Okulların kapanmasına günler kala yine çocukların bakımı kadın işçiler için büyük derde dönüştü. Hayat pahalılığı geçim sıkıntısı ile birlikte iş yerlerinde artan güvencesizlik yüzünden izin dahi alamayan işçiler ya çocuklarını bütün gün evde yalnız bırakıp yüreği ağzında işe gidecek ya da işten çıkıp sadece çocuklarına bakacak. “Ama bugün itibarıyla her ikisi de mümkün değil” diyor Nilüfer.

Yıllık izinler dönüşümlü kullanılarak çocuk bakımına ayrılıyor

Her yaz çocukları için çözüm bulmak adına kadınlar yeni yöntemler bulmak zorunda kalıyor. Nilüfer, “Eskiden iyi kötü kapı komşuma güvenirdim. Yazları kapıyı üstüne kitleyip evde bırakır karşı komşuma da göz kulak olmasını tembihlerdim. Neredeyse iki yıl böyle çalıştım. Ta ki komşumun eski eşi bir gün evi basıp eşini darbedinceye kadar. Ben o gün işten eve döndüğümde çocuğum korkusundan altına kaçırmış ve dolabın içine saklanmıştı. O günden sonra çocuğumun psikolojisi bozuldu ve ben işten çıkmak zorunda kaldım. Ama geçim derdinden yeniden işe başladım. Şimdi çocuğum 8 yaşında ve okulun kapanmasına çok az kaldı” diyor.

Oturup eşiyle konuşmuş şöyle bir çözüm bulmuşlar. Kendisi gibi işçi olan eşi ile kendisi yıllık izinlerini dönüşümlü kullanıp temmuz ayını böyle kapatacaklar. “Ağustosta annemin köyden dönmesi için yalvaracağız” diyor ve somut bir çözümünün olmadığını belirtiyor. İşçi Nilüfer’in, bu yaz çocuğunun bakımını çözmekten başka hiçbir hayali yok. Normalde bu yıllık izinler insanlar dinlesin tatil yapabilsin diye ama işçi aileleri için maalesef durum bu değil.

Çocuk köyde, anne izin kullanmadan işte

Bu durumda olan bir diğer İşçi de Nermin. Nermin, yaklaşık 5 yıldır aynı fabrikada çalışıyor ve iki çocuk annesi. Yakın zamanda uğradığı şiddetten dolayı eşinden boşanmış ve çocuklarının tüm bakım yükü kendisinde. Evin kirasından çocukların bakımına kadar her yük onun omuzlarında. Eski eşi, aylık olarak çocuklara bağlanan 5 bin liralık nafakayı bile ödemiyor. 9 ile 12 yaşlar arasında olan çocuklarını okullar kapanınca annesinin köyüne gönderecek. Son hafta okula gidemeyecekler çocuklar. 9 yaşındakinin mezuniyeti olacak fakat mezuniyet için parayı dahi veremeyeceğinden şimdiden göndermiyor okula. Daha bunun gibi çokça sorun sıralıyor Nermin ama en önemlisi, “Ben işteyken çocuklarımı evde yalnız bırakamayacağım” gerçeği. O da köye göndermek gibi bir çözüm bulmuş. Çocuklar köydeyken Nermin hiç izin kullanmadan çalışacak. Yani hem izin kullanıp ne yapacağım ki diyor çocuklardan uzak. Hem de izin paramı alır köye anneme gönderirim en azından çok yük olmayayım diyor.

"Bizim durumumuzda olan en az 20 işçi var"

Çözüm bulamayan kadınlardan biri de Gül. Gül; eşiyle aynı fabrikada çalışıyor. İkisi de 3 vardiya çalışıyor. Genelde çocuklarının bakımını şu şekilde yapıyorlar: İkisi hep farklı vardiyalarda çalışıyor ve çocukları genelde yalnız kalmıyor. Bugünlerde 3 çocuğu olan bu işçi ailesi zor durumda. Çünkü Gül’ün eşinin çalıştığı bölüm küçülmeye gittiği için tek vardiyaya geçmek zorunda. “Yani bu durumda çocuklar genel olarak yalnız kalacak. Ben bir tek gece vardiyasında iken onlarla ilgilenebileceğim ama bu da yetmez. Çünkü en küçüğüm daha 4 yaşında” diyor Gül ve ekliyor: “Müdürle konuştuk durumumuzu anlattık ama direkt ‘kapı orada’ dedi. Çünkü bizim durumumuzda olan çok işçi olduğunu bize tolerans geçerse herkesin isteyeceğini söyledi.” Bir yandan müdüre hak verdiğini söyleyen Gül, iç çekerek “Bizim durumumuzda olan en az 20 işçi var” diyerek sözlerini tamamlıyor.

Kreş fiyatları 20 ile 25 bin lira arasında, asgari ücretle çalışan bir işçi ailesinin bunu ödemesi mümkün değil. Gül’ün henüz 4 yaşında olan çocuğunun bu yaz bakımı bu nedenle halen muamma.

Hep aynı dertlerle yalnız bırakılan emekçi kadınlar, türlü yollarla bazen de ciddi riskler alarak çocuklarının bakımlarını çözmeye çalışıyorlar.

Yukarıda verdiğimiz örnekleri çoğaltabiliriz. Yaz dönemi başladığında yüzlerce kadın Esenyalı Kadın Dayanışma Derneğinin kapısını bir çözüm bulmak için çalıyor. Ya ucuz bir kreş arayışı ya ucuz bir yaz okulu ya da yarım gün de olsa çocuklarına bakabilecek bir abla arayışı. Tabii bunların niteliği hiç önemli değil yeter ki ucuz olsun. Ama ne yazık ki artık böyle bir talebi karşılamak bizler için çok zor. Devletin kendi sorumluğunu bilerek kadınların yaşadığı bu soruna çözüm getirmesi gerekiyor. Çocukların, güvenle kalacağı bakım merkezleri, kreşler oyun evleri vs. ücretsiz olarak işçi kadınların güvenle çocuklarını bırakıp çalışabileceği ortamlar yaratması gerekiyor. Aksi takdirde birçok kadın bu şartlarda sadece dönemsel çalışabilecekler -ki bu da onlar için başka bir güvencesizlik demek.

WHATSAPP KANALIMIZ YAYINDA

Takip edin, gerçeklerden uzak kalmayın...

Reklam