Senin de parmağın var...

Ben şehit Fadıl Encü’nün annesi Azime Encü. Benim oğlumdan ne istediniz? 34 gencimizden ne istediniz, günahları neydi de bu zulmü onlara layık gördünüz? Parçaladınız. Bakılmayacak hale getirdiniz yavrularımızı. Ben ve babası oğlumuzun üzerine gittik fakat oğlumuzu tanıyamadık... Benim oğlumu, evladımı o hale nasıl getirdiniz? O babasının güvercini, benim gözbebeğimdi, bitanemdi... Canımın bir parçasıydı oğlumdu, evladımdı. Bu acı yüzünden ben de oğlumla birlikte yok oldum.
Ey Başbakan sen bizi iki bidon mazot için mi öldürdün yoksa Kürt olduğumuz için mi bu zulmü yaşattın? Sen nasıl bir Başbakansın? Yatağında nasıl rahat uyuyabiliyorsun?
34 evladımızın katilini bulmuyorsun. Nasıl bir devleti yönetiyorsun bu şekilde, nasıl dindarım diyebiliyorsun? Sen Suriye ve Filistin’e sorunlarınızı halledeceğim diyorsun. Peki ya bu devletinin sorunlarını, Roboski Katliamı’nın katillerini kim çözecek?  Tam 11 aydır sen ne bir kişiyi yargıladın, cezalandırdın, adaletin bu mudur senin? Vicdanın bu mu? Sen halledemiyorsun hep Roboski Katliamı’nın üzerini örtmeye çalışıyorsun; fakat başaramayacaksın.  Olayı çözmüyorsun çünkü senin de parmağın var bu katliamda... Sen bir şey yapmıyorsun, fakat Allah büyük, benim Allah’tan umudum var. Çünkü onlar Kuran okuyorlardı. Ekmeğinin peşinde koşan günahsızlardı...Ya bu dünyada ya da öbür dünyada sen de hesap vereceksin. Sadece 34 gencin değil, 70 katırın, dilsiz hayvanın hesabı da senden sorulacak Başbakan...

*Roboski’de yaşamını yitiren Fadıl Encü’nün annesi