"İmkansızlıklardan imkan yaratıyoruz."
6-7 yaşlarından itibaren çalışmaya başlayıp sanattan uzaklaşanlara, tüm bu çalışma hayatının yanında filmleri konuşup, tartışabileceğimiz, yan yana gelebileceğimiz alanların kurulabileceğini gösterdik
Diyar YILMAZ
İkitelli
Ülkemizdeki ekonomik kriz hepimizin de bildiği gibi işçileri ve dar gelirli aileleri etkiliyor. Hal böyle olunca da biz gençler spora, kültüre, sanata, bilime bütçe ayıramıyor ve hatta bu tür etkinliklere gitmek bizim için bir lüks haline geliyor. Biraz araştırma yaparak insanların sinema ve tiyatroya gitme oranının geçmiş yıllara göre yarı yarıya düştüğünü öğrendim. Staj gördüğüm sanayi sitesindeki işçilere bu durumu sorduğumda aralarından yaşça büyük olan bir işçi abi: “Biz eskiden neredeyse her cumartesi, pazar günü sinemalara gider yeni çıkan filmleri büyük bir heyecanla izlerdik. O zamanlar kalabalık bir arkadaş grubumuz vardı ve şimdiye oranla sinemalar, tiyatrolar bu kadar pahalı değildi. Şimdiki zamana baktığımda sinema biletleri 25-30 TL olmuş. Kendi ailemi götürmeye kalksam büyük ihtimalle o ay bir faturamı yatıramayacağım. Boş günlerimizde sinemaya film izlemeye gitmekten parklar bahçelerde öylesine oturmaya geçtik. Bizi geçin de şimdiki zamanın gençlerine üzülüyorum açıkçası” diyerek durumu özetliyor.
“BİZ İKİTELLİ SİNEMA KULÜBÜYÜZ”
Çevremdeki birçok insanın durumu bu şekilde ama yine de bu olumsuzluklara karşı bir şey yapabiliyoruz. Biz çevremizdeki liseli, üniversiteli, işçi, işsiz arkadaşlarımızla beraber mahallemizde sinema kulübü kurduk. Kurduğumuz bu kulüpte şimdiye kadar 10'u aşkın filmi bitirdik. Biz İkitelli Sinema kulübüyüz. Bu kulüpte her pazar filmler izleyip sonrasında da filmin üzerine tartışmalar yürütüyoruz. Hatta bazen izlediğimiz filmlerin okumasını, ne eleştiriler barındırdığını anlamak için film sonrasında yazar arkadaşlarımızla söyleşiler yapıyoruz. Biz, bizlere imkân sunmayanlara karşı kendi imkanlarımız yaratıyoruz. Seçeceğimiz filmleri gurubumuzdan konuşup beraber belirliyoruz. Sonrasında da filmlerimizin afişlerini yaparak bizim gibi arkadaşlarımızın da görüp katılması için sosyal medya hesaplarımızdan paylaşıyoruz. Hatta sık sık filmlerden arta kalan vakitlerimizi şarkılar, türküler söyleyerek geçiriyoruz.
YAN YANA GELMEK NEFES ALDIRIYOR
Aslında bu kulüp oraya gelen bizler için iyi bir sosyalleşme alanı çünkü oraya gelen arkadaşlarımızın çoğunluğunu işçiler oluşturuyor. Ben de bir meslek lisesi öğrencisiyim ve haftanın üç günü staj yaparak geçiriyorum. Staj ve okul dışında kendime ayırabileceğim pek vaktim olmuyor. Olsa bile hafta içi üstüme çöken yorgunluğu atmak için harcıyorum bu vakti. Buraya gelen diğer arkadaşlarım için de durum pek farklı değil. Böyle düşününce bu sinema izleme etkinliklerimiz bizi birbirimize yakınlaştıran ve tartışabileceğimiz, kendimizi rahatça ifade edebileceğimiz alanlar oluşturuyor. Kulübümüzü kurma amacımız ise tüm bunlardan bağımsız değil aslında. İkitelli yoğun bir işçi semti, semtin içinde birçok sanayi bölgesi, mahalle aralarında ise küçük atölyeler var. Burada insanlar 6-7 yaşlarında makine başına geçip ölene kadar çalışmaya devam ediyorlar. Biz gençlerin de hayatı böyle geçiyor: dünyadan, sanattan uzaklaşıyoruz her gün. Tüm bunların yanında böyle bir yan yana gelme alanımızın olması bize nefes aldırıyor. Bu kulübü Genç Hayat’ta okuduğumuz başka bir sinema kulübü kurma yazısından örnek alarak kurduk. Biz de kendi kulübümüzü yazarak gençlere örnek olmak ve ülkemizdeki problemlerden dolayı yapamadıklarını bir araya gelerek yapabileceklerini söylemek istedik.
EVRENSEL EGE
Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...
