günde 25 kuruş

Yaşlı adam emekliye ayrılır ve kendine bir lisenin yanında küçük bir ev alır. Emekliliğinin ilk birkaç haftasını huzur içinde geçirir ama sonra ders yılı başlar. Okulların açıldığı ilk gün, dersten çıkan öğrenciler yolun üzerindeki tüm çöp bidonlarını bağırıp çağırarak tekmelerler. Bu çekilmez gürültü günler sürer ve yaşlı adam bir önlem almaya karar verir. Ertesi gün çocuklar gürültüyle evlerine doğru yaklaşırken kapının önüne çıkar ve onları durdurur:
- Çok tatlı çocuklarsınız. Çok da eğleniyorsunuz. Sizden bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum. Ben de sizlerin yaşındayken aynı şekilde gürültüler çıkarmaktan çok hoşlanırdım. Bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz. Eğer her gün buradan geçer ve gürültü yaparsanız size 2 lira vereceğim.
Bu teklif çocukların çok hoşuna gider ve gürültüyü sürdürür çocuklar. Birkaç gün sonra yaşlı adam yine çocukların önüne çıkar ve onlara şöyle der:
- Çocuklar enflasyon beni de etkilemeye başladı. Bundan böyle size sadece 1 lira verebilirim.
Çocuklar pek hoşlanmazlar bu durumdan ama yine de gürültü etmeye devam ederler. Aradan birkaç gün geçer ve yaşlı adam onları yine karşılar. “Bakın” der “Henüz maaşımı alamadım. Bu yüzden size günde ancak 25 kuruş verebilirim. Tamam mı?”
“İmkanı yok olmaz” der içlerinden biri. “Günde 25 kuruşa bu işi yapacak hiç kimseyi bulamazsınız!”