‘Olmayan’ı aramanın mevsimi yok

On yedi yaşındaki Bee’nin yükü ağır, bir yandan ailesine bakmalı, bir yandan da babasını bulmalı. Babasına giden yolda birçok karanlık adam ve serseri var hepsiyle konuşmak zorunda, eğer onu bulamazsa sahip oldukları tek şey olan evlerini kaybedecekler. Bee’yi babasına götürebilecek herhangi bir bilgi çok önemli, bu yüzden de yakaladığı her ipucunun peşinden gidiyor. Dolaştığı yerler tıpkı babası gibi, tekin değil. Daha on yedi yaşında bir kız ama yaşadıkları onu tehlikeli bir erkek dünyasının kucağına itiyor. Tehlikeli olduğu kadar yaralayıcı bir dünya burası.

MASAL DEĞİL GERÇEK

Winter’s Bone en çok seyirciye geçirdiği güçlü hissiyat üzerinden anlatılabilecek bir film. Çünkü saf ve gerçek, abartılmış hiçbir şey yok. Amerika’nın arkasında, neredeyse orman kadar ıssız bir yerde tek katlı evlerde yaşam mücadelesi veren insanlar arasında geçiyor. Giydikleri, yedikleri içtikleri hayatın içerisinden yakalanmış kareler gibi. Daha yolun başında bir yönetmen olan Debra Grovnik’in en büyük başarısı seyirciye sinemasal değil de gerçek bir dünyada dolanıyormuş hissini verebilmesi.

Yönetmen kadın olunca kameraya kadın eli değdiğini Bee’nin ruh hali üzerinden kolayca anlayabiliyoruz. Konuşamayan bir anne, merhamet duygusuyla arada bir ilgilenen bir komşu ve babası kadar işlevsiz bir amca Bee’nin işine yaramıyor. Tipik ergenlikten dönüşen kız halleri yok. Diğer yandan Bee’nin orduya yazılmak isteği güçlü gördüğü erkek dünyasının içine sızma ya da hayatla tek başına uğraşmak yerine disiplinli bir kalabalığa karışma arzusu olarak açıklanabilir.
Filme eşlik eden country tarzı müzik, merkezden uzak olmanın verdiği eksikliği hissetmenin en kolay yolu, buralarda insanların birkaç kişiyle sohbet etmek ve kendi kendilerine şarkı söylemekten başka pek bir şansları yok. Çalan gitar sesleri de filmin tamamlayıcı bir unsuru olarak göze çarpıyor.

Bağımsız filmlerin Oscar’larda pek şansı olmaz. Winter’s Bone bu yıl ödül kazanamasa da en iyi film ve en iyi kadın oyuncu dahil dört dalda aday oldu Oscar’a. Henüz çok genç olmasına rağmen filmi sırtlayan Jennifer Lawrence umut vadeden bir oyuncu olduğunu sade olduğu kadar etkileyici performansıyla gösteriyor. Filmin gri atmosferi, mekanı, durağanlığı yaşanılan kasabayı besleyen bir kaynak gibi zira böylesi kasvetli bir yaşamı daha fazla aksiyon katarak anlatmak anlamsız. Winter’s Bone, duru, su gibi bir film, müzikleriyle birlikte içinizi ısıtacak türden hani derler ya tam da bir kış filmi. (İstanbul/EVRENSEL)


[email protected]

Gerçeğin Parçaları
Orijinal adı: Winter’s Bone
Yönetmen: Debra Granik
Senaryo: Debra Granik, Anne Rosellini
Oyuncular: Jennifer Lawrence, John Hawkes, Kevin Breznahan, Dale Dickey