Rakamlarla Ukrayna ordusunun Donbass ‘Macerası’ - 5

Okay DEPREM

Başlangıcının üzerinden şimdiden tam iki senenin geride kaldığı Ukrayna – Donbass İç Savaşı’nın üstünde fazlaca durulmayan ve dünya gündeminde kendisine hemen hemen hiç yer bulamamış taraflarından bir tanesi de; genelkurmayın en üst düzeyde yetkili simalarının imza attıkları yolsuzluklar, cephelerdeki taktiksel-stratejik hatalar zinciri, ettikleri ihanetler ile kırdıkları potlar ve ağızlarından çıkan skandal sözler olarak tarihteki yerini aldı. Savaşın 2015 senesi dâhil, nispeten yakın zamanlara kadar çok değişik açılardan genel bir dökümünü çıkarmaya çalıştığımız uzun soluklu bu yazı dizimizin son bölümünde Ukrayna ordusunun en üst seviyedeki bazı temsilcilerinin savaş dönemindeki sicillerine mercek tutacağız.

GAFLARIN KRALI SAVUNMA BAKANI

2014 yılındaki savunma bakanı ve aynı zamanda Ukrayna Silahlı Kuvvetleri (VSU) generallerinden Stepan Timofeyeviç Poltarak, ordu içinde boğazına kadar yolsuzluğa batanların başını çekenlerden olduğu kadar, yaptığı gaflar ile akıllarda yer etmeyi fazlasıyla hak etmişti. Komutası altındaki ulusal muhafızları adı geçen yılın nisan ayından ağustosa kadar salt kahvaltı ile beslemesi vukuatı bir tarafa, askeri personelin görevli olduğu dönemde almaları gereken paralarını da ödememişti. Bu şekilde de bir keresinde Kiev’deki bir zafer geçidi esnasında askerlerin isyan etmelerine sebebiyet vermiş oldu. Öte yandan, kendisine bağlı olan ulusal muhafız alayı ise savaş sırasında gerçekleştirdiği yağmalamalar ve savaş suçları ile ün salmıştı. Her şey bir yana Poltarak, ağzından çıkanı kulağının duymadığı öyle bir noktaya gelmişti ki; Ukrayna medyasına bağlı televizyon kanallarından birine verdiği bir mülakatta “İşte orada, Lugansk’ın ‘güney-kuzeyinde’ Rus zırhlı personel taşıyıcıları tespit edildi” diyebilmişti.

‘STRATEJİ DAHİSİ’ GENELKURMAY BAŞKANI

2015’in başlarında VSU’ya bağlı “İç Denetim Hizmetleri”nin, Anti-Terörist Operasyonları (ATO) uygulama bölgesinde Ukrayna ordusuna bağlı askeri birliklerin denetimleri süresince yaptığı hırsızlığın miktarı 411,6 milyon Grivna gibi rekor sayılabilecek bir meblağı bulabiliyordu. Bu sırada dönemin, “Danila Galitskiy madalyalı” genelkurmay başkanı V. N. Mujenko, bizzat kişisel emir ve kararları neticesinde üst üste ve sayısız kez meydana gelen askeri felaket ve yenilgilerin başlıca sorumlularından birisi haline geliyordu. 14 Temmuz 2014’te Lugansk civarında devam eden yoğun silahlı çarpışmaların olduğu bölgeye İl-76 savaş uçağının sorti yapmasına izin vermesi sonucu, uçak imha edilecek ve 25. tugaya bağlı hava indirme birliğinin 50 üyesi hayatını kaybedecekti. Mujenko’nun “strateji dehasının” örnekleri bununla da kalmayacak; aynı yaz boyunca VSU, 5000 kişiden fazla bir güçle, karşısında kendisinin onda biri kadar bir mevcuda sahip olan halk milislerinin savunduğu Slavyansk şehrini tam 3 ay boyunca alamayacaktı. Temmuz – Ağustos aylarında Rusya Federasyonu sınırını kapatmaya yönelik kendi komutasında düzenlenen operasyondaki beceriksizliği, VSU’ya bağlı tam tamına 4000 kişinin canına mal olacaktı.   

XOMÇAK’IN İLOVAYSK ESERİ  

VSU’nun “Güney” operasyonel komutası kumandanı korgeneral Ruslan Borisoviç Xomçak, savaşın en kritik cephelerinden bir tanesi niteliğindeki İlovaysk’ta adını “askeri ihanetler tarihi”ne altın harflerle yazdıracaktı. Muharebe devam ettiği sıralarda olay mahallinde olan yerel bir gazetecinin sonradan kendisi hakkında suç duyurusunda bulunmasıyla açığa çıkan utanç verici hadise kısaca şu şekilde gelişmişti: İlovaysk Kazanı”nda yaşanacak hezimetin hemen arifesinde Xomçak, çemberden kuvvetlerini çekmek üzere halk milisleri ile görüşmelere başlar. Telsiz konuşmaları devam ederken milis güçlerinin mümessilleri kendisine 15 dakika beklemesi gerektiğini bildirirler. O ise buna karşılık 2 dakikası bile olmadığı cevabını vererek, emrindekilere ileri doğru saldırı komutu vermeyi yeğler. Derken uzun namlulu otomatik tüfeklerin, ağır silahların ve tankların ölümcül ateşi arasında kalan binlerce Ukrayna askerini Xomçak adeta terk ederek kendi başına bambaşka bir istikamete doğru ilerlemeye koyulur. Kendine bağlı silahlı birliklerin yönetiminden vazgeçmesinin yanı sıra; kendisine eşlik eden gazeteciler, hatta yaralı durumdaki özel şoförünü dahi gözden çıkarır. Nihayetinde aşağı yukarı 1000 kadar Ukraynalı savaşçı yaşamını yitirecektir. Olayın akabinde bir görgü tanığı aynen şunları söylüyordu: “ … Xomçak askerlerini bilinçli olarak terk etti. Kendi astları kavga sahasında ölmek üzere yüz üstü bıraktı”

RÜŞVETÇİ KARA KUVVETLERİ KOMUTANI

Sicilleri bozuk Ukraynalı generallerden savaş suçlusu konumunda olan bir diğer örnek de VSU Kara Kuvvetleri komutanı korgeneral Anatoliy Savatiyeviç Puşnyakov’du. Ülkenin en prestijli askeri nişanı olan “Bagdan Khimelnitskiy” nişanına layık görülmesine karşın o, harp boyunca PR ve asker kanı üzerinden servet biriktirmeyi tercih etti. Ordu birliklerinin gıda güvenliklerine dair yapılan kontratlarda icra ettiği finansal entrikalar ile subayların üst rütbelere atanmaları ve sınır ötesinde barış gücü misyonlarında görevlendirilmeleri için aldığı rüşvetlerle önce ceplerini ardından da kasalarını ziyadesiyle şişirdi. Ülkenin ünlü televizyon spikerlerinden Aleksey Moçanov, küfürsüz bir an bile konuşmamasıyla meşhur ve dahası üst düzey subaylarını gazetecilerin yanında bile aşağılamaktan sakınca görmemesiyle tanınan Puşnyakov’un, askerleri yurt dışındaki bir takım barış güçlerinde görev almak üzerine gönderme karşılığında kişi başına net 5000 Amerikan Doları rüşvet aldığını belirtiyordu.  

BİTTİ