Dövemezsin işçiyi

Ekonomi kontrolden çıktı. Boşalan devlet kasasını tekrar boşaltmak üzere doldurmak isteyen iktidar özellikle elektrik, doğal gaz gibi temel ihtiyaçlara abuk sabuk zamlar yapıp işçiye, emekçiye verdiği parayı kat kat geri alınca işçiler ayakta.

Söz konusu işçi olunca durup düşünmek gerekir. Öğrenci atanmış rektör istemez, yurt ister, yemek ister basarsın sopayı, copu, olmadı tutar atarsın içeri, o da olmadı kapatırsın okulunu. Hem çevik kuvvete hareket olur.

Polise öğretmenden fazla maaş verip öğretmeni dövdürürsün. Önlerine neyi neden koruduğunu düşünemeyen polis müdürü denilen bir tip koyarsın. Emekli olduğunda aynı eziyeti çekeceğini düşünmeden basar sopayı emeklisine.

Kadınlar baskıya, cinayetlere, yoksulluğa başkaldırmak, yaşam hakkı istemek için bir araya gelip iki, üç slogan atsınlar, ananı, kardeşini, karını, kızını düşünmeden basarsın sopayı. Çevik hazır. Bütün gün otobüs içerisinde oturup cep telefonu ile oynayan çeviğe ‘tatlı antrenman’.

Ama işçi deyince durup düşüneceksin.

Basarsın sopayı, kapatırsın fabrikayı tutmaz. Bir kere kapatırsın fabrikayı dediğin fabrikanın sahibidir, ülkenin sahibi senin gözünde. Sen de onlardansındır zaten. İçinden biri “Ekonomi batarsa en büyük zararı ben görürüm, işyerlerimde yüzlerce kişi çalışıyor, o bir kuru ekmeğini ben servetimi kaybederim” gibi bir şey dememiş miydi?

İşçi durursa hayat durur. Dövemezsin işçiyi. Onun yerine geçip çalıştıramazsın makineyi, kaldıramazsın şalteri. İşçi çevikten güçlüdür. İşçi patrondan güçlüdür. Yeter ki sahip çıksın geleceğine, yeter ki sahip çıksın önderlerine.

Patron da bunu bilir. Önce bir gözdağı verir. Sonra işçinin içerisinde boşluk arar. Bulursa ne ala. Bulamazsa ileri işçilere saldırır. Kendi değil, resmi, sivil adamlarını saldırtır.

Örgütlüdür patron. Ona örgütlenmek serbesttir. Sanayi odasının T’sine M’sine, G’sine üyedir. Destektir birbirine en temel rekabet çelişkisini bir kenara bırakarak söz konusu işçinin emeğini vermemek olduğunda. Maazallah bir tutarsa maya bir işyerinde saman alevi gibi yayılır bu örgütlülük sanayinin her yerinde. Bir araya gelirler. İşçiler bir araya gelince yer yerinden oynar.

Dövemezsin işçiyi, emekçiyi. Maazallah bir indirirse şalteri, ne maaşın kalır, ne ikramiyen, ne geleceğin. Sen de oluverirsin işçi belki de işsiz.