Nâzım Hikmet
Fotoğraf: Envato
Ülkenin aydınlık yüzüydü Nâzım Hikmet. Devrimci duruşu, insan sevgisi, yaşam tutkusu, uluslararası alanda yankılanan şiirleriyle tanıdık, sevdik onu. Haziran 1963’te çok sevdiği yurdundan uzakta Moskova’da yitirdi yaşamını. Nâzım için önemli çalışmalar yapan, bütün şiirlerini sekiz ciltlik bir yapıtta toplayan (Cem Yayınları) Araştırmacı-Yazar Asım Bezirci büyük ozanın ölümünü bakın nasıl anlatıyor: “… Sabahleyin erkenden kalkar. Her zamanki gibi kapıya gazete almaya gider. Aşağı inip posta kutusundan gazeteleri çıkaracaktır. Kapının sürgüsünü çeker, kilidini açarken kalpten ölüverir. Moskova’da Novo Devicye Mezarlığına gömülür. Mezarına, üzerinde Nâzım’ın kabartma figürü bulunan kayadan bir anıt dikilir. Ceketinin cebinden Vera’ya yazdığı bir şiir çıkar: Gelsene dedi bana / Kalsana dedi bana / Gülsene dedi bana / Ölsene dedi bana / Geldim / Kaldım / Güldüm / Öldüm.”
Evet 3 Haziran 63’ün kısa öyküsü böyle.
Nâzım çok yönlü bir sanatçıydı. Şiirleri dışında gündelik sorunları işleyen özlü düz yazılar, tiyatro oyunları, senaryolar kaleme aldı. Takma isimle gazete yazıları yazdı. Ömrünün en verimli çağında sırf düşünceleri ve yazdıkları yüzünden 15 yılı hapishanelerde geçti. O zorlu koşullarda da boş durmadı. Şiirlerinin belki de en sevilenleri cezaevlerinde yazdıklarıdır. Onu vatana ihanetle suçlayanlar günümüzde kürsülerde şiirlerini okuyorlar. Moskova’da mezarına çiçek koyuyorlar. Kurtuluş Savaşı Destanı’nı yazan bu büyük şairden bir özür müdür bu? Kim bilir!
Nâzım’ın insan duyarlılığı bütün dünyayı kapsar. Nerede, hangi ülkede bir hak ihlali varsa, insanlara zulüm, sömürü varsa Nâzım’ın yüreği ordadır; şiiriyle, yazılarıyla, söylemleriyle… Gezegenimizin yüz akı sanatçıları Picasso, Neruda, Paul Robeson’la birlikte Nâzım Hikmet’in Dünya Barış Ödülü’ne değer görülmesi onun insanlık adına gösterdiği çabaların bir göstergesidir. Nâzım Hikmet’in ölümünün 56. yılında bir kez daha anısı önünde saygıyla eğiliyorum. İyi ki hayatımızda vardın. Bize umudu, sevgiyi, haksızlıklara kafa tutmayı, gelecek güzel günlere inanmayı öğrettin. Eserlerinle çok yaşa…Yazıyı büyük ozandan sevgi dolu bir şiiri paylaşarak bitirmek istiyorum.
Hoş geldin
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını bastın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
Hoş geldin kadınım benim hoş geldin.
- Yaşadıkça 17 Nisan 2024 04:01
- Çok beklemiştik baharı 03 Nisan 2024 04:20
- İki güzel insan 27 Mart 2024 03:59
- Yalnızlığımız 20 Mart 2024 03:39
- Güvercinli Kadın 13 Mart 2024 03:32
- Böyledir hayat 06 Mart 2024 03:40
- Şu dış güçler meselesi 28 Şubat 2024 03:00
- Güne bakarken 07 Şubat 2024 04:02
- Meydan Okuyorum 31 Ocak 2024 03:16
- Aydınlık için bedel ödeyenler 24 Ocak 2024 03:07
- Yaşamak şakaya gelmez 17 Ocak 2024 03:00
- Gidip gelen yıllar 03 Ocak 2024 04:55