‘Haklarımız verilsin, sendikamız tanınsın’

Tekstil işçisi bir kadın
Dersim

Ben Dersim’in Pertek ilçesinde yaşayan iki çocuk annesi bir tekstil işçisiydim. Hayat şartları zor olduğu için eşime destek amaçlı çalışmaya başladım. Birkaç yıl İŞKUR alımlarıyla okullarda çalıştım. Ama sürekli çalışabileceğim bir iş gerekiyordu. İlçemizde bir tekstil fabrikası açıldı. Burada çalışmaya başladım. Fabrikamız Dersim merkeze taşındı. Her şey daha iyi olacak, çektiğimiz sıkıntıları çocuklarımız en azından biraz daha az hissedeceklerdi. Fabrikada 5. yılım. Çocuklarımdan biri üniversite okuyor, biri liseyi tamamladı.

Yaşam gittikçe zorlaşıyor ve bununla beraber iş yerinde sorunlar vardı. Hayatımız iş ve ev arasında geçiyor, sosyal hayat yok olup gitmişti. Bazen bir anne, eş, evlat, kardeş, komşu olduğumu bile unutur oldum. Varla yok arası gibi bir şeydi. Bu iş yerinde yaşadığımız sorunlar, mobbing ve azarlamalara karşı 17 kişiden oluşan bir grup arkadaşla 23 Temmuz’da yaşadıklarımıza tepki amaçlı işi bıraktık, koşulların iyileştirilmesi, haklarımızın verilmesi için. Çalıştığımız yıllar içerisinde de yıllık izinlerimiz verilmedi, verilmeyen yıllık izinlerimizin ücretleri dahi ödenmedi. İşverenle görüşmemizden hiçbir olumlu sonuç alamadık. Bağlı olduğumuz BİRTEK-SEN’in uzlaşma çağrısına da geri dönülmedi. Bizim amacımız haklarımızın verilmesi, koşulların iyileştirilmesi ve işe dönme talebimizin karşılık bulması ve bağlı olduğumuz sendikanın muhatap alınmasıdır. Biz ne fazlasını ne de ayrıcalık istiyoruz. Sonuç alana kadar mücadelemizi bırakmayacağız. Bu süreçte Dersim halkından desteklerinizi bekliyoruz.

Dersim halkına çağrım; mücadelemiz çocuklarımız ve güzel yarınlarımız için...

(Evrensel)