İşsizlikten kaçamıyorlar

Göç nedeniyle, Van merkeze bağlı Hacıbekir Mahallesi'ne yerleşen vatandaşlar büyük sorunlar yaşıyor. Bu durum, en çok gençleri etkiliyor. Nüfusu 12 binin üzerinde olan Hacıbekir Mahallesi, köyü andıran bir görünüme sahip. Yaşayanların çoğu, Hakkari, Şırnak gibi illerden "güvenlik" gerekçesiyle köyleri boşaltıldığı için gelmiş. Gelişlerin bir diğer nedeni de işsizlik. Ama işsizlik burada da en büyük sorun olmuş. Bu nedenle erkekler çareyi daha büyük şehirlere gidip çalışmakta bulmuş. "Güvenlik" konusu ise burada başka türlü bir biçimde hissettirmiş kendisini. Sokaklarda, sürekli olarak devriye araçlarının gezdiğini belirten mahalle sakinleri, "Her gün mutlaka bir gencimiz, bir bahane ile rahatsız ediliyor veya dövülüyor" diyorlar. Mahalleliler belediye hizmetlerinden de yeterince yararlanamıyor. Kanalizasyon, yol, su gibi sorunlarının acil olarak çözülmesi gerektiğini belirten mahalle sakinleri, gençler için, iş sahaları, el sanatlarını geliştirme alanları ve spor kompleksi kurulmasını istiyor. Genç nüfusun yoğun olduğu mahallede gençler, yapacak bir şey bulamayınca evlerinde kuş besliyor. Mahallede 'Kuşçu Baba' olarak tanınan Taner, kuşlardan 'çocuklarım' diye söz ediyor. Taner'in rüyasında bile kuşlarla konuşması arkadaşları arasında alay konusu olmuş. Ancak Taner'in asıl işi hamallık. Okulu bırakmak zorunda kalan Taner, el arabasıyla yük taşıyarak ailesini geçindiriyor.

Tek okuyan 16 yaşındaki Cengiz Endakçı arkadaş gurubu içerisinde okula giden tek kişi. Bu nedenle kendini şanslı hissediyor. Ancak o da iş konusunda gelecekten umutlu değil. Meslek lisesinde okuduğunu belirterek, "Okuyorum ama bana iş imkanı verilmeyecek. Sadece iki yıllık bir üniversiteye girebileceğim" diyor. Mahallede, kanalizasyon sistemi yetersiz, su atıkları sokaklara akıyor. Bu durumdan en çok etkilenenler ise, park olmadığı için sokak aralarında oynamak zorunda kalan çocuklar. Endakçı, "Van'ın zengin mahallerinde çocuklara yeşil alanlar ve park yerleri yapılmış biz sanki insan değilmişiz gibi su bile verilmiyor" diye sitem ediyor ve yetkililere sesleniyor; "Bu sorunların çözülmesini istiyorum. Gençlere kendilerini geliştirebilecek ve zamanlarını boşa harcamayacak mekanlar açılsın istiyorum. " İlkokul 3. sınıfta okulu terkettiğini belirten Fikret ise, 20 yaşında. Mahallenin 20 yıl içerisinde pek değişmediğini vurgulayan Fikret, "Maddi durumumuz iyi olmadığı için okuyamadım. İş de bulamadım. Van'da daha önce yün-iplik ve kundura fabrikası vardı. Onları kapatıp şimdi F tipi ceza evi yapıyorlar" diyor. Cezaevi yerine fabrika istediklerini belirten Fikret, "Şu anda ayda 80, 100 milyon ücret verilen işler var. Ancak kimse bu ücretle çalışmak istemiyor" diyor.