15 Mart 2014 19:59

#YakacıkLisesiDireniyor

Okullarında mevcut bir ÖTK var mıydı diye soruyoruz. ÖTK’nın ne olduğunu bile bilmiyorlarmış, ilk duyduklarında bir örgüt ismi sandıklarını söylüyor Burak. Herkesin yüzünde ÖTK’yı duydukları günü hatırlayan bir gülümseme beliriyor

#YakacıkLisesiDireniyor
Paylaş

Yakacık Lisesi’nin 1999 yılındaki depremden zarar gördüğü gerekçesiyle 2013 Haziran ayında yıkımına başlandı. Öğrenciler okullarının yıkılmasının ardından 2013-2014 eğitim yılı için Hacı Hatice Bayraktar Lisesi’ne aktarıldı. Yapılan açıklamalar; okulun geçen dönem yapılıp bu dönem eğitime başlanacağı yönündeydi. Fakat öğrenciler hala Hacı Hatice Bayraktar Lisesi’nde eğitim görmeye devam ediyor.

İnşaatın gecikmesi öğrencilerin hayatını olumsuz etkiliyor. Bir şeyler yapma ihtiyacı hisseden Yakacık Lisesi öğrencileri direniş kararı aldılar. Atılan ilk adım #YakacıkLisesiDireniyor hashtag’i ile seslerini duyurmak oldu. Talepler bu yolla valiye kadar iletildi. Vali öğrencilere; ‘Yakacık Lisesi’nin sevgili öğrencileri okul hakkında bilgi aldım. Bu hafta inşaat ruhsatı alınıp iş hızlanacak, Eylül’de yeni okuldasınız, takipteyim.’ şeklinde tweet attı.

Öğrenciler arasındaki  bu birlik bir komisyon ihtiyacı doğurdu. Bu komisyonun ilk kararı da 3 Mart Pazartesi günü boykot kararı almak oldu. Yakacık Lisesi öğrencisi 9 arkadaşımız ve Kartal ilçe öğrenci temsilciler kurulu (ÖTK) başkanı Şeyma Tiryaki ile bu durumu konuştuk. Hem süreci hem de yaşamlarının nasıl etkilendiğini anlattılar. Elbette bu süreçte neler öğrendiklerini de.

1 BİNA 4 OKUL

İlk sözü, öğrencilerin sözcü olarak seçtikleri Burak alıyor. 2013 Haziran’ında yıkılan okuldan kalan molozların temizlenmesi bile aylar almış. Buna gerekçe olarak kamyon eksikliği gösterilmiş. Eksik dedikleri kamyonların 3. Köprü için kullanıldığını öğrenmişler. Bu arada ruhsat alınamaması gibi problemler de çıkmış. Onlar da eğitimlerine devam edebilmek için Hacı Hatice Bayraktar Lisesi’ne gönderilmiş. Şimdi aynı okul binası içinde 4 farklı okul öğrencileri olarak eğitim görüyorlar.

Aralarında bulunan kadın öğrencilerden önce söze atılıyor Nurhak. Belli ki kadın0 arkadaşlarının yaşadığı sorun onu da düşündürüyor. Şöyle diyor; “Geç saatte çıkıyoruz okuldan, yollar kadın öğrenciler için daha büyük sıkıntı yaratıyor. Eğitim-Sen ve Veli-Der ile görüştük ücretsiz servis sağlanması için, taleplerimizi ilettik.”

ÖRGÜT İSMİ Mİ?

Sınıf temsilcisi olan Nergis sözün valide bittiğini, onun adım atması ve kendilerini dinlemesi gerektiğini söylüyor. Direnişleriyle bunu bir nebze başarmış sayılabileceklerini ekliyor. Dershaneye vakit ayıramıyor ve ders çalışamıyor. Nurhak’ın söylediklerine ekleme yapıyor kadın öğrencilerin yaşadıklarına dair.

Efe futbol oynuyormuş ama okulun durumu onu zorluyormuş.

Bir komisyon kurduklarını, fiili bir temsilci seçmiş olduklarını hatırlatıyoruz ve okullarında mevcut bir ÖTK var mıydı diye soruyoruz. ÖTK’nın ne olduğunu bile bilmiyorlarmış, ilk duyduklarında bir örgüt ismi sandıklarını söylüyor Burak. Herkesin yüzünde ÖTK’yı duydukları günü hatırlayan bir gülümseme beliriyor.

ÖĞRENCİLER GÜÇLERİNİ FARK ETTİ

Şeyma’ya dönüyoruz bu kez. Nasıl iletişime geçtiklerini öğrenmek sitiyoruz. Şeyma epey dertli ÖTK’nın durumundan. Yakacık Lisesi dahil Kartal’da çoğu lise öğrencisi ÖTK’nın ne olduğunu bilmiyormuş. Bu süreçte anlatmaya çalışmışlar. İlçede ve okulda söz hakkına sahip olmak için ses çıkarmalıyız diyor. Yakacık Lisesi bu anlamda olumlu bir örnek. Öğrenciler güçlerini fark etmişler. Bu olayı komisyonda görüşüp ilçe yönetiminde dile getirecek Şeyma.

Aslında bu sayfaya sığamayacak kadar çok şey konuştuk. Sohbetimizin bu sayfaya sığabilmiş olanı bu kadar. Kendilerine güvenleri yükselmiş, umutlu, okullarını geri almakta kararlı öğrencilerle yaklaşık bir saatlik sohbetimizin ardından ayrılıyoruz.


 YÜZ İFADELERİ AYNI!

Yaşamlarının bu durumdan nasıl etkilendiğini sorduğumuzda hepsi bir sorunu olmanın yüz ifadesine bürünüyor. İbrahim başlıyor anlatmaya, ders çıkış saatleri onlar için büyük sıkıntı yaratıyor. Akşam sekiz buçukta çıkıyorlar dersten. Eve varışları dokuz, dokuz buçuğu buluyor. Ders çalışamıyorlar haliyle. 11. sınıf öğrencisi, üniversiteye hazırlık için çalışmaları gerekiyor ama bu koşullarda mümkün değil. Manevi yönden olduğu kadar maddi yönden de etkileniyorlar. Servis kullanmayanlar günlük 4 lira yol parası harcıyor. Bu herkesin ailesinin karşılayabileceği bir rakam değil. Eylem sebeplerinden bazıları da bunlar.

(İstanbul/EVRENSEL)

ÖNCEKİ HABER

Genç Hayat: Bir umut ışığı

SONRAKİ HABER

Hobi olarak kullanmaktan öte

Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...