Arzu B.

Mehtap MERAL*

Arzu B. için bir şeyler yazmak istedim. Çünkü ne zaman şiddete uğramış bir kadın haberi duysam boğazım düğüm düğüm oluyor artık. Yine korkunç bir hikaye. On dört yaşında evlendirilmiş bir “çocuk gelin”, on dört yılda altı çocuk sahibi olmuş ve eşinden sürekli şiddet görmüş bir kadın Arzu B. ve kocasının kendisini diz kapaklarından ve dirseklerinden pompalı tüfekle vurmasıyla  iki bacağı kesilmiş, kollarını da artık kullanamayacak olan bir kadın.

Bu hikaye çok büyük acıları barındırıyor içinde. Erken yaşta evlilik, ortada kalmış ve akıbeti belli olmayan altı çocuk, artık engelli olmuş bir kadın…  Tutuklanan eşinin serbest bırakılmasından ve eşinin tehditlerinden hâlâ korkuyor çünkü daha önce üç ay evden uzaklaştırma kararı alınan kocası tarafından bu hale getirilmiş. Bir kadının kendi hayatına karar vermek istediği için ne bedeller ödediğinin en açık örneği Arzu B. ve maalesef onun gibi yüzlerce kadın arkadaşımız bugün eşinin şiddetine sesini çıkaramıyor, sesini çıkarttığında daha çok şiddete uğruyor, devlet bu kadınları koruyamıyor.

Arzu B. için bir şeyler yapılmalı bir an evvel. Onu engelli hale getiren adamın en ağır cezayı alması sağlanmalı, Arzu B.’ın bundan sonraki hayatına daha sağlıklı devam etmesini mümkün kılacak şeyler sağlanmalı. Çünkü yeşil kart dışında herhangi bir şeyi yok ve protezlerini alması gerekiyor. Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformunun Arzu B.’la yakından ilgilendiğini biliyorum. Bu platforma destek olalım ve Arzu için bir araya gelelim…

DÜŞLERİNDE ÖZGÜR DÜNYA

Ali İsmail Korkmaz… sadece  19 yaşındaydı. Üniversite öğrencisiydi. Gezi Parkı’nın yok edilmesine karşı çıkan binlerce yaşıtı gibi o da sokağa çıktı ama evine dönemedi. Önce polis sonra eli sopalı gruplarca darp edildi. Gittiği hastanede tedavi göremedi. İlk tıbbi müdahaleyi 20 saat sonra aldı ve beyin kanaması geçirdiği anlaşıldı. 38 gün boyunca komada kaldı ancak hayatını kaybetti. Ali İsmail, Gezi protestoları sırasında kaybettiğimiz çocuklarımızdan yalnızca bir tanesiydi ama simge bir isim oldu. Ve şimdi, Korkmaz ailesi tarafından Ali İsmail Korkmaz Vakfı kuruldu. Oğullarının başladığı ama kötülerin izin vermediği yolculuğa, Ail İsmail’in günlüğünde yazdıklarını vasiyeti olarak kabul ederek devam etme kararı aldılar.

Ali İsmail Korkmaz bütün renkleri bir araya getiren bir çocuk oldu. Çocuk olmanın doğasında biraz da bu yok mu zaten ? “Bütün renkler hızla kirleniyordu” ama kirlenmiyordu çocuk. Güzel düşler kuruyordu, yaşlılar için, çocuklar için, hayvanlar için… Daha yaşanılası bir dünya hayal ediyordu. Şimdi Ali İsmail’in düşlerindeki özgür dünya, vakıf yararına tişört olarak tasarlandı ve satışa sunuldu. Bu hafta ben de birçok sanatçı arkadaşım gibi bu tişörtlerden giydim. Siz de bu tişörtlerden bir tane satın alarak vakfa destek olabilir ve Ali İsmail’in düşlerindeki dünyayı biraz daha mümkün kılabilirsiniz.

*Müzisyen, Şair