Mirovahî ew ê bi Enternasyonalê rizgar bibe*

Erdal İMREK
Suruç

Kobanê’ye IŞİD saldırıları ve YPG/YPJ savaşçılarının o muazzam insanlık direnişinin başladığı 15 Eylül’den bu yana biliriz Suruç sınırındaki Etmanek köyünü. Doğrudur, aylardır sınırda tutulan nöbetlerle, insan zincirleriyle; IŞİD’e duvar, Kobanê’ye moral olunan bu yerde destan yazılmıştır. Nice genç bu köyden sınırı aşıp, ‘Kürdistan’ın yüreği’ dediği Kobanê’nin savunmasına katılmış, hemen karşıda görünen topraklarda can vermiştir. Bir direniş merkezidir burası ama 17 Mart 2015’ten sonra artık daha fazla öyledir. Bu ülkede Newroz’dan söz edildiğinde bundan böyle Etmanek köyü de anılacak kuşkusuz. Bu Newroz evet tarihidir, sadece kutlandığı yerin büyük anlamı nedeniyle değil, tüm dünyaya ama en çok bu ülkenin batısına seslenişiyle tarihidir Suruç Newroz’u.
Saldırılar başladı başlayalı, ‘Türkiye’nin Kürt sorununun en önemli gündemlerinden olan ve IŞİD’in defedilmesinden sonra, 2015 Newroz ateşinin ilk yakılacağı yer olarak ilan edilen sınırın sıfır noktasındaki Etmanek köyüne sabah saatlerinde vardığımızda bizi devasa Abdullah Öcalan posteri karşılıyor. Her tarafta Kobanê direnişinde yaşamlarını yitiren YPG ve YPJ savaşçılarının fotoğrafları. Devletin ‘İç Güvenlik Paketi’yle ‘yasak  giyemezsiniz, takamazsınız’ dediği rengarenk puşileri boynuna dolamış, üzerine şal û şepikleri geçirmiş, binlerce, on binlerce biraz sonra yüz bini aşkın insan. Kobanê henüz direnirken, zaferini ilan etmemişken geldiğimiz bu köyde sınıra dizilmiş yüzlerce insanın yüzünde öfke ve endişe vardı. Şimdi bugün, Kürt’ün diriliş gününde, Newroz’da aynı sınırda bu kez yüz bini aşkın insan. Bu kez yüzlerde kararlılık, kazanmış olmanın gururu, mutluluk…

Yüzünü Kobanê’ye dönmüş bu insan seli, sahneye ardı ardına çıkan müzisyenlerin dilinden dökülen Kobanê, YPG/YPJ, PKK marşlarına olduğu kadar, Venceremos, Enternasyonal Marşı, Avusturya İşçi Marşı’na da ses veriyor. Kobanê şarkısıyla coştuğu gibi coşuyor ‘Enternasyonalle kurtulur insanlık’ sözlerini duyunca sahneden. Ne zaman ‘özgürlük, eşitlik, sosyalizm’ dense bir şarkıda, bir konuşmada bayraklar yükseliyor yukarı, sloganlar patlıyor.

Tayyip Erdoğan’ın ‘neyiniz eksik’ dediği bunca insan, ‘Bijî Azadî/Yaşasın özgürlük’, ‘Bijî aşitî/Yaşasın barış’ diyor. Öcalan’a özgürlük, halklara eşitlik istiyor. Biraz sonra Kürsüye çıkan HDP Mersin Milletvekili Ertuğrul Kürkçü’nün, ‘Neyimiz mi eksik? Her evde bir genç eksik, köyler, mezralar eksik’ sözleri büyük bir coşkuyla karşılanıyor. Toprak dalgalanıyor sanki. Sonra, ‘Size Karadeniz dağlarının, Torosların, İstanbul’un, İzmir’in selamını getirdim. Halklarımız sizinledir’ sözleri doruğa çıkarıyor coşkuyu. Bu güne kadar az örneği yaşanmadı, şimdi bir kez daha Kürtler Kobanê sınırındaki Newroz alanından elini uzatıyor tüm insanlığa, Türkiye halklarına, sosyalistlerine, demokrasi güçlerine.

Gün boyu konuşmalarda Kobanê var, ‘Kürt sorunu yoktur’ diyen Erdoğan var. Meydanda umut var, öfke var. Ama yüzlerde mutluluk var. Newroz’u özgür Kobanê’nin kıyısında kutluyor olmanın mutluluğu değil sadece, ilmik ilmik örülen bir eşitlik ve kardeşlik ülkesinin, artık kolay kolay yenilmeyecek olmayı bilmenin mutluluğu…

Bu Newroz bir yandan coşkusu, kitleselliği, kutlandığı toprak parçasının anlamıyla anılacak elbet, ama en çok, sahneden yükselen Enternasyonal Marşı’nın, sosyalizm şarkılarının yarattığı coşkuyla. Öldükçe ölen Kürt’ün yine yüksek sesle bu ülkenin batısına ‘birlikte yaşam, eşitlik, ortak mücadele’ diye haykırmasıyla anılacak bu Newroz. Ülkenin batısında; ‘Kürtler onlarla anlaştı’ denen Tayyip Erdoğan’a ve onun iktidarına duyulan öfkenin bunca dile geldiği ve halklara ‘Ona karşı aynı taraftayız, aynı tarafta olalım’ dendiği bu Newroz, Kürt’ün bir kez daha uzattığı eldir halka, halklara.

*Enternasyonalle kurtulur insanlık

KOBANÊ SINIRINDA YÜZ BİNİ AŞKIN KİŞİ NEWROZ ATEŞİNİ YAKTI