Cemevi

Ziyaretler yoğunlaştı. Seçim yaklaştıkça partilerde bir panik. Yüzde bir bile partinin kaderini belirleyecekse fırsat bu fırsat, seçimden önce bu son muharrem ayı, köprüden önce son çıkış gibi. Liderler ramazan orucu üzerine, oruçsuz oruç açma yarışında. Bir de üzerine aşure olursa ne ala.

Reis yaparsa diğerleri durur mu? Her biri bir tarafta. Ama Reis’in ziyareti en anlamlısı. Reis gelecek diye cemevi elden geçiriliyor. Hem de ne elden geçirmek. Sıva, badana, boya belediyeden. Artık başka ne yaptılarsa, her şey yukarıdan.

Post karşıda, ortada. Hemen üzerinde ortada Hacı Bektaşi Veli, bir tarafında Atatürk diğer tarafında Hazreti Ali. Bakım ve tamirattan önce. Maazallah durum böyle kalıp Reis de gelip o posta otursa bir de basının münafık tarafı fotoğraf çekse seyreyle gümbürtüyü, 3 oy gelecek diye.

Bu tuzağa düşmezler. Bakım, makım, hoop post yan duvara. Hacı Bektaş Veli hemen üstüne.

Hazreti Ali? Mustafa Kemal?

Onlar da yan duvara.

Cemaat dışarı. Partililer içeri.

Cemaatten arkadaşıma sordum, “Ne iş bu?​” diye. Güldü.

— Sen burada hiç cemaati kıbleye değil de batıya dönük namaz kılınan cami gördün mü?

— Belki vardır, ama ben görmedim.

— Zırvalama. Ortada post, üstünde Bektaşi Veli, Hz. Ali ve Atatürk, altında dede oturmuyorsa onlar cemevine değil lokantaya gitmişlerdir.