01 Haziran 2021 00:05

Kemikler şehri

Black lives matter bayrağı taşıyan bir genç arabanın üstüne yürüyor

Fotoğraf: DHA/Arşiv

Paylaş

“Bu kemiklerin yeniden canlanabileceğini düşünüyor musun?” (Luther’in İncili)

Birkaç haftadır, Philadelphia şehrinde polisin Move ailesinin* evine helikopterden bomba attığı 13 Mayıs 1985’teki saldırının kurbanlarının kemikleri ortaya çıktı. Bu kemikler unutulanlar dünyasına bombalanan çocukların kemikleridir. O zamanlar kemik parçaları onlarca yıl sonra antropolojik seminerlerde sergilenmek için utanmazca Move Evi’nden valizler içinde taşınmıştı.

Move ailesinin çocukları ilk önce vuruldu, sonra bombalandı ve daha sonra kemiklerinin bazı kısımları öğrencileri meşgul etmek için oyuncak veya hurda muamelesi gördü. Ve şimdilerde, kayboldukları kadar kolay şekilde yeniden bulundu. 1963’te Birmingham, Alabama’daki siyah bir Baptist kilisesinde Ku Klux Klan tarafından bombalanan dört kızdan farklı olmayan siyah kız çocuklarının kalıntılarıydı bunlar. 1985’teki kızlar, 1963’teki kızlar gibi, kuzey ve güneydeki şehirlerde siyah oldukları için bombalandı. Ve Ku Klux Klan güneyde kirli işlerini yaparken, kuzeyde de polisler de aynı işi yapıyordu. Burada, “Kardeş Sevgisinin Şehri” Philadelphia’da.

Bunu mümkün kılan neydi? Şehrin tekel medyasının Move’ı insanlıktan çıkarma politikası mı? Medyaya göre Move insanları “alt insanlar”dı. Böylece medya alarm verdi ve Amerika harekete geçti. Aradan 36 yıl geçti ve hâlâ bombalanan siyah çocukların kemikleriyle oynanıyor, onların alt insanlar olup olmadığı araştırılıyor.

...

Romaine “Chip” Fitzgerald adı, uzun süre ona destek verenler dışında pek bilinmez. Chip’in Los Angeles’taki hareketli gençlik yıllarında “Kara Panter Partisi”nin bir yerel örgütüne üye olmasının üzerinden on yıllar geçti. Kısa bir gençlik cezasını çektikten sonra 17 yaşında partiye katıldı. Gençliğinin o yılları çılgındı çünkü 1960’lar bir bütün olarak tarihte çılgın bir dönemdi. Tüm dünya yanıyormuş gibi görünüyordu o zaman. Chip, Los Angeles’ın siyahi Watts Mahallesi’nden geldi ve burada gençken pek çok yaramazlık yapan bir grup çılgın gencin arasına katıldı. Bu, sonunda onu gençlik dairesi tarafından işletilen bir ıslahevine getirdi.

Chip kendi durumuna isyan ettiği için birkaç kez tecrit edildi. Hücre hapsinin sessizliğinde, siyah özgürlük hareketi hakkında çok şey okudu ve ondan büyülendi. Bu makaleler, 1960’ların siyah özgürlük hareketlerinin tartışmasız en cesuru olan “Kara Panter Partisi”ne olan ilgisini ateşledi.

Chip, 1969 başlarında serbest bırakıldıktan sonra militan devrimci örgüte resmen katıldı. Partide sudaki bir balık gibi hareket etti. Çocuklara her sabah ücretsiz kahvaltı sağlayan parti programına aktif destek verdi, The Black Panther gazetesini sattı. Partiye aynı zamanlarda katılanlara göre Chip coşkulu bir üyeydi ve daha da önemlisi annesi onunla gurur duyuyordu ve siyah toplumun sağlığını iyileştirmeye yönelik çabasını destekledi.

Ama iyi zamanlar her zaman iyi kalmaz. 1969’da Chip, bir kişinin öldüğü iki silahlı saldırıya karışmaktan tutuklandı. Onun için bu çok uzun bir süre hapishaneye dönüş anlamına geliyordu. Hakkındaki iddialar, Kaliforniya eyalet yargısının tüm Kara Panterlere yönelik fanatik antipatisini yansıttı ve sonuçta Chip’in, 1976’da şartlı tahliye kararına rağmen, 52 yıl hapis cezasına çarptırılmasıyla sonuçlandı. Mart 2021’in sonunda, bir Kalifornia hastanesinde ciddi bir felçten kaynaklanan komplikasyondan öldü. Bilinci tam yerinde olmamasına rağmen yetkililer onu yatağına zincirlemişti.

Amerika Birleşik Devletleri’nde en uzun süre hapiste kalan eski Kara Panter üyesiydi. Romaine “Chip” Fitzgerald 72. doğum gününden kısa bir süre önce öldü ve yarım yüzyıldan fazla bir süre prangalı kaldıktan sonra 28 Mart’ta atalarına geri döndü.

*Yaşam İçin Hristiyan Hareket, komün halinde yaşan, siyahlardan oluşan bir sosyal grup. Mayıs 1985'te polis helikopteriyle bombalandılar, 5’i çocuk 6 kişi öldürüldü.

YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sefer Selvi Karikatürleri
Evrensel Gazetesi Birinci Sayfa
Evrensel Ege Sayfaları
EVRENSEL EGE

Ege'den daha fazla haber, röportaj, mektup, analiz ve köşe yazısı...