Gazeteci İskender Bayhan, Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak'ın istifasının ardından yaşanan gelişmeleri Zeliş Irmak'ın sunumuyla Gündem Özel'de değerlendirdi.
İskender Bayhan'ın değerlendirmelerinden satır başları şöyle:
Berat Albayrak, hükümetin özellikle ekonomik kriz açısından yaşadığı sıkışmışlığın birinci derecede sorumlusu pozisyonuna düşmüş bir bakan olmak zorunda kaldı. Uzun süredir hükümetin en parlak bakanı diye öne çıkarılıyordu. Bunun gerçeği yansıtmadığını görmüş olduk. Berat Albayrak şahsında yalan rüzgarı bitti. Sıkışmışlık hükümetin içerisindeki çatışma ve çelişkileri de artırmıştı. Bu istifayla soluk almak için adım atmaya çalışıyor Erdoğan hükümeti. Berat Albayrak sadece bir bakan değildi. Aynı zamanda Erdoğan ailesinin ve iktidarda olan Erdoğan kliğinin en önemli destekçilerinden birisi olan Albayrakların da oğluydu. Erdoğan’ın damadı olmanın ötesinde, Erdoğan döneminde yükselmiş bir sermaye grubunun da veliahttı.
Albayrak, Erdoğan hükümetine ciddi bir çizik attı. İsteyerek istifa etmedi, buna mecbur kaldı. İstifasından kısa bir süre önce Merkez Bankası Başkanı görevden alınmış, yerine Naci Ağbal getirilmişti. MB Başkanı değişimi, istifayı hazırlayan süreç oldu.
TEK ADAM MÜDAHALESİ
Tek adam hükümeti sadece yürütme ve yönetme biçimi olarak ‘tek adam müdahalesi’ gibi değil. Hükümetin içerisindeki ilişkilere de tek adam müdahalesi olarak yansıyor. Tek adam ne kadar sağlam ve güvenilir olursa onun dışındaki herkes kurban edilebilir diye bakılıyor. Böylesi bir hükümet biçimi içerisinde çekirdek aileden bile olsanız tek adam yönetiminin güç tazelemesi açısından saf dışı kalabilirsiniz.
‘KURT, KUŞ, ARI KAHROLSUN IMF İKTİDARI’
Erdoğan 2002’de seçimleri ilk kazandığı dönemden hemen önce koalisyon hükümeti vardı. İşçiler emekçiler de sokaklarda o dönemin politikalarını ‘kurt, kuş, arı kahrolsun IMF iktidarı’ sloganıyla protesto ediyorlardı. 2001 kriziyle birlikte hükümet ciddi bir sarsıntı yaşadı ve hemen arkasından Kemal Derviş ‘kurtarıcı’ olarak geldi. Ve o dönemin hükümeti iki şey yaptı:
İşçi ve emekçilerin çalışma ve yaşam koşulları açısından ‘acı reçete’ politikaları gündeme getirdi.
Bu politikalara paralel olarak da sermaye açısından bir reform programı geliştirdi. Tarihe de ‘15 günde 15 yasa’ diye geçen bir reform programı ilan etti. İşçi ve emekçilere acı reçete, sermaye için de reform ilan edilmiş oldu.
AKP içerisindeki çatışmalar ve istifaların ardından Erdoğan’ın söyledikleri 20 yıl öncesini hatırlattı. Yol haritası ilan edilmiş oldu: İşçi ve emekçiler acı reçeteye hazır olsun. Tekeller ve sermayeye de adalet, hukuk reformu ve güvence vaat edildi.
İşçi ve emekçiler, ‘Kurt, ampul, gül sermayenin ışığını söndür’ diyecek bir noktaya gelmeli, kendileri açısından ortaya çıkan sonucu değiştirebilmek için.
ÜLKE SADECE SERMAYENİN VE YANDAŞLARIN ÇIKARLARINA GÖRE YÖNETİLİYOR
Türkiye’de işçi ve emekçi halk kitlelerinin erken seçime bel bağlayarak ya da zamanında yapılacak bir seçime bel bağlayarak ‘acı reçete’ politikalarından kurtulabileceklerini düşünmüyorum. Bu, erken seçim gündeme gelmez anlamına gelmiyor. İşçi ve emekçilerin dikkat noktası, seçim beklentisinden ziyade kendi güçlerine sahip çıkacakları bir mücadeleye bel bağlamak olmalı. 20 yıl önce Erdoğan’a oy vermiş işçi ve emekçilerin büyük çoğunluğu 'kurt, kuş, arı kahrolsun IMF iktidarı’ sloganı atan sınıf kardeşlerinin saflarındaydılar. Asıl eksiklik, işçi ve emekçilerin kendi eylemlerine ve güçlerine henüz güvenmemeleri.
Ülke yönetilemiyor değil. Ülke sadece sermayenin ve yandaşların çıkarlarına göre yönetiliyor. Böyle yönetildiği için sorunlar daha da derinleşiyor ve büyüyor. Bu yönetim biçimi değişmedikçe işçi ve emekçiler açısından değişen bir durum olmayacak. (WEB TV)
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
