamar Hanım beni arayıp da bizim çocukların diğer çocuklarla birlikte oyun oynadığını söyleyince çok mutlu oldum. Bu duyguyu ve mutluluğu anlatamam…

Günümüz siyasi iklimi üzerinden baktığımızda bu çalışma bize ne ifade ediyor?

Biz bu çalışmada 2 yıl boyunca hiç bir şekilde siyaset konuşmadık. Parti siyaseti yapmadık. Meseleye insani yaklaştık ve bu ortak çalışmayı başarıya ulaştırdık Bizim çevremizden bizi Sultanbeyli ve Pendik Belediyesi ile ortak çalışma yürüttüğümüz için eleştirenler hatta desteğini geri çekenler oldu. Ancak biz siyasi görüşlerimizi geride bırakarak sadece yapacağımız çalışmaya ve çalışmanın gereklerine odaklandık. “Teneke Mahalle” Pendik Sultanbeyli sınırları arasında idi. Bu nedenle de biz bu belediyeler ile bir araya geldik.

Sıradaki hayaliniz nedir?

Önce ‘Teneke Mahalle’de yaşayan sakinlerin emekliliği. Çeşitli girişimlerimizle bu yılın ortasında bu hayali de gerçekleştirmeyi umuyoruz.