06 Aralık 2014 12:37

Bizim Hazinelerimiz Yüreğimizde Gizli

Televizyondan ve dergilerden fark yaratan başarılı kadınların hikayelerini okur ve izlerdim. Bir araya gelip yokluklar içinde dayanışma ile başardıklarını görünce imrenirdim. “Vay be, ne güzel keşke ben de yapabilseydim" derdim.

Aralık 2014

Paylaş

Yasemin AKPINAR

İşte şimdi biz Esenyalılı kadınlar olarak dayanışma ile kendi başarı öykülerimizi yazmaya çalışıyoruz. Ekmek ve Gül okurlarına dernekle tanışan – ben de dahil- değişen, dönüşen kadınların bir yılını dolduran derneklerinde yaptıkları etkinlikte yüzlerin yansıyanları anlatmak istedim.
16 Kasım Pazar günü 1.yılımızı kutlamak amacıyla derneğimizde kadın arkadaşlarla bir araya geldik. Kadınların hünerli elleriyle hazırladıkları ile sofralarımızı ortaklaştırdık. Demli çay eşliğinde sohbete başladık. Neyse yediğimiz içtiğimiz bize kalsın, kısaca hissettiklerimi yazayım.
Projeksiyondan duvara bütün bir yıl yaptığımız etkinliklerden, yürüyüşlerden fotoğraflar yansımaya başladığında bütün kadınlar merakla fotoğraflarda kendisini arıyordu. Duvarda boşanmak istediği eşi tarafından yakılarak öldürülmek istenen Gönül Çalışkan için yaptığımız yürüyüşten bir kare vardı. Kadınların yüzleri aydınlandı. Çünkü Esenyalı’da ilk defa kadınlar, kız kardeşlik duygusuyla Gönül'ün yaşadığı şiddeti kınamak için sokağa çıktılar. Dayanışma ile sahip çıktıkları davayı Gönül Çalışkan kazandı.
Bir başka karede Kobanê için topladığımız yardımlar vardı. Dernekle ilk tanıştığında sadece yardım için erzak yada eşya getiren kadınlar şimdi bununla yetinmiyor. Savaşa karşı yaşamı savunmak için başlattığımız Esenyalı’dan Kobanê’ye Kız Kardeşlik Köprüsü kampanyasını duyduktan sonra daha çok kadın arkadaşımız “ben daha fazla ne yapabilirim” demeye başladı. Gönüllü olarak kampanyayı ilk önce en yakınındaki komşusuna sonra kapı çalarak tanımadığı diğer kadınlara da anlatıyor pek çok kadın şimdi.
Etkinlik sonrasında kadınlar Gülizar ablaya şaka yollu takılıyor, “Sen de her fotoğrafta varsın “diye. Gülümseyerek “İyi ki dernekle tanışmışım, iyi ki her etkinliğe katılmışım” diyor. Cevabı mutlu ediyor bizi.
Sinevizyonu izlerken her fotoğrafta duygulandım, mutluluktan gözlerim yaşardı. Farkında olmadan nasıl değiştiğimizi, ülkede mahallede yaşanan her olayda söyleyecek bir sözümüz olduğunu, elimizin hamuruyla her işi ne kadar güzel yaptığımızı herkese göstermiş olduğumuz için.
Esenyalı’da dernekle beraber yanı başımızdaki hayatlara daha çok dokunduk. Kapısını çaldığımız derneğe davet ettiğimiz bizimle birlikte olan kadınlarla artık daha güçlüyüz.
Günün sonunda evlerimize dağılırken yüzümüzde gülümseme kol kola daha dik yürüyoruz. Şairin dediği gibi, “bizim hazinelerimiz yüreğimizde gizli...”