29 Ocak 2007 01:00

Mektup vaaar mektup


BOYTAŞ işçilerinden yine mektup var... Kime? Çalışan, emek veren işçi arkadaşlarımıza. Ve işçinin emeğine saygı duymayan yönetime (patronlara) ve onların emirlerinden çıkmayan Öz Ağaç-İş sendikamızın yöneticilerine...
Arkadaşlar şu anda toplu iş sözleşmesinin (TİS) arifesindeyiz. Bizleri geçmişte uyutan patronlar, bu dönemde de bunu yapmaya çalışıyorlar. Gazetemiz Evrensel’e yansımıştı. Biz işçiler, bir sözleşme taslağı hazırlayıp sendikacılara vermiştik. Sendikacılar da bunları uygulayacaklarına dair namus sözü vermişti. Taslakta işçilerden de temsilcilerin görüşmelere girmeli diyorduk, olmadı; yapmadılar. 31 Ocak’ta yeni oturum var; acaba sendikacılarla fabrika yönetimi el ele, diz dize sözleşme görüşmesi mi yapıyorlar?
Ortada 160 YTL ve yüzde 10’luk (6 ayda bir) zam lafları dolaşıyor. Ama daha önce BOYDAK’lar ‘Asgari ücretin 2-3 puan fazlasını bile beklemeyin’ diyorlardı. Demek ki bu tip söylentileri ortaya atıp, biz işçileri beklentiye sokup pasif hale getiriyorlar.
Hazırladığımız taslağın arkasında duralım. Sendikacılar kendi bildiğini okumasınlar. Uyanalım, bu oyuna gelmeyelim. Yarın çok geç olabilir. İki senelik hatta 3 senelik sözleşmede yüzde 8-10 zam komiktir. Acaba 160 YTL’lik zam, ikramiyeleri kaldırıp maaşlara böldükten sonra mı olacak? Biz bunu kesinkes kabul etmeyiz. Ortalık karışır. İkramiyeyi gasp edip bize zam diye yutturamazlar. Artık uyanma zamanı! Bir oyun varsa bozmalıyız. Birlik olup istediğimizi almalıyız. Sendika ve işveren bilsin artık kararlıyız.
Sendika ilk işyerine geldiğinde, Nazif Türkoğlu “Sendika geldi, artık haklarınızı demokratik yollardan arayabilirsiniz” demişti. Şimdi de tamam diyoruz. Hakkımızı arayacağız.
İşçinin hazırladığı sözleşme taslağının arkasında duralım. Ağlayan, sızlanan taraf değil birlik olarak gülen taraf olmalıyız. Yapılan kötü muameleye, işten atmalara karşı göğüs germeliyiz. Atalar boşa dememiş “Bir elin nesi var, iki elin sesi var” diye. Unutmayalım ki hayat sadece BOYTAŞ’ta, M. Çelik’te, İstikbal’de devam etmiyor. Ekmek, eğer istenirse her yerde kazanılır. Ama hak, arayıp mücadele edersek... Evet kardeşler. Sözleşmeler, 10 bin (4 bini BOYTAŞ, 6 bini M.Çelik-İstikbal’de) işçiyi ilgilendiriyor. Hatta tüm Kayseri işçisini... 31 Ocak’ta oturum var. Kaderimizi onlar değil kendimiz belirleyelim.
BOYTAŞ yönetimi, zaten işçinin hakkını vermiyor. Sendikacılar da şunu unutmasın ki eğer işçinin iradesi sözleşmeye şimdiden yansımaya başlamazsa iyi olmaz. Böyle olursa işçinin inisiyatifini çiğnersiniz. Kendi bildiğinizi yaparsanız, bu işçi size gereken dersi verecektir. Bunun hazırlığını da yapıyoruz. Çünkü bu işçi, artık ne istediğini bilen ve ezilmekten bıkmış bir işçidir. Merkez Çelik, İstikbal işçilerine de aynı çağrıyı yapıyoruz. Birleşelim, kazanırız!.. Tüm işçi kardeşlerimize kolay gelsin. (KAYSERİ)
BOYTAŞ A.Ş’den bir grup işçi

Evrensel'i Takip Et