Gel Tanışalım Önce

Ömer Batın GÜL
Esenyalı Gençlik Kültür Evi
İstanbul

İşçi sınıfı öldü diyorlardı. Artık o tanımlar eskidi; teknoloji ve haberleşmenin çok ileri boyutlara varmasından dolayı o çağ kapandı diyorlardı. 7 milyar insanın yükünü çeken artık işçi sınıfı değil nidaları atılıyordu. Oysa daha birkaç hafta önce başlayan metal eylemleri, bu boş lafların hepsine bir tokat atmasını bildi. Üretimi durunca, birden birilerinin gerçekten ürettikleriyle, tüm toplumun yaşadığı anlaşılır hale gelindi!

ÜNİVERSİTE DEYİNCE...

Evet, sen üniversiteli kardeşim. Aç televizyonları üniversitelerin tanıtımlarını izle. Bütün tanıtımlarda ortaklaşılan ve durmadan tekrarlanan tek bir cümle var; 'sanayi ve endüstri ile iç içe bir üniversite!' Çünkü burjuvazi için üniversite demek, sanayi ve endüstrinin eleman ihtiyacını karşılamak demek. Sanayinin ve endüstrinin eleman ihtiyacını karşılamayacaksa üniversitelerin pek bir anlamı yoktur onlar için. Nihayetinde onlara mutlu ya da özgür bireyler değil, fabrikalarında, organize sanayi bölgelerinde rahatça sömürebilecekleri bireyler lazım!

ETİNDEN, SÜTÜNDEN, DERİSİNDEN, KEMİĞİNDEN

Evet, sen Anadolu ve düz liseli kardeşim. 4 yıl yukarıda tarif ettiğimiz gibi bir üniversiteye girmek için bilmem kaç gününü, ayını, yılını adeta eşitsizlik ve adaletsizlik için var edilmiş bir sınavı kazanmak için hibe ediyorsun. Onca emeğin ve maddi kaybın üzerinden üniversiteye gidebilirsen de yukarıdaki tarif edilen bir üniversite ile karşılaşıyorsun. Üniversitenin amacı tam da burjuvazinin istediği gibi, seninle sanayide eleman ihtiyacını karşılamak; Etinden,sütünden, kemiğinden yararlanılacak hale getirmek.
Hele meslek liseli kardeşim, sen, duruma daha iyi bak! Senden istenen az çok bir lise bile okuman değil. Senin payına düşen Organize Sanayi Bölgelerindeki fabrikalarda vasıflı eleman ihtiyacını karşılaman.
Senden istenen vasıflı iş gerektiren metal fabrikalarında, tersanelerde, çeşitli sanayi dallarında, hayatının kuruyup gitmesi. Tabi bu sırada sen kururken semirecek olanlar da var. Bu ülkenin en zenginlerinin servetlerine servet katmak gibi bir mecburiyetin var. Senden istenen bu.

O ŞALTER İNECEK!

Yaklaşık olarak 15 bin işçi 'üretmiyoruz' deyip şalteri indirdiğinde adeta ekonominin can alıcı sektörü olan metal büyük bir darbe yedi. Öyle ki o yıkılmaz dediğimiz Renault, TOFAŞ, gibi bu ülkenin en büyük ve en çok kar yapan dev şirketleri işçilerin birleşmesi karşısında dize geldiler. Daha dün işçilerden bihaber yaşayan vali, grev süresince günde 5 kez işçilerle görüşme yapmaya, grevi bitirmeye çalışır oldu. Fransa'daki masasında oturup kazandığı paraları sayan Renault'un yöneticileri fabrikaya geldiler. O güne kadar hiç tanımadıkları işçilerin ayağına gidip eylemi bitirmeleri, fabrikaya girip üretim yapmaları için yalvarır oldular. Kimdi onlara bunu yapanlar? O güne kadar kendi güçlerinin farkında bile olmayan işçiler.
150 bin işçi çalışıyor metal sektöründe. Sadece 15 bin tanesi birlik olunca neler oldu hep birlikte gördük. Şirketlerin 6 günlük zararları 1.5 milyar dolardı. Renault'un Romanya ve Fas'taki fabrikalarında bile üretim durmuştu. Peki bunu kim yapmıştı? O güne kadar gücünün farkında olmaya, örgütlenip tek bir vücut gibi mücadele ettiklerinde herkesi dize getiren işçiler!
Şimdi liselerimizden, üniversitelerimizden ve semtlerimizden metal eyleminden öğrenmeliyiz.Gençlik gelecekir. Ve gençliğin geleceği, bugün sefalet yoksulluk ve savaş içinde kıvranan, sayısı 3.5 milyara ulaşmış lakin bütün bu sorunları da örgütlü mücadelesiyle yok edecek olan işçi sınıfındadır. Gençlik gelecektir. Geleceğimiz ise sömürüsüz, savaşsız, yarışmadığımız ve eşit olduğumuz bir dünya olan
sosyalizmdedir.

PEKİ NASIL?

Evet, lisesinden üniversitesine, organize sanayi bölgelerinden semtlerine kadar baktığımızda temel bir ortak nokta var; sanayide ve endüstrideki eleman ihtiyacını karşılayacak oluşumuz. Sermayedarlar kendi sistemlerine bizi bu şekilde yedekleyemezseler geleceklerini de sağlama alamazlar. İşte burjuvazi gençliği kendine köle yapmak üzere bizlerin etrafını cendere ile sıkıştırıyor sanki! Peki nasıl kurtulacağız? Bu soruya yanı başımızdan verilecek en yakın cevap metal eylemi.