İnsanca yaşabileceğimiz koşullar istiyoruz

Merhaba Evrensel okurları. Ben uzun yıllar çeşitli fabrikalarda, atölyelerde çalıştım. Genç yaşta olmama rağmen birçok sektörde yer aldım. Ailemin ekonomik bütçesine benim de bir katkım olsun diye gecemi gündüzümü çalıştığım iş yerlerinde geçirdim. Fakat her girdiğim fabrikada bana göre insanlık dışı çalışma koşullarıyla karşı karşıya kaldım. Tabii benle beraber işçi arkadaşlarım da aynı durumu yaşıyordu.

Şu anda çalıştığım metal fabrikasında durum kötü ve daha da kötüye giden bir süreç yaşıyoruz. Uzun çalışma saatleri ve asgari ücretin altında ücret alıyoruz. Sosyal hiçbir faaliyetim olmamasına rağmen geçim sıkıntısı yaşıyorum. Sadece ben değil şu anda çalıştığım metal fabrikasında hemen hemen tüm işçiler aynı durumda. İşçiler olarak işçi haklarını bilmememiz ve işten atılma korkusundan dolayı sendikalı olmayı bile hayal edemiyoruz. Tüm bu koşuların düzeltilmesi ve daha rahat bir yaşam ortak isteğimizdir. Bizim kimsenin arabasında, villasında gözümüz yok. Sadece peynirin yanında zeytin de yemek istiyoruz. Ağır sanayi fabrikasında çalışıyor olmamıza rağmen fabrika çeşitli bölümlere ayrılıp atölye gibi gösteriliyor. Bu da denetimcilerin patronla iş birliğini göstermektedir. Yetkililerden talebimiz daha adil ve insanca çalışabileceğimiz koşullar için adım atmalarıdır. İş kazaları yaşayan arkadaşlarımız fabrikayla anlaşmalı özel hastaneye sevk ediliyor böylece iş kazası olduğuna dair hiçbir kayıt altına alınmıyor.

Aynı zamanda rapor bile alamayan arkadaşlarımız iş başı yapmak zorunda kalıyor. Görünen odur ki her girdiğimiz işyerinde durum bu olacak. Artık geleceğimden endişe ediyorum. Bizim paralarımız bakan çocuklarının yatlarına, katlarına gidiyor. Bizim iş koşullarımızı düzeltmeyenler kendilerine gelince bir günde birkaç yasa  değiştirebiliyorlar. Bu haksızlığı çalıştığım fabrikada, oturduğum semtte anlatıyorum. Ama bu da yetmez daha çok bir araya gelmeliyiz. Bizi bir araya getirecek unsurlarla buluşmalıyız. 

Mesut ORHAN/Metal İşçisi - İstanbul