105 yıllık Yeni Adana gazetesi yayın hayatına son verdi

Volkan PEKAL
Adana

Yeni Adana gazetesi 1918 yılından beri aralıksız sürdürdüğü yayın hayatına son vermek zorunda kaldı. Bugün son sayısını çıkaran gazete, kurulduğu Adana’nın en eski gazetesi olma özelliği taşıyor.

1918’de Kurtuluş Savaşı yıllarında Fransa işgalinde Pozantı’da tren vagonlarında gizlice basılıp halka ulaştırılan gazete, bugün son sayısı ile okuyucularına veda etti.

Baskı maliyetlerinin dolara bağlı olduğu ülkede, basını destekleme iddiasıyla varlığını sürdüren Basın İlan Kurumundan (BİK) gelen para da doğrudan vergi borcuna kesilip haber ajanslarına ödeme yapılamayınca, gazete yaklaşık 4-5 yıldır varlık yokluk mücadelesi veriyordu.

Okuyuculara destek çağrısıyla açılan gazetenin internet sitesi, "Dijital ortamda internet haberciliğine devam ediyoruz" mesajıyla okuyucuları karşılıyor. 

"BİR TARİH YOK OLUYOR"

15 yaşında kapısından girdiği Yeni Adana gazetesine her kademede 22 yıl emek veren Ömer Üney, “Buna kimsenin göz yummaması gerekir. İktidarından muhalefetine, yerel yönetimlerine kadar herkesin taşın altına elini koyması gerekir. Çünkü bir tarih yok oluyor” dedi.

İHALE PEŞİNDE DEĞİL HABER PEŞİNDE OLDUĞU İÇİN…

Matbaa maliyeti doğrudan dövize bağlı olduğu için basılı gazete çıkarmanın zorlaştığını ifade eden Üney, “Maliyetlere iki ayda bir yüksek oranda zam geliyor. Kazancına göre vergiler ağır geliyor. Nitelikli personel istihdam etmek gerekiyor. Gazete bu konularda gereğini yaptı ama bu yükün altından kalkamadı” dedi.

Gazetelerin geçmişten beri iktidarda kim olursa eleştirdiğini ifade eden Üney, “Gazeteler muhalif bir kimlikte olmak zorunda. Vatandaşın haber alma hakkını temsil ediyor. Ancak günümüzde muhalif gazete, yandaş gazete tabirleri oluştu. Çetin Remzi Yüreğir ile Yeni Adana sadece gazetecilik yaptı. Gazetecilik ilkelerine göre hareket etti. Yeni Adana’da muhalefet partiler de iktidar partileri de yer aldı. Konuyu ticari bir faaliyet olarak ele almadı. Ayrı bir şirket kurup ihale peşinde koşmadı. Ne laf olsun torba dolsun diye kimseye övgüde bulundu ne de laf olsun diye eleştiride bulundu. Gazetecilik ilkelerine uygun hareket eden bir gazete bu noktaya geldi" diye konuştu.

Sadece BİK'ten gelen para ile bir gazeteyi devam ettirmenin çok zor hale geldiğine dikkat çeken Ömer Öney, "Oradan gelen para ile ancak çalışanların masraflarını karşılayabilirsin. Dijital mecrada sürdürecek deniyor ama basılı medyanın devam etmesi gerektiğine, insanların eline gazeteyi alıp okuması gerektiğine inanıyorum. Yayın hayatına son vermesi kimsenin razı olmaması gerekir. İktidarından muhalefetine, yerel yönetimlerine kadar herkesin taşın altına elini koyması gerekir” dedi. 

“BU EKONOMİK VE SİYASİ KOŞULLARDA YAYIN HAYATIMIZI SÜRDÜREMİYORUZ”

Gazeteyi kuran Ahmet Remzi Yüreğir’den beri Yüreğir ailesinin sahip olduğu gazetenin yayın hayatına son vermesine dair aile ve gazete, son sayıda şu mesajı paylaştı:

“(…)Bugün gelinen noktada yerel basının yaşam mücadelesi verdiği hayatta kalma çabasından Yeni Adana da nasibini almıştır. Yüregir ailesi olarak gazetemizin maddi ve manevi olarak yayını sürdürme çabasının artık mümkün olmadığını görmekteyiz.

Yeni Adana gazetesine 1918’den bu yana emek veren tüm yazı işleri müdürlerine, idarecilerine, yazarlarına, çizerlerine, muhabirlerine, sanat sayfalarını hazırlayan/düzenleyenlere, dizgicilerine, basımcılarına, muhasebecilerine, basımevlerine, bayilere, uzman bilgisayar desteği veren firmalara teşekkürü bir borç biliriz. Yeni Adana’yı kurulduğu günden bu yana okuyucuların eline ulaştıran Yeni Adana ailesinin bir ferdi olan bu arkadaşlarımızın yoğun emek ve çabası Yeni Adana’nın tarihinde yerini almıştır ve almaktadır. Yeni Adana ailesinin kaybettiği bireylerine rahmet diler, yaşayanlara uzun ve sağlıklı ömür dileriz…"